Kumral

Tanışma Anı

Ne kadar da kıyafetim varmış,üzerine de kitaplarımı yerleştirince baya yorulmuştum. Ama bu kumralı bulmak için bahane değildi. Hemen odamdan çıktım ve koridora yöneldim. Bayan Haistings koridorun başında beni yakaladı "Emily,nereye gidiyorsun?" Dedi bende ona kumralı bulacağım diyemeyeceğime göre "Bahçede bir tur atıp,daha sonra yurdu gezeceğim." Dedim Bayan Haistings beni bırakmayacağa benziyordu. "O halde bi rehbere hayır demessin." Dedi bir gülümsemeyle. Başımı salladım. "O halde öncelikle yemekhaneye göz atalım" dedi ve sağa döndük. Yemekhanesi gerçekten çok temiz ve güzeldi, sonra ise kütüphaneye gittik ve Bayan Haistings'in yardımcısı gelip onu çağırdı. Bu sayede bende şimdilik ondan kurtuldum. Kütüphane de çok büyüktü ve kitaplar ise inanılmaz çeşitliydi,tam bir kitaba elimi attım ki kitabı alamıyordum,çektiğim halde gelmiyordu biraz kuvvet uyguladım ki kitap hızla yüzüme çarptı. Ben burnumun acısını ve olayın şokunu anlatmaya çalışırken yanıma biri geldi,sesi gayet karizmatik bir şekilde "Çok özür dilerim,istemeden oldu,affedersiniz." Dedi kafamı kaldırdığımda Çığlık atmak istiyordum Tanrı'm bu çocuk benim için yaratılmış olmalı, evet doğru tahmin YİNE KUMRAL. "Önemli değil,benim hatam." Dedim. Bana öyle bir gülümseyişi vardı ki ona aşık olmaya başlıyordum sanırım. "Sen o havaalanındaki kızsın." Dedi. Evet beni fark etmişti. O da beni görmüştü. "Evet." Dedim kıkırdamayla. "O halde ben,Nick." Dedi elini uzatarak. "Bende Emily." Dedim ve elini sıktım. Tam o sırada babamın sesini duydum "Emily,tatlım burda mısın?" Sanırım Bayan Haistings ona en son burda olduğumu söylemişti. "Evet baba arka rafların oradayım." Dedim ve Nick bana el sallayarak "Daha sonra görüşürüz,Emily." Diyerek uzaklaştı. Babamda bu sırada yanıma geldi. "Tatlım,ben şimdilik yerleştim istersen dışarda bir yemek yiyelim daha sonra seni bırakırım dinlenirsin." Dedi kabul ettim. Yemekte ordan burdan konuştuk,sonra yurda geri geldim. Hava kararmıştı ve çok yorgunum yatağa yattığım gibi dalmışım.