Kumral

Gerçek yüz

Okulun başlamasıyla başka arkadaşlar edinmeye başladım. Normalde bu kadar sosyal olmamama rağmen sanırım burda açıldım. Sınıfa ilk girdiğimde sadece 3 sırada tek kişilik yerler vardı. En arkaya oturacaktım ama orda garip görünüşlü ve ürkütücü bir kız vardı.Bende bu yüzden sarışın mavi gözlü bi kızın -Sarışın mavi gözlü herkes gibi o da çok hoştu- yanına oturdum ve elimi uzattım: "Ben Emily." Dedim ve o anda yüzünde sıcacık bi gülümseme oluştu; "Bende Kate." Dedi . Ders matematikti ve derse yaşlı bir bay girdi. Beni gördüğünde; "sen yeni olmalısın,ben Bay Shayn." Dedi bense "bende Emily." Dedim ve derse geçtik. Ders sonunda dolabıma giderken Kate de benle geldi. Öğle yemeği vaktinde telefonum ve yemekle meşgulken masama bi tabak kondu Kafamı kaldırdığımdaysa -tahmin ettiğiniz üzere- kumralı yani Nick'i gördüm. Kalbim deli gibi çarpıyordu. Ama sakin olmalı ve rezil olmamalıydım. "Oturabilir miyim?" Dedi o karizmatik sesiyle "Elbette." Dedim ve masaya oturdu. "Konuşmamız yarım kalmıştı." Dedi o seksi bakışlarıyla. Aman Tanrı'm resmen beni büyülüyordu. "Evet,öyleydi" dedim sırıtık suratımla. Tam o Sırada Kate yanımıza geldi, endişeli gözüküyordu. Aslında tam endişeli değildi doğrusu rahatsız olmuş gibiydi. "Oturuyoruuum." Dedi Kate neşeli gözükmeye çalışan tavırlarıyla. O sırada Nick'in telefonuna mesaj geldi ve rahatsız olduğunu sezdim. "Emily,kalkmam gerek ama yine görüşürüz." Dedi "elbette,görüşelim" dedim. Kate'e bay bay bile demeden gitti. Gitmesiyle Kate bana döndü ve hiddetlice "ondan uzak durmalısın. Sana zarar verebilir." Dedi sarsılmıştım. "Nasıl bi zarar,öyle biri gibi gözükmüyor." Dedim. Kate gayet ciddi ve sert tavırlarla "Emily,yeni tanıştık biliyorum,bana hemen güvenmemekte haklısın ama sana daha uygun bi zamanda nedenini anlatıcam." Dedi. Bir hışım masadan kalktım, çok sinirlenmiştim. Bu ne cürretti? Arkamdan "Emily!!" Diye bağırışlarını duydum. Arkamdan Koşarak geldi. "Lütfen,Emily lütfen dinle,bi oturalım." Diye koşuşturuyorduk. Bahçeye geldiğimizde durdum, o da Nick'e aşıktı belki, belkide bu nedenle ayırmaya çalışıyordu bizi. Ama yine de dinlemek istiyordum, merak ediyordum. "Kate,sadece 5 dakikan var." Dedim ve bahçedeki banklara oturduk."Bak,bana inanmak zorundasın Emily,Haklısın daha yeni tanıştık ama lütfen inan bana." "Kate,artık uzatmadan anlatacak mısın,gideyim mi?" "Tamam,tamam anlatıyorum,bak Nick 3. Sınıf öğrencisi, buraya geldiğinde 2. Sınıftı ,geldiğinde bizim Sınıfta en arkada oturan kızı fark etmişsindir,onunla ilişki yaşadılar. Kızı aynı senin gibi tavladı ve becerince bıraktı. Kız hamile kaldı ve Nick kaçtı bu sene yine geldiğinde herkes çok şaşkındı. Nick'in geri dönmesinin nedeni kızın düşük yapmasıydı. Ve kızın düşük yapmasının nedeni kesin olmamakla birlikte Nick'in onu bıçaklamış olmasıydı. Buna inandık çünkü kız ben bu bebeği doğurucam diyordu,Nick ile bu sebeple kaç kere sokak ortasında kavga ettiler. Nick ona yumruk attı. Ama buna rağmen okula alınmasının nedeni babasının deli gibi parası olması." Şoka girmiştim. Havaalanında karşılaştığım o yakışıklı kumral,kütüphanede karşılaştığım o kumral,yemekhanede yemek yediğim o kumral böyle aşağılık biri olamazdı. Ağlamak,haykırmak istiyordum. Ama Kate 'e bu kadar kolay inanamazdım. Sonuçta belki o da Nick'e aşıktı belki de beni hiç sevmedi ve kimseyle arkadaş olmamı istemiyordu. Aklımdan bu Düşünceler deli