flower bed » tsukkiyama

1

Bir sonsuzluğun ortasında, bomboş duran yatak.

Güzel kokulu minik çiçeklerle serpiştirilmiş, çiçek kaplı olan bir yatak.

Genç, bir anda bir yerden çıkmıştı ve her zamanki şekilde o yatağa ilerliyordu. Yüzü bulanıktı, kimdi ki acaba? Yüzü ifadesizdi.

Yatağa doğru yürüdü ve yatağa uzandı. Çok mutlu ve huzurlu hissediyordu, etrafta hiçbir şey yok, sadece yatak ve o vardı. önce gülümsedi, sonra da küçük bir kahkaha attı. Sonra da yatakta huzurlu bir uykuya daldı.

Her gece olduğu gibi.

Genç çocuk sabah her zamanki şekilde uyandı.

Mırıldandı. "Yine aynı rüya..." Her gece bunu görüyordu. Fakat sabah uyandığında ne o kişinin sesini, ne de kim olduğunu hatırlıyordu. Gerçi rüyasında da kim olduğu belli değildi zaten.

Gülüşünün çok güzel olduğunu hatırlıyordu ama ses tonunu hatırlamıyordu, nasıl oluyorsa. Artık her gece bu rüyayı görmeye alıştığı için bunun hakkında düşünmeyi bırakmıştı. Her seferinde aynı şekildeydi ve aynı yerde bitiyordu rüya. Bunu sürekli düşünmenin yararsız olduğunu düşünüp yataktan kalktı ve okul için hazırlanmaya başladı. Bugün bir sınav olacaklardı, sınıfı değişebilirdi, en iyi sınıftaydı. Ama değişeceğini sanmıyordu bu yüzden heyecanlı değildi.
༄
Sınavdan çıktı, sınav zaten son dersti. Bir an önce eve gitmek istiyordu. Eşyalarını toparlarken öğretmen son kez konuştu.

"Sınav sonuçlarınız yarın hemen açıklanacak, sınıflarınız değişebilir, iyi akşamlar arkadaşlar."

Sınıfta büyük bir uğultu başlayınca kulaklıklarını takıp direkt çıktı Tsukishima Kei.
༄
Her zamanki gibi sıradan bir okuldan dönüştü. Müzik kulaklarında yankılanırken güneşin yavaş yavaş batıp turuncu rengini gökyüzüne dağıtıyordu. Burası zaten tenha bir yerdi, ama yine de bazı sesler vardı ve Tsukishima bu seslerden hoşlanan biri değildi. Neyse ki kulaklığı tüm sesleri bastırıyordu. Sallana sallana eve gidiyordu hatta resmen ayakta uyuyordu, ama sonra kulaklığının bastıramadığı bir ses olduğunu fark etti.

Bir bağırış.