10.12.2020
Tekrardan Merhaba Taehyung,
Bugün ne yazık ki fazlasıyla kötü bir gün geçirdim. Babam git gide kansere yenik düşüyor ve onu uzun zaman sonra ilk kez bu kadar bitik görmek beni fazlasıyla üzdü. Her neyse, boşver şimdi bunları.
Bu sabah aklıma ne geldi biliyor musun Taehyung? Liseye yeni başladığım o iğrenç yılımda -ki bana sana getirdikten sonra birden hayatımdaki en güzel yıla dönüşmüştü- aptal bir su savaşı yapıyorduk.
Orada sen yoktun tabii, ben ve aptal sınıf arkadaşlarım vardık. Birisi gömleğime fazla su attığında içim belli olmaya başlamıştı. On beş yaşında birinin sizi öyle görmesi dünya üzerindeki en büyük sıkıntı olabilirdi. Ne kadar aptal çocuklarmışız, gerçekten tüm sınıf bana dönmüştü ve ben ağlayarak tuvalete koşmuştum.
Arkadaşlarınla bahçede yürüyordun ve beni koşarken gördün çünkü farkında olmadan sana çarpmıştım. Kendimi kızlar tuvaletine attığım gibi üstümü kurutmaya çalışmıştım ama hava soğuktu üstüm sırılsıklamdı. Kendimi kabinlere attıktan sonra kapının açılma sesini duydum ve adımı seslendin "Jisoo, iyi misin?'.
Sana bir şey olmadığını ve gitmeni söyledim ama sen orada kaldın. Sonra söyledim 'Hayır hiç değilim.'x
Muhtemelen kafanı kapıya dayamıştın. 'Yardım edebileceğim bir şey var mı?' Gerçekten Taehyung, neden o kadar iyi biriydin ki? Seni kaybedince kalbimin daha ağrımasını sağlamaktan başka bir şeye yaramadı bu iyiliğin sonuç olarak.
Sinirliydim. Bu yüzden sana öylesine sınıfımdaki çocukları dövmeni ya da bana bir üst bulmanı söyledim. Sonra tuvalet kabininin üstünden bir şey uzandı. 'Al bunu giy.'.
Bana kendi gömleğini vermiştin ve ben de sana senin ne giyeceğini sordum. Üstündeki hırkayla dolaşabileceğini söyledin ve gerçekten bunu yaptın. Ben senin bana fazlasıyla bol gelen gömleğini giyip kabinden çıkana kadar bekledim. Hala çok net hatırlıyorum. Parfümün o kadar güzel kokuyordu ki Taehyung, hala burnumda bu kokunun tütmesi normal mi?
Bana çıktığımda kendimi bu kadar saçma bir şey için üzmemem gerektiğini söyledin ve fazla minik olduğum için dalga geçtin.
Farkında değildim ama anlamalıydım. O gün delicesine aşık olacağım sana bakarken uzun süre sonra gerçekten içten bir şekilde güldüğümü hissetmiştim.
Artık öyle gülümseyemiyorum Taehyung, kimse beni senin gibi gülümsetemiyor.
Acınası bir şekilde seni hala on beş yaşındaki o kız gibi seviyorum.
Sevgiler, Jisoo.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
love, jisoo || vsoo. ✔️
FanfictionYirmi yedi yaşında bekar bir anne olan Kim Jisoo, lisedeki sevgilisi Taehyung'a mektuplar yazıyordu. angst|minific