Sorry, I'm not her.

Chapter 11

Chapter 11
First Rainy Night

Unti-unti akong nakakakita ng liwanag.

Hindi ko alam kung ilang oras akong nakatunganga sa loob spaceship at nagi-isip ng gagawin. Pero ngayon, kahit anong galaw ko sa spaceship ay 'di ko ito kayang maibalik sa dati.

Nakakapagtaka.

Unti-unting bumababa ang spacecraft. Is this earth? No, way. I didn't even manage to go back there.

It looks like earth, but the continents are not the same. They are arranged to a set which the continents of earth are not.

"Wh-Where am I?" bulong ko sa sarili ko habang patuloy na bumababa ang spacecraft sa isang planetang na ang pagkakasiguro ko ay hindi Mars.

This is not Mars.

At bakit mukhang earth ang planet na ito? There are water bodies and land.

"OH, MY GOD!" I screamed as the spacecraft quickly travelled down this planet. "OH, LORD!" hindi ko mapigilang mapapikit dahil sa ingay at bilis ng pagbaba nito.

This may part of our training for months, but this feeling is different. What I expect is hugely different from what I am currently seeing.

"Is this Earth?" bulong ko sa sarili. Bago tuluyang makapasok sa atmosphere ng planet na 'to, makikita na ang mga continents niya ay iba-iba ang hugis, 'di tulad ng nasa Earth. "No, no, no. This is surely not Earth."

Napahawak ako sa ulo ng spacesuit dahil sa biglang paghigop sa akin ng gravity.

Nang tuluyan na ngang naka-land ang spaceship, makikita ang malaking lupain na puno ng damo at iilang mga kalabaw.

Inalis ko ang spacesuit mula sa pagkakasuot sa akin at tanging ang puting fitted na tank top at leggings na lang ang suot ko. Kinuha ko na lang din ang slippers na ipinabaon sa akin ni Kelly para raw sa pag-exercise sa loob ng spaceship.

I exited the spacecraft and saw the whole view of this place. If I didn't see the look of this planet earlier, I would think that I am in earth.

"Where am I?" bulong ko sa sarili ko at naglakad na nga patungo sa labas ng isang sakahan. Iniwan ko ang spacecraft roon dahil hindi ko alam kung paano ko iyon maitatabi kung saan man. Wala ni isang tao akong nakita rito. Hindi ko alam kung nasaan ako. Wala rin akong ideya kung tao ba ang mga nakatira rito o mga alien na. Baka mga monsters na pala ang mga naririto at sa sobrang kamalasan ko ay dito pa ako napadpad imbis na sa Mars.

I looked around the whole area and there is a one house outside this farm. Hindi ko alam kung saan ako pupunta at kung ano ang gagawin ko.

Napahawak ako sa'king tiyan dahil sa pagkulo ng bituka ko. Wala na rin akong ideya kung ilang oras mula nang huli kong kain sa mga zipped food na nasa spacecraft.

"Yes! The foods!" naglakad ako pabalik sa lugar kung nasaan nakapag-land ang spacecraft at makikita na sinakop nito halos ang buong palayan. "Oh, I'm really sorry for the farmer..." bulong ko dahil sa mga nasirang tanim ng spaceship.

Pumasok ako sa loob at hinanap ang mga naka-zip na pagkain na kahit may gravity rito sa planetang ito ay, wala akong choice kung hindi kunin ang lahat ng mga ito at dalhin kung saan man ako makakarating.

As I walk out the spacecraft, I saw a tall old man walking towards where I am.

"Shit."

Nagpumiglas ako at naglakad ng dahan-dahan papunta sa isang puno ng niyog.

The man is coming with a cow and a bucket full of cow's milk.

Nanatili akong nagtatago at pinagmamasdan ang kilos ng matandang lalaki. Hindi ko pa kayang magpakita dahil baka mapagkamalan akong magnanakaw ng kaniyang mga hayop.