ARAF ( ATEŞİN ARAFI )

6.bölüm o

Ah benim çıkmazım ,

Ah benim yaram ,

Ah benim kapanmayan , kapanmak bilmeyen gönül yaram ,

Ah hiç benim olmayanım...

Geceden..

Ateş uçaktan iner inmez bizi direk mezarlığa getirmişti mezarlığın önündeki çicekçiden bütün çiçekleri satın aldı  ve bir mezarlığın başında durup uzunca konuştu eğemen , ben ve melek arabadan inip arabaya yaşlandık

"Kimin mezarı orası ?"  Diye merakıma yenik düşüp sordum

"Bilmem "  dedi melek  başımı egemene çevirdim eğemenın gözleri hüzün doluydu ve ateşi izliyordu sanki ateşe üzülüyor gibi

"O ateşin çıkmazı ,deniz" eğemenın dudaklarından dökülen sözle ne demek istediğini anlamadım bir isim söyledi ama duymadım

"O ateşin arkadaşımı ? " diye sordum nedensizce merak ediyordum

"ateşin en büyük yarası " dedi eğemen

"O kız ölmüşmü ? " dedi melek herşey şimdi anlam kazanmaya başladı meğer ateş çok güzel sevmiş ama anladığım kadarıyla seçilmemiş

"Evet " dedi eğemen

"Nasıl ölmüş ? " Diye sordu melek

"Sevdiği adam yüzünden intihar etmis" dedi eğemen

"Abimle evlenseydi şuan yaşıyor olurdu" dedi melek, arabamızın önünde bir araba  durdu  içinden 2 tane herkül indi ve ateşe doğru  yürüdüler ateşle sarıldılar..

Ateşten..

"Denizin cesetini  bulamadık  o mezar boş " arasın dediğiyle  başımı mezarlıga çevirdim  şuan beynim durdu sanki

"Bu mezarlık neden peki ya haberler "

"Akın delirdi her gün   oraya  gidip denizi aradı kendini öldürmeyi kafasına koymuştu " dedi savaş bir şey demedim aras elini omzuma attı hep beraber eğemenlerin yanına doğru yürüdük

"Arkadaşlarını tanıştırmayacakmısın bizimle " dedi savaş matem havasını değiştirmek  adına sık sık  gözlerini gecenin üzerinde gezdiriyordu heralde denize benzetti

"Kız kardeşim melek , eğemeni tanıyorsunuz zaten " dedim baş belasını tanıştirmadım bile

"Peki bu arkadaş " diye sordu ateş tam cevap verecektim ki Gerizekhalı  baş belası atladı hemen

"Ben ateşin kız arkadaşıyım "  gecenin  söylediği şeyle ben melek ve eğemen şaşırdık böyle bir şeyi söylemeye nasıl cesaret eder canınamı susadı  bu kız  arasla  savaş memnun olduklarını dile getirdiler gecenin  yanına yaklaşıp kulağına fısıldadım

"Sen sevgilim olduğun yalanını söylemeye nasıl cürret edersin !" Dedim

"Ben " diye dudaklarını sessizce oynattı elini sıkıca tutup sıktım

"Hadi gidelim " dedi savaş başımla onaylayıp gecenin elini bırakmadan arabaya doğru yönlendirdim

"Seninle sonra konuşacağız  bu yaptığına pişman edecem seni "

"Elimi kıracaksın " dedi elini çekmeye  çalışarak  arabanın arka kapısını açıp  geceyi içeriye fırlatıp kapıyı kapattım

Melekten..
Abime baktım Abim çok sınırlıydı arabayı hızla sürüyordu geceye çok sinirlenmişti  dikiz aynasından bana bakıyordu arada    bir fırsatını  bulup muratı görmeliydim

"Ne oldu neden kıvranıp duruyorsun iki saattir ?"  Dedi abim

"Şey abi arkadaşımı görmeye gidebilir miyim? " diye sordum izin vermesini umut ederek  abim arabayı sağa çekti ve arkaya bana doğru döndü kaşlarını çatarak

"Kim bu arkadaşın " diye sordu buz gibi sesiyle sesindeki tını ölüm gibiydi hızla

"Selin" dedim düşünürsem yalan söylediğimi anlardı selini tanıyordu nasıl olsa , selini görüp murata uğrarım

"Olmaz   " dedi  abim umutlarıma çomak sokarak neyseki eğemen araya girdi

"Dostum bırak gitsin  geç kalmaz arasın evinin konumunu da atarız gelir oraya 2 saat ten fazla geç kalırsa izin vermezsin bidaha " dedi

"Tamam ama sadece 2 saat " dedi abim eğemene minnettarcasına baktım gülümseyerek teşekkür edip arabadan indim taksi bekledim ilk gelen taxi yi çevirip bindim ilk murata gidecektim özlemiştim çünkü onu

"Nereye efendim'' şöförün sorduğu soruyla muratın ofisinin adresini verdim  taksi ofisin önünde durdu  derin derin nefes alıp verdim şöföre parayı uzatıp arabadan indim karşımda gördüğüm suretle elimi kolumu nereye koyacağımı bilemedim murat ofisten çıkmış bir arabaya  doğru yürüyordu esmer tenine tezat mavi gözleri ve uzun boyuyla nefes kesiciydi  elimi kalbime götürdüm  nefes alış verişim sıkılaştı  aşık olduğum adamın gözleri beni buldu  ona doğru hızla adımladım tam önünde durdum

Murat biranda  afalladı beni beklemiyordu anlaşılan  yüzündeki afallama yerini eski umursamaz haline bıraktı gökyüzünü  andıran gözlerini üzerimde gezdirdi  kollarımı açıp acı bir gülüş pay etti dudaklarımda bir kaç damla göz yaşımla

" ben geldim "

Bu bölümde 1 aydır takılı kaldım yazıp sildim  sürekli baya kararsız kaldım bölüm içıme sinmemisti düzenlemesi zor oldu  o yüzden  geç geldi ve kısa açıkçası bu aralar yazasım gelmiyor okuma var ama beğeni az beğeniler çoğaldıkça bölümler sık gelecek iyi okumalar..

"Bu arada nesrincim doğum günün kutlu olsun 🥰 "