Aslında böyle bir bölüm yazmayacaktım ama 5. bölümden bir sahneyi çıkarınca yazayım dedim.
İyi okumalar.
6.sene
Sersemlet, büyücünün büyü yaptığı kişiyi hareket edemeyecek şekilde sersemletme özelliğine sahip. Sersemlet, hareket halinde nesneleri durdurmak için de kullanılabildiği gibi, büyü düellolarında da sıklıkla tercih edilen bir büyü olma özelliğine sahip.
Defterimin kapağını kapatıp tüyümü masaya koydum. Gecenin bir vakti kütüphanede karanlık sanatlara karşı savunma defterimi dolduruyordum. Bu defter Dumbledore'un derslerimizde öğrettiği büyülerden tut, karanlık sanatlara karşı savunma öğretmeninin öğrettiği büyülere ve kitaplardan bulduğum bilgileri içeriyordu.
Camdan dışarıya baktığımda dört ayak gördüm.Bu dört ayak anca görünmezlik pelerinine sığmayan ayaklar olabilirdi. Daha mantıklı bir açıklaması yoktu.
Şamarcı söğüte vardıklarında ayaklar üçe düştü birkaç saniye sonra ağaç açılarak bir geçide dönüştü.Çabucak kitaplarımı toplayıp aşağıya indim.
Şamarcı söğüte geldiğimde geçidi açabilecek bir buton aradım.Elimle ağaca dokunurken bir yumruya değmemle geçit açıldı.
İlerlememle köşke dönüşen ağacın bağıran baraka olduğunu farkettim.Havlama sesi gelen odaya girdim.
Kurtadamın pençelerinden kaçan geyikle köpek bana baktı ama kurtadam sadece onlara saldırmayı düşünüyordu.
Geyik üstüme gelerek beni odadan dışarıya çıkardı ve kapıyı kapattı.
"Sierra ne işin var burada?"
Konuşan bir geyik.Ne?
"Ah pardon."diyerek James Potter'a dönüştü.
"Sen bir animagussun.Niye gecenin bir saati kurtadamla oynaşıyorsun?"
"Ahhh."
İçeriden gelen sesle odaya girdik.Bu Sirius'tu ve yaralanmıştı. İkisi burdaysa diğer yandaşları neredeydi?
"Sen onu oyala ben Black'i hallederim"
Başıyla onay veren James tekrar geyiğe dönüştü.
Kollarından sürükleyerek diğer odalardan birine götürdüğüm Sirius'un tişörtünü çıkardım ve pençe izlerine baktım. Çok derin değillerdi.
2 saat sonra
Yavaşça gözlerimi açtığımda Sirius karşımdaki duvara yaslanmış bir şekilde oturuyordu.
"Bir kurtadamla ne işiniz vardı Black?"
"Remus bir kurtadam biz de ona yardım etmek için animagus olduk. Peter fare, James geyik ve ben de köpeğim."
"Yani yumruya dokunan Peter'di."
"Evet."
"Bu çok tehlikeli. Dumbledore böyle bir şeyin olmasına nasıl izin verir?"
"Şamarcı söğüt Remus'un dönüşümlerini kimseye zarar vermeden geçirebilmesi için Bağıran Baraka'ya açılan bir kapı."
"Bağıran baraka... efsane değilmiş... içeride gerçekten çığlıklar atan, uluyan biri varmış."
Kafasını onaylar şekilde salladı.
"Pelerini Dumbledore mu verdi?"
"Hayır, James'in pelerini."
"Onları uyandırmalıyız."
Ayağa kalktım ve odaya girdim.
"Lupin, Potter, Pettigrew uyanın."
"Aylak hadi."
Gözünü ilk açan Peter olmuştu.
"O biliyor mu? Söylememen gerekirdi Pati."
"Evet biliyorum."
James ve Remus da uyanmıştı.
"Snape bunu kimseye söyleme olur mu?"
"Bana güvenebilirsin."
"Teşekkür ederiz Snape. Hem Sirius'un yarasıyla ilgilendiğin için hem de Remus'un küçük tüylü problemini saklı tutacağın için."
"Önemli değil."
