I want you to be my boyfriend / jikook

2.7

Jimin

"Jimin 15 dakika içinde hazır olman gerekiyor seni almaya geliyorum"
"Ne?!"

Ailesi ile tanışmaya hazırlanmak için 15 dakika yetmezdi ki.

"Kapatıyorum bebeğim arabaya bineceğim hazırlan sende"

Bir şey söylemeden telefonu yüzüne kapattım, delirmişti resmen başka bir açıklaması olamazdı. 15 dakikada hazırlanamazdım ki.

Sakin ol Jimin yapabilirsin Jimin.

Dolabın karşına geçip kıyafetlerime bakmaya başladım.
Bavulda durmasını sevmediğim için dolaba yerleştirmiştim.

Altıma siyah düz bir pantolon seçtim.
Ama üstüme ne giyeceğimi hala bilmiyorum.

En sonunda tüm seçenekleri eleyip mavi beyaz çizgili bir gömlekte karar kılmıştım.

Pantolonumu ve gömleğimi giydikten sonra gömeliğin bir kısmını pantolonun için sokup kemer takmıştım.

Saçlarımı ellerimile hafifçe taradım ve aynanın karşısına geçtim.

Kapının çaldığını duyduğumda annemin açacağını umarak parfümümü sıktım.

Aşağıdan sesler gelmeye başladığında odamdan çıktım, ve merdivenlerin başından onları dinlemeye başladım.

"Jungkook değil mi?"
"Evet efendim"
"Dün oğlumu öptüğün için pek fark edememiştim ama yakışıklıymışsın"

Junkook'un öksürdüğünü duyduğumda zor olsada dudaklarımı birbirine bastırıp kahkahamı bastırdım.

Dün annem bizi gördükten sonra konuşup beni fazlasıyla utandırmıştı, biraz da Jungkook utansın.
Zaten fazla utanmayan birisi biraz utansa da bir şey olmaz sonuçta.

"T-teşekkür ederim bayan Park"
"İstersen anne ya da Eun ji diyebilirsin"
"Anne?"
"Anne daha iyi anne de sen en iyisi"
"P-peki"

Annemin Jungkook'u gerdiğini hissettiğimde aşağıya indim.
"Gidelim mi Jungkook?"
"Olur"

Çok gerilmiş olmalı ki hızlıca oturduğu yerden kalkmıştı.
"Görüşürüz anne"
"Görüşürüz bebeğim"
Beraber evden çıktık.

Arabaya bindiğimizde Jungkook derin bir nefes verip konuştu.
"Annen beni korkuttu"
"Abartma sadece gerildin"
"Dün sabah olanları söylediğinde korktum"

Yüz ifadesine kahkaha atıp konuştum.
"Korkma bu kadar annem yemez seni"

Söylediklerime göz devirip arabayı çalıştırdı ve sürmeye başladı.

Yarım saat içinde onun ailesinin evine geldiğimizde şimdi gergilen taraf bendim.

"Jungkook geri mi dönsek ben hazır değilim"
"Abartma Jimin annemler yemez seni"

Benim söylediğimi bana kullandığında sinirle ona baktım ama o bunu umursamayıp zili çalmıştı.

Çok geçmeden kapı açıldı ve karşımda melek gibi bir kadın vardı, çok güzeldi.
"Merhaba efendim"
Annesi bana sıcak bir şekilde gülümsedi.

"Ne efendimi saçmalama Jimin anne diyebilirsin"
Ona gülümsediğimde bana sarılmışı, sarılması ile bir anda tüm gerginliğim yok olmuştu.

Beklemeden sarılışına karşılık vermiştim.
"Anne senin gerçek oğlun benim unuttun mu?"
"Sen sus bakayım"

Bayan Jeon benden ayrıldığında üçümüz beraber içeri geçmiştik.
"Yemek için sizi bekledik"
"Gerek yoktu ef- yani anne"
"Vardı vardı ayrıca aferin çabuk öğreniyorsun"

Ona gülümseyip Jungkook ile beraber masaya oturduk.

Bayan Jeon yanıma gelip kulağıma bir şeyler fısıldadı.
"Birazdan Jungkook'un babası da gelecek saçma şeyler sorabilir ama gerilmene gerek yok, dün bana tanımasa da senin iyi birisi olduğunu düşündüğünü söyledi, seni sevecektir"
Ona sadece gülümsemekle yetinmiştim.

