When A Heroine Has Fallen (Zaldariaga Series #1)

Kabanata 20

Kabanata 20:
Buo

Pagak akong natawa sa sinabi ni Papa at napailing iling, pero ang pagdagundong ng puso ko sa tensiyon ay hindi nagbabago.

"Anong kalokohan na naman 'to Pa? Ginagamit mo iyang salitang iyan para takutin ako! Hindi iyan gagana sa akin!"

"Sinasabi ko ang totoo! Pinagkasundo na kita kay Joaquim. Wala ka nang magagawa kundi sumunod sa gusto ko." marahas akong napasinghap. I look at him in disbelief. Ang tingin na binibigay niya ay parang nagsasabing hindi niya babawiin ang sinabi.

Nag-init ang mga mata ko at nanginig ang labi.

"Anong karapatan mong gawin iyan nang walang permiso ko!!" sigaw ko.

"Anong klase kang ama para nagdesisyon sa ganoong parte ng buhay ko! Wala akong ibang papakasalan! The only man in my life is Khalil and I won't break up with him no matter what!" I screamed again.

"I'm doing this for you!"

"Para sa akin? Do you lost your logic Pa? Ginawa mo iyan para ano sa ikakabuti ko? Saang anggulo mapapabuti ang buhay ko sa pagpapakasal sa lalaking hindi ko kilala! Hindi ako susunod sa gusto niyo! Kung gusto mo ikaw ang magpakasal Pa! Mahal ko si Khalil at hindi mo mapipigtas ang desisyon ko!"

"Mahal?" tumawa si Papa at nainsulto ako roon. Mabilis ang pagtaas baba ng dibdib ko dahil sa nagbabadyang emosyon na kumawala.

"Alam mo ba ang salitang iyan? Sigurado ka bang ganiyan din ang nararamdaman sayo ng lalaking iyon o katawan ang habol sayo! Binigay mo na ba Suli? Do you give in in that man? Sinasabi ko na nga ba! You're really Seira's daughter!"

"I know Khalil! He loves me more than I do. Hindi ko na kailangang patunayan pa sa iyo iyon dahil hindi mo karapatan na malaman. I was relief that I inherent Mom's quality and personality. Dahil kung sa iyo? I think I won't grew up this better. I'll curse myself!" Dad looks taken aback on what I said.

Mas lalong namula ang mga mata niya. Naglakad siya patungo sa cabinet at may kinuhang kung ano roon. I saw a white paper in a transparent folder. Binato sa akin iyon ni Papa.

"Wala akong pakialam kung mahal mo ang lalaki na iyon! Hinding hindi kita hahayaan na makuha ng isang Zaldariaga! Kung akala mo kaya mo na akong sawayin Suli nagkakamali ka! You're chained now in engagement! Hindi ka na makakawala at ang tanging pagpipilian mo na lang ay hiwalayan ang lalaki na iyon para hindi siya masaktan!"

I was flabbergasted on what I saw. The paper is an agreement of engagement. My fingers tremble when I saw my name at the end of the paper with my fucking sign on it!

And in the right side on the top is a mark of the municipal office that it was legit. Nanlaki ang mata ko. I feel like I recieved a hard blow that I can't barely breath and move.

I look at Papa in disbelief. Wala akong natatandaan na pinirmahan na kahit ano. Halos wala nga akong papel na hinawakan rito sa bahay at sinulatan! Kahit isang beses ay hindi rin ako tumanggap ng kahit ano kay Papang papel.

I can't remember anything that I sign this paper!

Kaya paanong may ganito?  Paano ito nabuo kong wala akong ginagawang kahit ano! Huminto sa pagpintig ang puso ko ng may mapagtanto.

"You forge my sign?" sa nanghihina kong tinig sinabi.

"If it's the only way to make you marry the right man that I choose, then I'm willing to cheat and fool you Suli." my heart contract in lethal pain. I feel like I stabbed numerous times.

Lumukob ang galit sa akin.

"I hate you! Hindi pa ba sapat sayo ang pabayaan at saktan ako sa murang edad at ngayon ay gagawin mo ulit! You want now to ruined my life! I wish that you didn't become my father!" I said and my tears fall on my cheeks.