ប្អូនប្រុសសំណព្វចិត្ត🍁💜(complete ✔)

Part11

2ម៉ោង

ក្រោយពីសង្គ្រាមក្ដៅគគុកនៅលើសាឡុងចប់រាងកាយតូចរបស់ Jimin បានសន្លប់នៅលើដៃរបស់ប្អូនប្រុសជីដូនមួយ ពេលនេះកំពុងគេងអោបគ្នានៅលើសាឡុង(សាឡុងធំ វាអាចគេងបានមនុស្សធំ2នាក់) Taehyung គេងអោបកាយតូចនៅក្នុងដៃហើយមានភួយស្ដើងមួយគ្រងលើខ្លួនបិតបាំងភាពអាក្រាតរបស់ពួកគេទាំងពីរ

ប្រហែលម៉ោង 1រលៀសJimin ក៏ចាប់ផ្ដើមភ្ញាក់បើកភ្នែកទាំងពិបាកព្រោះតែទ្រោមខ្លួនដូចត្រូវគេវៃចឹង រាងតូចព្រិចភ្នែកម្ដងទៅពីដងដើម្បីអោយសាំ មុននឹងបើកភ្នែកធំៗពេលឃើញមុខសង្ហាររបស់ Taehyung កំពុងគេងលក់នៅឡើយ

«អ្ហឹក»Jimin លើកដៃខ្ទប់មាត់យំចេញមកពេលឃើញថាខ្លួនទាំងពីរគ្មានអ្វីបិតបាំងរឿងកាលពីប៉ុន្មានម៉ោងមុនបានហោះចូលក្នុងខួរក្បាលរបស់រាងតូចទាំងអស់ រាងតូងយំឡើងសសឹកខ្លួនទៅជាញ័រព្រោះយំខ្លាំងពេក«តើ....តើយើងបានធ្វើអីទៅ»រាងតូចសួរខ្លួនឯងនឹងយំរឹតតែខ្លាំង

Taehyung បើកភ្នែកឡើងព្រោះមានអ្នករំខានគេសម្លឹងមើលកាយតូចដែលកំពុងខ្ទប់មាត់យំក្នុងទ្រូង របស់គេទាំងភ័យ

«hyung Jimin hyung ម៉េចក៏យំអ្នកណាធ្វើអីហឹម»Taehyung ងើបអងអ្គុយនឹងទាញរាងតូចងោយអង្គុយដូចគ្នា

«ហឹកៗ»Jimin មិននិយាយគេគិតតែពីបង្ហូរទឹក មិនឈប់

«hyung កុំយំអីនិយាយមកថា hyung កើតអីហឹម»Taehyung នៅតែសួរបែបទន់ភ្លន់ដៃមាំក្ដោបថ្ពាល់ទាំងសងខាងរបស់រាងតូចអោយងើយមុខរបស់ខ្លួន«និយាយមក hyung ហេតុអីក៏យំបែបនេះ»រាងក្រាស់សួរទៅអ្នកដែលយំរហាមនៅនឹងមុខរបស់ខ្លួន

«អ្ហឹក....ហឹក Ta Tae...ពួកយើង....ហឹក....ពួកយើងមិនគួរ....មិនគួរធ្វើបែបនឹងទេហ៉ឺៗ»Jimin ស្រែកយំខ្លាំងៗចេញមកនិយាយមិនចង់ចេញព្រោះតែរឿង រវាងគេនឹងរាងក្រាស់ គេមិនគួរណាបណ្ដោយអោយតណ្ហាបាំងមុខឡើយបើមិនចឹងគេក៏មិនធ្វើរឿងបែបនេះឡើយ

«hyung ឈប់យំទៅ»Taehyung យល់ពីអារម្មណ៍ របស់រាងតូចនៅពេលនេះ គេដឹងថារាងតូចកំពុងតែខ្លាចនឹងរឿងដែលកើតឡើងតែបុណ្ណោះ