Dark Soul, Adrinette

3|| Komşu.

"Aslında kanepeyi sağ köşeye koymayı düşünüyorum Nino."

"Dostum ben herşeyi beğendim ama mutfak çok küçük."

Marinette konuşma seslerini duyduğunda yemek yemek için oturduğu masadan kalkıp evin çıkış kapısına yöneldi.

İlk başta başını kapıya yaslayıp dinlemeye çalıştı ancak net duyamıyordu. En iyisi kapıyı açmak diye düşünüp kapıyı açtı.

"Ah! Günaydın Dupain-Cheng."

"Agreste? Ne işin var burada?"

"Yeni komşun benim artık."

Kız şaşırdığını belli etmemeye çalışsa da hem şaşırmış hem de gözlerini devirmişti. Zaten bir önceki komşusu delinin tekiydi ve şimdi de Adrien'la mı komşu olacaktı?

Lise aşkı ve rakip şirketin oğluyla?

"Ben gitsem iyi olacak."

Nino merdivenlerden inerken Marinette olayın şokunu atlatmaya çalışıyordu.

"Ne o? Sevinmedin mi yoksa?"

"Kahvaltı yapacağım ben daha. Seninle uğraşamam."

Tam kapıyı kapatacakken Adrien eliyle kapıyı tuttu.

"Doğrusu bugün kahvaltıyı seninle yapmam gerek. Burada başka birini tanımıyorum ve dışarıdan yemeyi sevmiyorum."

"Ah, şanslısın ki buna direnmeye vaktim yok.Geç hadi."

Marinette eliyle geçmesi işaret ederken Adrien sırıtırarak içeri girdi.
İkiside masaya oturduğunda derin bir sessizlik oluşmuştu.

"Geçmişle alakalı konuşmamız gereken çok şey yok mu sence de?"

"Hangi geçmişten bahsediyorsun? Ben bir geçmişimiz olduğunu hatırlamıyorum."

Kız geçmişle ilgili her şeyi bir kutuya koyup kilitlemiş ve anahtarını denize atmış gibi konuşuyordu.

"Açıklama yapma gereği duymuyorum Mari. Neyi kast ettiğimi gayet iyi biliyorsun."

"Bana Mari deme!"

"Nasıl istersen."

Lise de iken arkadaşları -Adrien da dahil- ona Mari diyorlardı. Bu Marinette'e geçmişini hatırlatıyordu ve geçmişi onun en büyük zaafıydı.

"Bak madem duymak çok hoşuna gidiyor tekrar söylüyorum. Lise de senden hoşlanıyordum hatta deli gibi aşıktım ama sen beni reddettin ve bunlar geçmişte kaldı anlıyor musun? Ben geçmişimi tamamen sildim Agreste."

"Yani şu an bana karşı bir şey hissetmiyorsun?"