RASTGELE | Texting

XVII.

RASTGELE: Ben geldim.

RASTGELE: Sen burda mısın?

DERİN: Evet burdayım.

DERİN: Ve seni görüyorum.

RASTGELE: Nerdesin?

RASTGELE: Bende seni görmek istiyorum.

DERİN: O biraz zor canım.

RASTGELE: Where is adalet?

DERİN: Çöpte.

RASTGELE: Kırıyorsun.

DERİN: Ay gitde az ötede kırıl.

RASTGELE: Tamam.

DERİN: Cidden gitin mi duvar köşesine mi geçtin?

DERİN: İnanmıyorum.

RASTGELE: Burada kırılmak daha iyi.

DERİN: HXMZBDJSBXNZNZ

DERİN: Seninle sinamaya gelmek güzel.

DERİN: Seni seyrede seyrede...

RASTGELE: Benim gibi bir sanat eserini kim seyretmez ki.

RASTGELE: Baksana bazıların ağız suyu bile akıyor.

DERİN: Kimin ağzının suyu akıyor?

RASTGELE: Etrafına bak güzelim.

DERİN: Oha!

DERİN: O nasıl kesmek.

DERİN: Bence sen geç içeri.

DERİN: Seni sağ bırakmazlar.

RASTGELE: Yok ya benim keyfim yerinde.

DERİN: Öyle mi?

RASTGELE: Öyle.

DERİN: Tamam.

RASTGELE: Tamam.

DERİN: Neyse ben içeri geçiyorum.

RASTGELE: Hey ne oldu birden bire?

DERİN: Birşey olmadı.

RASTGELE: Emin misin?

DERİN: Evet.

RASTGELE: Sen öyle diyorsan Queen.

DERİN: Öyle diyorum.

RASTGELE: Hangi koltukta oturuyorsun?

DERİN: Ordan bakılınca salağa mı benziyorum?

RASTGELE: Evet.

DERİN: Emir.

RASTGELE: Efendim kraliçem?

DERİN: Siktir git lan içeri amk.

RASTGELE: Ooo Queen sinirli.

DERİN çevrimdışı

RASTGELE: Heyy!

RASTGELE: Neyse bil diye söylüyorüm D4'te oturuyorum.

RASTGELE: İnşallah seni görürüm.

RASTGELE çevrimdışı

Telefonumu cebime atarak salona geçtim. Baya kalabalık ben Derin'i nasil bulacağım ki.

Etrafıma mal mal Derin'i görme umuduyla baka baka yerime geçtim.
Lakin hiçbir şekillde kimin Derin olduğunu bulamayacağım sanırım.

Derin'in bu sabah söylediği Film'i seçmiştik o seçmişse güzeldir...

Işıklar kapandı ve film başladı...

"Kimsin sen?"

Nedense oyunun girişi Derin ile olan ilk mesajlarımızı hatırlatı bana.

Bana ilk o mesaj atmasına rağmen bana 'kimsin sen?' Diye sormasını.

Bu anın aklıma gelmesiyle dudağımın yan kenarı özgürlüğünü ilan eder gibi yukarı kıvrıldı.

Acaba o da hatırlamış mıdır? O da benim gibi aklına geldiği için gülmüşmüdür?

Ah be Derin kimsin sen?

Şimdi de ben soruyorum.
Kimsin sen? Nesin? Ne çektin ki bu kadar acı ve hüzün dolusun?

Sen neden aklıma her geldiğinde ben acı çekiyorum?

Yada neden sen mutlu olduğunu söylediğinde bende mutlu oluyorum?

Neden sende kendimi görüyorüm?

Ikimizde bu dünyada yapayanlız olduğumuz için mi?

Yoksa bu kısa hayatımıza bu kadar büyük acılar çektiğimiz için mi?

Bana ilk "ben yetimhanede kalıyorum" dediğinde o an seninde ben gibi yalnız olmanı istemediğim için mi oturup  gözyaşlarımı akıttım?

Yoksa başka birşey için mi?

Neden böyle karmaşık sorularla bırakıyorsun beni Derin.
Oysa ben sadece bir cevap istiyorum. Acılarını dindirmek için ufak bir cevap...

Çok mu şey istiyorum?

Yoksa istediğim cevaplar canını mı yakıyor o yüzden mi bu suskunluğun?

Sana acılarını mı hatırlatıyorum sorularımda?

Düşüncelerim kördüğüm misali birbirlerine dolanmasıyla hayal aleminden çıkıp cebimdeki telefonu çıkardım.

RASTGELE: Kimsin sen Derin?

RASTGELE: Artık vakti gelmedi mi?