For Me || taekook

09

Bir kaç dakika jilete baktı. Cesareti varmıydı ki. Yapamazdı. O tam bir korkaktı. Lakin biz onu çok yanlış tanımışız. O sevdiği için ölürdü bile. Bileğine geçirdiği jileti çeker çekmez heryer kana bulanmıştı. Acıyordu. Tek hissettiği şey acıydı. Belkide biraz uyumalıydı. Çünkü gelen inleme seslerini artık duymuyordu.

.

Kızı evden yollayıp duvara yaslandı. Ayakları onu taşımamakta ısrar ediyordu. Göz yaşı usulca aktı.

"Ne zaman vazgeçeceksin bunu yapmaktan?"

Taehyung umursamazsa omuzlarını silkti. Jungkook istediği cevabı alamadığı için avucuna aldığı bir avuç kumu Taehyung'un sırtının içine dökmüştü.

"Ya ne yapıyorsun?"

Jungkook heyecanla kaçarken Taehyung da ona katılmıştı. Sonunda yorulduklarında uzanıp kararmak olan gökyüzüne baktılar.

"Biliyormusun anne veya babamın olmaması artık beni üzmüyor."

"Neden?" diye sordu Taehyung.

"Çünkü artık sen varsın."

İşte herşey o zaman başlamıştı. Jungkook o zaman aşık olmuştu en yakın arkadaşına. Lakin bunu ona söylemesine imkan yoktu. Aşık olduğunu söylemişti.Jungkook'un onu sevdiği gibi oda başka birini seviyordu. Nasıl yapabilirdi ki bunu ona. Gözleri ağrıdı. Ağlaması şiddetlendi. Kalbi acıdı. Acaba Taehyung uyumuşmuydu. Sarhoş rolü yapıp ona sarılabilirdi. Hatta yanında bile uyuyabilirdi. Telefonunu aradı. Ekinden gelen mesajı okumak için telefonun kilidini açtı.

Jungkook .
Sana bir sır vermem lazım. Şu Vante benim. Yani bendim. Sana biraz yakın olmak istedim. Seninle olmak istedim. Yapamadım ama. Vanten olamadım. Özür dilerim.
Korkuyorum artık. Bitik durumdayım. Yaşamak istemiyorum. Neden diye merak ediyorsundur simdi. Ben çok kötü bir şey yaptım. Kabul edilemez bir şey. Affetmesi imkansız bir şey. Ama artık affetmene gerek kalmadı. Yokum artık. Sende hiç olmamışken şuan hayatta bile değilim. Kendini üzgün hissetme olur mu? Hepsi benim aptallığım. Ama ne olursa olsun Seni Seviyorum. Umarım beni affedersin.

Jungkook okuduğu şeyle kapıya koştu.

"Taehyung!"

Kapıya vurdu.

"Kapıyı aç!"

Omuz atarak kapıyı kırdı. İçeri göz gezdirip yatak odasına koştu. Daha sonra ise mutfağa. Sonunda gözü ışığı açık olan banyoya gitti. Koştu.

Nefesi kesildi. Bağırmak istedi. Ayakta duramadı. Vücudu artık kendini taşıyamadı. Sevdiği adamın cesedine baktı. Kanla kaplı olan ellerine dokunamadı. Ağlayamadı.

"Taehyung..."

Ağladı.

"Geldim."

Bağırdı.

"Uyan geldim."

Uyanamazdı ki. O çoktan sevdiği adam için ölmüştü. Şimdi ise bir cesetti.