Zaten daha konuşamadan Bay Jeon gelmişti.
"Merhaba Jimin"
"Merhaba efendim"

İlk başta adımı bilmesine şaşırsam da Jungkook'un söylemiş olabileceği aklıma geldi.

Bayan Jeon ile beraber ikisi masaya oturduğunda yemeğimize başlamıştık.

"Jimin ne okuyorsun?"
"Psikologluk okuyorum efendim"
"Bitirince klinik falan açmayı düşünüyor musun?"
"Evet"
Bana gülümseyip yemeğine devam etmişti.

Bir süre sonra tekrar sessizliği bozan bay Jeon olmuştu.
"Kaç yaşındasın Jimin?"
"20 yaşındayım efendim"
"Jungkook'dan bir yaş küçükmüşsün ben sizi aynı yaşta sanıyordum"
"Abartma baba aramızda o kadar yaş farkı yok sadece bir yaş büyüğüm"
"Peki demedim bir şey"

Yemeğimizi bitirince Bayan Jeon'a masayı toplamasına yardım ettim.
Masayı topladığımızda sonra yıkayacağını söylemişti.

Beraber salona geldiğimizde Jungkook ve babası bir şeyler konuşuyordu.

Jungkook'un yanına oturduğumda kolunu omzuna atıp beni daha da yakınına çekmişti.
Yanaklarımın kızardığını hissediyordum, cidden ailesinin yanında bunu yapmak zorunda mıydı?

"Ailenin yanında yapma en azından" sadece onun duyabileceği şekilde mırıldandım.
"Bir şey olmaz" o da benim gibi sessizce söylediğime cevap verdiğinde sinirle ona baktım ama yine bunu umursamadı.

"Kek ister misin Jimin kek yapmıştım"
"Olur"

Bana gülümseyip ayağa kalkmıştı.
"Siz istiyor musunuz?"

Jungkook ve babası da istediklerini söylediğinde bayan Jeon başıyla onaylayıp mutfağa gitmişti.

Kekleri getirdiğinde hepimize tabakları uzatıp tekrar yerine oturmuştu.
"Jimin saat geç oluyor, burda kal istersen?"
"Olur ama annemlere haber vermeliyim"

Bayan Jeon beni onayladığında telefonumu çıkarıp anneme mesaj atmıştım.

"Kek çok güzel olmuş"
"İstersen biraz daha getirebilirim"
"Hayır teşekkür ederim bu kadar yeterli"

Bana gülümseyip tabakları almış ve mutfağa götürmüştü.

Gözlerimi ovuşturduğunda Jungkook konuşmuştu.
"Jimin uyuyalım mı güzelim?"
"Olur bu arada saat kaç"
"12 falan sanırım"

Bayan Jeon tekrar salona geldiğinde Jungkook ona bizim uyuyacağımızı söylemişti
"Daha erken ama siz bilirsiniz"
"Uykumuz geldi anne"
"Peki siz bilirsiniz Jungkook" annesi bize gülümsemişti.

Ailesine iyi geceler dedikten sonra beraber odasına gitmiştik.

Odaya girdiğimizde Jungkook kapıyı kitleyip bana dönmüştü.
"Sana bir şeyler vermemi ister misin?"
"Olur"

Bana sadece bir tişört vermişti.
"Kıyafetlerim sana büyük geliyor o yüzden sadece tişört verdim zaten ev sıcak ama istersen altına da bir şeyler verebilirim"
"Hayır böyle daha iyi"
Sadece başını salladığında üstümü çıkarıp bana verdiği tişörtü giymiştim. Ona döndüğümde beni süzüp konuşmuştu.

"Jimin kalçaların çok güzel ve ben uykunu açabilecek çok güzel bir yol biliyorum deneyelim mi?"

İlk başta ne dediğini anlamasam da bana yaklaşmaya başladığında ne demek istediğini anlamıştım.
Hafifçe onu ittirip konuştum.

"Hayır Jungkook ailenin evinde seninle sevişmeyeceğim."

Dudağını büzüp bana baktığında onu umursamadan yatağa uzanmıştım.

Kitap 2k olmuşşşşşş 🥺🥺🥺🥺