When A Heroine Has Fallen (Zaldariaga Series #1)

Kabanata 32

Kabanata 32:
Home

I can't absorb on my mind what Khalil said. He left me flabbergasted under the shade of the tree. A ghost of a smile is playing on his lips when he walk back to the building.

Nalagpasan niya si Ryan na parang nakakita muli ng multo at namutla. He stared at Khalil. He even blink like he's making sure what he's seeing is real. His jaw dropped. Nakalayo na si Khalil at kulang na lang ay atakihin ako sa puso dahil sa mabilis na pagtibok noon.

"M-Miss! May nangyari po ba kay Engineer? Bakit ngumingiti iyon?" si Ryan nang lapitan ako. Nabalik ako sa reyalidad dahil sa pagtawag niya. Para siyang nagpapanik na natatakot.

"I don't... know." iyon lang ang tanging nasabi ko. Kahit ako hindi pa rin makabawi sa ginawa niya. He just called me his freaking wife?!

Ginagaya niya ang paraan ng pang-aasar ko!

Hinahamon niya ba ako?

Hinintay ko na matapos sila Matthiew bago nagdesisyon ang lahat na kumain. We're all starving. Nagsama ang lahat ng tao sa site para sa Lunch sa araw na iyon. Our team were with the Engineers, workers and employees. Sa likod na bahagi ng building ay malilim dahil sa anino ng gusali at mga anino ng mga nakahilerang puno.

Malakas rin ang hangin at maganda naman ang panahon. The sun is bright but not that hot. Umiihip ang hangin sa direksiyon namin na bahagyang sumasayaw ang buhok ko. Sinikop ko iyon at napagdesisyonan na ipusod dahil magiging abala iyon sa pagkain mamaya.

I pulled my scrunchies on my cross body bag as I tied my hair in a pony tail. Umupo kaming lahat sa mahabang lamesa. I don't know if it's just a coincidence that Khalil sat beside me. Ang nasa kabilang gilid ko ay si Matthiew.

I don't think so I can eat properly when Khalil is here. Baka sa bawat subo ay masamid ako. My heart is pulsating out of control. Si Ryan ay nasa tapat namin. I inhale a breath.

Nagsisimula na kaming kumain at ang tingin ko ay nasa plato lang.

"Do you want barbecue Suli?" tanong sa akin ni Matthiew. I turned to him and move carefully. Nag-iingat na baka sa iba ako malingat.

"Sige, salamat." he smiled as he get me a three sticks of barbecue. Tatanggi sana ako kasi ang rami noon pero hindi na ako nagsalita. I notice that the three employees keep glancing at me. Hindi ko mapigilan na lumingon sa kanila.

They flinched and look tensed when our eyes met.

"May tatanong kayo kay Suli?" si Matthiew na mukhang nakapansin rin ang panay na pagsulyap sa akin ng mga babae.

"Uh k-kasi pamilyar iyong pangalan niya. You're Soliesse Laquisha Hallarces, right?" tanong sa akin ng isang babae. I nodded.

"Yeah." simple kong sagot. Nakakapagtaka na kilala ako kahit na hindi naman ako ganoon ka sikat. Or they read some of my articles?

"Oh my gosh you're Zed's first love?! The girl who was mentioned on the magazine's issue!" the girl's eyes widen. Halos masamid ako. Malakas ang pagkakasabi niya noon at lahat ay napabaling sa akin. I stiffened and I feel a man beside me did too.

I sipped on my drink.

"Uh..." I trailed off. Matthiew cleared his throat. Hinawakan ko ang gilid ng lamesa para mawala ang panginginig ng daliri.

"Yes! Siya 'yon. Sikat na sikat siya sa media company namin! Suwerte noh?" si Vanessa. Iyong isa sa mga team namin. She smirk at me. Hindi naman ako makagalaw. Ang katabi ko ay mukhang hindi na kumakain ngayon.

"Yes! She's too lucky! Zed even dedicated one of their song for you! How's that feel?" tanong sa akin ng panibagong babae. Tutok ang tingin ng lahat sa akin. Maging iyong mga matatandang Engineer. Sumimsim muli ako sa tubig. Parang mabubusog na yata ako ngayon kakainom.