"bay min?"
küçüğün seslenmesiyle kendine geldi, yine uzaklara dalmıştı. göz göze geldiklerinde beklentiyle baktı çocuk.
"devam etsenize?"
onun bu hikayeyi böylesine heyecanlı, istekli dinlemesi yoongi'yi mahvediyordu ama sözünü tutmalıydı.
"tamam, nerede kalmıştım?"
"adını söylemişti size."
hatırlamışçasına kafasını salladı ama asla unutmamıştı.
"evet, sonra ben önüme dönüp insanları izledim bir süre, o da aynısını yapıyor sanıyordum. kısa bir süre onu izlemek istedim. başımı yavaşça ondan tarafa çevirmeyi planlıyordum, yaptım da ama ona baktığımda beni izlediğini gördüm. gülümsüyordu küçük. anlatmak istemiyorum o gülüşü. hoş, anlatılacak gibi de değil ya. kafamı çevirdim hemen, utandığımdan değil de yanlış anlamasın istedim. stresten parmaklarımla oynuyordum. sonra ellerini koydu ellerimin üzerine."
durdu yoongi, titreyen ellerine baktı.
"...'gitsem iyi olacak. iyi günler, kendinize çok iyi bakın.' dedi. sonra gitti. onu bir daha göremeyeceğimi sandım, veda etti sandım bana."
"görmediniz mi bir daha?"
"gördüm, ertesi gün aynı yere gittiğimde, oturmuş bekliyordu. küçük, bu duyguyu tanımlayacak kadar güçlü değilim. belki sen de yaşarsın buna benzer şeyler, o zaman anlayacaksın neler hissettiğimi. o güzel adam, sırf benim için fransa'nın yakıcı güneşinin altında durmayı umursamadan, elinde erimeye yüz tutmuş iki dondurmayla bekliyordu. sırf benimle birkaç dakika konuşabilmek, yüzümü görebilmek için... ben de o gün yanımda fotoğraf makinemi götürmüştüm."
tıpkı o gün yaptığı gibi içten gülümsedi yoongi, sıcacık olduğu bir anlığına.
"neden bayım? ne çektiniz?"
"onu çektim. dondurmalarımız bittikten sonra bana poz vermesini istedim. utandı başta, sonra kabul etti. güneşin altında poz verdi bana, çimlere bile uzandı hatta."
"bay min, o resimlere ne oldu?"
yoongi tereddüt etse de kabanının ön cebinde duran iki resmi diğerlerinden ayırıp çıkardı. dokusundan tanıyordu artık o resimleri. bakmadan uzattı küçüğe.
küçük, resimleri hızla alıp inceledi.
park jimin, o fotoğraflarda hem kendi, hem de min yoongi yerine nefes alıyor gibiydi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
yıl 1982 - fransa'da güzel bir adam tanıdım, - yoonmin
Short Storydinmeyecek acılar gömüldü min yoongi'nin göğüs kafesine.