Rhy
it almost half past eleven na at malapit na ang uwian, i was staring at this pretty face infront of me, nakatitig lang ako sa kanya at napapabuntong hininga i was in the deep thought, kung sana akin nalang siya. bigla akong nagulat ng hinampas niya ako bigla akong naalimpungatan bigla yung akala mo kagigising ko lang.
"hoyy... kanina kapa nakatitig sa akin.Kakainin mo ba yan o akin nalang' naalala ko nga pala kumakain nga pala kami ng champurado at kani-kanina lang puno pa yung bowl niya saglit palang ako nakalingat ubos na niya, manlalaki nalang talaga mata mo sa kanya.
'gutom kapa ba? pwede naman di ko naman dinuraan yan' sagot ko naman sa kanya ewan ba at wala talaga siyang arte eh, ang cute niya lang talaga.
' oo nga pala magtatanong ako ah okey lang' she suddenly utter that topic.
'okay lang namn sa akin anything' sagot ko sa kanya pero di ko alam kung ano nanamn ang itatanong niya sa akin. i look at her, in her eyes..
' if you will given a chance na kumanta ulit ng original compositions mo papayag ka?' where did that question came from, bigla ako napaisip i was thinking 'no'pero i have this urge na baka ma-disappoint siy sa akin. I lean on the table at natahimik sandali iniisip anong pwedeng isagot.
' alam mo to be honest I love music, I love melodies, rhytm and Pitch' then I look at her
' those things was my life kaya kong kumanta pero yung tanong mo na sarili kong gawa, i want but i can't. Gusto ko pero di ko magawa, wala akong makitang dahilan para balikan yung panahong ayaw makita ng isip ko.' i turn my gaze on her. she just look at me and smile as if alam niya ang sagot.
'alam mo sa sagot mo palang i can see na gusto mo pero may pumipigil sayo alam mo kung ano?' she said and asked me those question na maski ako di ko alam, I look at her na hinihingi yung sagot niya
'because of your fear. natatakot ka lang alam ng puso mo yung gusto mo natatakot kalang' she answered her own question na ako dapat ang sasagot.
' what is fear?does anyone has the medicine to cure those fear, may alam kabang gamot para maging fearless. Di ako natatakot, nagiingat lang ako na baka mangyare ulit yung nakaraan. those are not fear, it prevention' i muttured on her tapos di ko alam bigla nalang ako tumayo.
' tara na uwian na may event pa mamaya diba' pag aaya ko na umalis na althought di pa siya tapos kumain, she look at me tapos bigla siyang bumalik ng tingin sa bowl niya.
' accept it, remember it, but dont live with it. life is too short para isipin ang kinakatakutan mo, leave it, don't live with it' she muttered at bigla niyang binalik ang tingin niya sa akin.
am I really living with my fear, di ko rin alam, wala akong alam....
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
We walked together pero di ko kinikibo si Pitch at sobrang lalim lang talaga ng iniisip ko sa sinabi niya sa akin, tsaka isa pa di niya rin ako kinakausap kanina pa nasobrahan ata sa kain at di makahiya sa busog. Sinusulyapan ko siya at ang bagal niya maglakad ngayon nakakapanibago lang at bigla siya nanahimik at walang kibo.
" so dito na ako. Kita-kita nalang tayo nila Kyle mamaya ha, support ninyo ako sa spoken poetry act ko okay." pagpapalam niya sa akin nasa tapat na pala kami ng bahay nila di ko namalayan.
"sige, sige" I replied on her, usually pumupunta lang naman ako dun kasi participation nalang sa klase, di rin naman ako nakikisigaw or what, di naman kawalan yung isang taong di mag-cheer sa class representatives in each contest diba?
BINABASA MO ANG
Sound Of The Rain (COMPLETED)
Novela JuvenilTwo years ago Rhy was a top one artist, or sabihin nalang nating almost a top 1 artist pero something happens na biglang nagpabago ng pananaw niya sa music, iniwan at tinalikuran niya ang music, Later on nakilala niya ang isang babaeng sabihin na na...