gibi geçerken Kate'nin "Emily,bunu bi düşün derse gitmeliyim,sonra konuşuruz." Dedi ve gitti çok şaşırmıştım ve çok üzgündüm. Akşamı nasıl ettim bilmiyordum. Kitabıma dalmış,tam da bu salakça olaydan uzaklaşmışken kapı çaldı. Kapıyı açtığımda karşımda Nick duruyordu. "İyi geceler,Emily. Bugün Kate ile konuşurken gördüm sizi konuşabilir miyiz?" Dedi evet demek istiyordum ama Kate'nin dediklerinden sonra ona güvenmek zordu "saat geç oldu,yarın konuşuruz." Dedim "çok önemli,lütfen içeri geleyim." Dedi kabul ettim. Koltuklara oturduk. "Bak Emily,Kate ile aramız pek iyi değil,aslında hiç değil. Onunla sevgiliydik. Bana taktı. Ayrıldıktan sonra bile peşimi bırakmadı." Lafını kestim "bunlar beni neden ilgilendiriyor?" "Çünkü bilmeni ve bana güvenmeni istiyorum." Düşünüyordum. Nick'e inanmak istiyordum. Ama Kate de öyle samimi bakıyordu ki ona inanmamak mümkün değildi. Karar vermiştim,yarın Kate'e Nick ile arasında geçenlerin doğru olup olmadığını öğrenmek zorundaydım "Bana seninle ilgili bi hikaye anlattı." "Biliyorum, bi kızı hamile bıraktığım zırvası değil mi?" Ona Öylece baktım. "Nick düşünmem gerek bi anda sana veya ona inanmamı bekleme,bu konuyu sonra konuşuruz." Dedim. Onu geçirmek için kapıya geldiğimde burun burunaydık. Gözlerimin içine baktı ve bi anda öpüşmeye başlamıştık. Napıyordum ben? Daha tam anlamıyla güvenemediğim bir çocukla delicesine öpüşüyorduk. Belimden kavrayıp beni içeri doğru taşıdı. Kate'nin dedikleri yavaş yavaş çıkıyordu. Beni tam yatağa yatıracakken onu durdurdum. "Nick,bunu yapamayız." Dedim "Neden olmasın? Sen bir kızsın,bende bir erkek. Bunun neresi yanlış?" Kate gerçekten doğruyu söylüyordu. Gözlerinden okuyabiliyordum. "Yanlış olan daha bir hafta önce tanıştığım bi çocukla yatıyor olmam." Kendimi tutmak zorundaydım. "Yapma,hadi ama sende istiyorsun." Dedi ve dudaklarına yapıştı. Duramıyordum. Durduramıyordum. Tam o Sırada içeri Kate girdi. "Nick! Emily! Biliyordum,işte bundan bahsediyordum!" Kate tam vaktinde gelmişti. Ona teşekkür etmek isterken bi yandan öpüşmemiz bölündüğü için üzgündüm. Sonuçta sevişmiyorduk. Nick "Ben gidiyorum,Emily. Sonra Görüşürüz." Dedi ve gitti. Kate arkasından Sertçe kapıyı kapattı ve "seninle sevişmek istedi,değil mi?" Kafamı salladım ve gözlerimden yaşlar resmen boşaldı."Bana sizin ilişkiniz olduğunu ve bu nedenle bana hamile kızı anlattığını söyledi." Kate şoka girmiş hatta sinirlenmiş gözüküyordu. "Bak Emily bana inanmıyorsan bizim sınıftan güvendiğin başka birine bu olayı sorabilirsin,aldığın cevaptan sonra da ne yaparsın sen karar ver. Ben sana olanları azaltıp anlattım ama diğerlerinin azaltacağını sanmam." Neyi azaltmıştı? "Neden bahsediyorsun?" "Bunu sana anlatmak için erken,sabah görüşürüz." Dedi ve gitti. -Sınıfta bu olayı sorabileceğim, güvendiğim bir diğer kişi James. Bana geldiğimden beri iyi davranıyor.- Sabah olduğunda ilk iş James'i buldum. Onu dolapların arkasına götürdüm ve malum soruyu sordum; "Nick ve hamile bıraktığı Kızın hikayesi doğru mu?" James konuya bu denli hızlı girmemin şokuna girerek; "yavaş ol Emily,neden soruyorsun?" Dedi "Nick'e güvenmeli miyim diye merak ettiğim ve yaşadığım bazı olaylardan dolayı soruyorum." Dedim. James düşünüyordu. Biraz daha düşünmesine izin verdim. Ve daha sonra "sana kim ne dedi bilmiyorum ama sana doğruyu anlatmış. Nick tam bir zengin bebesi. Bugüne kadar Çıktığı her kızı becerdi ve