Chapter 6: I'm sorry

151 17 3
                                    

A/N: finally nakapagsulat din ako hahah..so ayun na nga enjoy... salamat minasan kahit napakakonti lang ng followers ko magsusulat parin ako haha... im here to express not to impress but still lab yah...

and isa pa sa lahat ng mga silent readers ko out there i feel youu...ahuuuuu keep safe....

🎶🎶
Rhy

As usual the I follow my day-to-day routine pero ngayon di na ako late at di na nakauniform, kasi walang pasok kasi elimination round ngayon sa school competition. It was a bright sunny day maganda ang araw. Almost 7 am na nung umalis ako sa bahay at pinabayaan ako matulog ni ate since di ako nakatulog kagabi at sinumpong ng sakit sa dibdib. Sigurado si ate rin.

It was a good day kasi wala akong gagawin buong araw sa loob ng room, yun ang akala ko. Someone made my jaw drop, I saw pitch sa harap ng bahay nila ang kaibahan ngayon wala si kyle. I need to hide para iwasan siya pero masabilis ata ang mata niya.

" rhyth" she shouted. Papunta plang sana ako para magtago o umiwas sa direction niya.

She run towards me, I freeze at the moment at tinatanong sarili ko kung tatakbo ba ako o hindi, but she runs faster than I make my decision. I made no choice.

" hi" I greet her. And stunned at her beauty in her light blue dress.

"Sabay na tayo punta sa school?" she ask me.

"Ahhh. Sige" I answered. I can dodge that request from her pero bat di ko ginawa?

🎶🎶

Supposed to be nagstart na yung program kaso as usual ugaling pinoy, Filipino-time.
Di ko kinausap o inimik si pitch tanging tango at tingin lang ang naging response ko sa daldal niya habang papunta sa campus.

Gaya ng inaasahan napakaraming tao sa amphitheater, hindi pa start pero ang dami this morning was preparation for this coming evening event. As part of the programme may mga booth ng food, leisure, at kung ano ano pang pakulo ng club members. Then tsaka ko lang nagets and nagsink in it was a week long student-party and acquaintance ceremony at the same time pal to at bakit ko nalaman nakita ko lang naman sa mga poster na nakapaskil sa walls. Sinabi siguro nila to kahapon kaso di lang ako nakinig.

"Tatayo ka lang talga jan" finally pitch broke the silence although maingay ang crowd.

"Oo, inaatay natin si kyle diba" sagot ko sa kanya kasi ang akala ko inaantay namin talaga but...

"Anong inaantay wala si kyle ngayon baka daw sa gabi na siya pupunta at masama daw pakiramdam niya."

"Kaya for now ikaw muna double niya"

I was totally against sa isip ko na supporting character nanaman ako per I latter part I can't even deny the fact na masaya ako, pero may guilt parin kasi parang trinatraydor ko bestfriend ko.

All of the booth are elegnt looking, deaigns and concept are very well planned ano pa ba inaasahan ko sa mga clubs they are competitive warrior.

"Saan tayo pupunta" she asked me yet anong sasabihin ko this was the first time I went to this event nung freshman ako di ako pumunta dito natutulog lang ako sa room.

"Ikaw bahala, di ko alam eh"  i replied at her at that decision was not a good choice na papiliin sia anong gagawin. A nightmare in the morning, and sweetdreams at night.

Sound Of The Rain (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon