I want you to be my boyfriend / jikook

1.3

Jimin

Nereye gittiğimi bilmiyordum zaten ağladığım için önümü görebildiğim pek söylenemez.
O beni öpmüştü,  şimdi neden böyle söylüyordu maden benden hoşlanmak onun için bu kadar kötü neden beni öptü o zaman, neden kafamı karıştırdı.

Geldiğim sahilde bir banka oturdum, gözyaşlarım hala durmamıştı, çok kırılmıştım söylediklerine, neden benden nefret ediyormuş gibi konuşuyordu.

Belki ben çok abartıyorum diye düşündüm ama öpüşmüştük biz, benim onu öpmemi saymıyorum ben sarhoştum ama o zaman Jungkook değildi bilinçli yapmıştı.

İstemsizce ağızımdan bir hıçkırık kaçtı, bacaklarımı kendime çekip başımı göndüm ve hıçkırarak ağlamaya başladım, neden benden hoşlanmak onun için bu kadar kötü bir fikirdi ki.

Çalan telefonuma baktım

Jungo

Açmadım, bundan önce 7 kez aramış, daha fazla aramasın diye telefonumu kapattım

"Hey iyi misin?" Duyduğum erkek sesiyle kafamı kaldırdım.
"İyiyim desem inanacak mısın ki?" Diyip gülmeye çalıştım
"Anlatmak istersen dinlerim"
"Benden hoşlanmasını istediğim kişi için benden hoşlanmak kötü bir fikirmiş, ondan hoşlanmıyorum hoşlanmayacağım dedi" kızardığına emin olduğum burnumu çektim ardından ceketimin kollarıyla gözyaşlarımı sildim.

"O bunları söylerken arkasındaydım"
"Bu kötü olmuş"
"Ama o beni öpmüştü"
Gözlerim tekrar dolmaya başladığımda yanımdaki çocuk bana peçete uzattı.

"Teşekkürler"
"Neden senden hoşlanmasını istiyordun ki?"
"Daha önce benim hiç sevgilim olmadı hiç kimseyle de öpüşmemiştim o beni öpünce benden hoşlanmasını çok istedim ama söylediklerini duyunca" daha fazla konuşamadım, ağlamam durmuyordu.

"Daha fazla konuşmak zorunda değilsin ama anlatmak istersen dinlerim"
"Ve o benim ev arkadaşım"
"Cidden mi?"
"Evet"

"Bu arada yağmur başlayacak eve git diyeceğim ama"
"Sorun değil ayrıca sen git ıslanma"
"Sen?"
"Bakarım bir çaresine" yine gülümsemeye çalıştım ama sadece çalıştım.

Yabancı çocuk yanımdan uzaklaşırken yağmur çiselemeye başladı, umursamadan dümdüz karşıya bakmaya devam ettim.

Çok yağmur yağıyordu sırılsıklam olmuştum ve kesinlikle hasta olacaktım ama hala aynı şekilde oturuyordum, üşümeme rağmen eve gidemiyordum, onu görmek istememe rağmen onunla karşılaşmak istemiyordum.

En sonunda yerimden kalkıp yürümeye başladım.
Sokaklar bomboştu herkes bir yere girmişti ıslanmamak için.
Yağmur yağdığı için gözyaşlarımı da kimse fark etmiyordu.

Tam olarak nerede olduğumu bile bilmiyordum, sadece yürüyordum.
Sonunda tandık bir sokak gördüm, eve yaklaşmıştım.

Derin bir nefes alıp eve yürümeye başladım.
Sonunda apartmanın önüne geldiğimde bizim evimize baktım.

Kapıyı açıp eve girdiğimde telaşlı bir şekilde birisiyle konuşan Jungkook'u gördüm.
Jungkook beni fark ettiğinde telefonu kapatıp benim yanıma gelmişti.

"Jimin ben çok özür dilerim öyle demek istememiştim" dolu gözlerimi ona çevirip konuştum.

"Sorun değil Jungkook, benden hoşlanmıyor olabilirsin, bir kere öpüştük ama önemsiz saçma sapan bir şeydi ikimizde bunu biliyoruz"

Ardından odama yürümeye başladığımda arkamdan geldiğini duydum, tam kolumu tutmak için uzanacağı sırada ondan önce davranıp konuştum.
"Dokunma bana"
Sonra da odama girip kapımı kapatıp kitledim ve kapının arkasına çöküp gitmesini bekledim.
Gitmemişti, kapıya vuruyordu.
"Jimin aç kapıyı lütfen" sesimi çıkarmadım ve ağlamaya devam ettim.
"Jimin lütfen"

Bir kaç kere daha kapıyı açmama için ısrar etsede sonra susmuştu, ardından bir kaç tıkırtı duydum sanırım o da benim gibi kapıya yaslanmıştı.

"Biliyorum duyuyorsun, Jimin Yoongi hyung senden hoşlandığımı söyledi bende senden hoşlanmadığımı arkadaş olduğumuzu söyledim, yanlış anladın"

Arkadaştık sadece biz, peki neden arkadaşım benden hoşlanmıyor diye bu kadar ağlamıştım ki ben, sadece arkadaştık ya biz nasıl olsa.

Üşüdüğümü fark edip üstümü değiştirdim.
Çok yorulmuştum, gözlerim ve burnum kızarmıştı, saçlarım dağılmıştı.

"Jimin lütfen konuş benimle"
"İstemiyorum Jungkook" sesim hafif kısılmıştı.
"Jimin kapıyı açar mısın lütfen?"
"Git lütfen Jungkook uyuyacağım"

Başımı yastığa koyup tavanı izlemeye başladım.
Sabah ne kadar mutluyum, şimdi ise berbat haldeydim.

Beni öptüğünden beri belki, küçük bir ihtimal bile olsa bu hoşuna gitmiştir düşünüyordum, ne kadar aptalmışım oysa ki bana unutalım demişti, saçma sapan şeyler düşünmüştüm, unutamamıştın.

Artık yorgunluktan gözlerim kapanmaya başlamıştı ve bende buna karşı koyamamış kendimi uykuya bırakmıştım.

Kıyamam Jiminimee : ( 🥺