bıraktı." Şoktaydım. Kafamdan aşağı resmen kaynar sular dökülüyordu. Bu olayı tam anlamıyla çözebilmem gerekiyordu, bunun için de tek çarem o kızla konuşmaktı. Öğlen yemeğinde kızın tek başına yemek yediğini gördüm ve fırsat bu fırsat diyerek yanına yol aldım. "Oturabilir miyim?" Dedim en cici hâlimle. "Elbette." Dedi. "Konuya bu kadar hızlı girmek istemem ama bu konuyu Öğrenmek zorundayım, Nick ile aranızda geçenler doğru mu?" Bana bakakaldı. "Bu konuda Konuşmak istemiyorum." Dedi. Sanırım bu doğru demekti ama ağzından duymalıydım. Kolunu yakaladım ve "gitme, lütfen gerçeği öğrenmeliyim." Yalvaran bakışlarımı attım. Onu geri oturtmayı başarmıştım. "Bu arada adım,Emily." Dedim "Bende Susan." Dedi . " o halde konuya Dönelim." Dedim "sana her kim ne anlattıysa hepsi doğru. Beni bıçakladığı da,bebeğimi düşürdüğümde doğru." Dedi ve kalkıp koşar adımlarla uzaklaştı. Tanrı'm neden her yakışıklının bir sorunu oluyor? İstemden Gözümden yaşlar akmaya başladı. O Sırada öyle dalmışım ki Tom ve Steve'nin -fizik dersinde tanıştığım yakışıklı ama inek çocuklar- Yanıma geldiğini fark etmemişim bile. Tom: "ne o,pek bi düşüncelisin?" Sözüyle irkildim "dersler falan,anlarsın ya." Dedim buruk bir gülümsemeyle. Steve; "Valla anlamayız,anlat bakalım." Dediler. Onlara anlamsızca güveniyordum. Ve onlara da sorup aynı cevabı alırsam artık tam anlamıyla inanabilirdim. "Çocuklar size bir şey sormalıyım." Dememle birlikte ikisi aynı anda "tabiki de lütfen sor." Dediler "Nick ve Susan arasında bazı Şeyler olduğunu duydum,doğru mu?" Birbirlerine baktılar ve Tom "Bunu ona söylemeliyiz,bize güvendi." Dedi Steve "Evet,doğru. Ona güvenmemelisin." Dedi . Zaten git gide alıştım onun bi Şerefsiz olduğuna , ama Tom ve Steve de bunları söyleyince tam anlamıyla inandım. "Çocuklar çok teşekkür ederim,size güvenmekte doğru yapmışım,şimdi gitmeliyim sonra görüşürüz." Dedim ve odama doğru yola koyuldum şu anki tek planım tüm gün ağlamaktı. Üstüme bi Tişört geçirip altıma hiçbir şey -külotla-tam yatağıma uzanmışken kapı çaldı. Gelen Nick'ti. "Ne va..." Dememe kalmadan Üstüme atladı. Ağzımı sıkıca kapadı ve beni merdivenlere doğru sürüklerken kapımı kapatmayı unutmadı ne düşünceli(!). Deli gibi bağırıyordum. Elini ısırdım ve koşmaya başladım. Ama beni merdivenlerden indirip kalorifer katına getirmişti bile. Ağlıyordum,çığlık atıyordum ve beni belimden yakaladığı gibi kendine çekti ve ağzımı tekrar kapattı. Sürükleyerek bi odaya -yerde pis bir yer yatağı ve kenarda bir komidinden Oluşan bir rezalet- getirdi ve kapıyı kitledi. "Ne yaptığını sanıyorsun sen!!!?" Diye bağırınmaya başladım. "Emily,lütfen bağırma, konuşmalıyız." "Konuşulacak bir şey kalmadı,Nick her şeyi öğrendim." "Emily ben artık öyle biri değilim,gerçekten inan bana." Derken bana yaklaşıyordu. "Bunları yukarda da konuşabilirdik" dedim ve Kapıya yönelmeme kalmadan belimden yakaladı ve yatağa yatırdı. Üstümdeydi. "Beni reddeden ilk kızsın,ama biliyorum sende istiyorsun. Hadi ama" derken boynumu öpmeye başladı ve dudağıma yapıştı. Eli küloduma gitti ve elini çekip onu üstümden atmaya çalıştım. Çok güçlüydü. Ama dizimde tekmelediğimde acı çekmesini ve üstümden kalkmasını sağlamıştım. Kapıya koşup kilidini açtım. Doğru yukarı yöneldim. Üstümde sadece külot ve tişört olduğu için hemen odama gitmem gerekiyordu. Koşarak odama çıktım ve kapımı kilitledim. Kafamı yastığıma koyduğum gibi derin bir uykuya daldım.