Aşkı Bulacağımı Hiç Sanmazdım

Ona Katlanmalıyım

Uyandığımda bi mırıltı duydum. Biri şarkı söylüyodu. Bu Özgür'ün sesiydi.

"Aşkı bulacağımı hiç sanmazdım

Sonra karşıma sen çıktın

Söyle nasıl sensiz yaşarım ben şimdi"

Ben de içimden şarkıya eşlik ettim. Özgür'ün beni hayvan gibi sarsmasıyla gözlerimi açmak zorunda kaldım.

"Uyan Masal!"

"Dünya, Hayal ve şimdi de Masal mı oldum? Rüya benim adım."

"Her neyse. Ben tuvaletteyim sakın bak kapıyı açma."

"Git sıç!"

Bana tuhaf tuhaf bakıp tuvalete gitti. Kapıyı kapatmadan önce "Resimlerime bakma." dedi.

Kapıyı kapatınca arkasından taklidini yaptım. Sonra ayağa kalkıp hemen masanın üstündeki resimlerine baktım. Çok güzel çiziyodu gerçekten de. 

Sonra kağıtları masanın üstüne koyup bavulumdan siyah kot pantolonumu çıkardım. Okul pantolonundan nefret ediyorum. Okul formasının üstüne siyah, üstünde ingilizce beyaz harflerle "THERE ARE SO MANY REASONS TO BE HAPPY" yazan bluzumu giydim. Makyaj malzemelerimi elime alıp Özgür'ün çıkmasını bekledim. 

5 dakika. 10 dakika.

Kapıya vurdum. "Özgür çık artık!"

"Sana resimlerime bakma demedim mi?"

"Oha! Nasıl gördün?"

"Kabul ediyosun yani?"

"Baktım ama 10 dakikadır orda durmaktan sıkılmadın mı sen?"

"Haklısın."

Kapıyı açtı ve bana göz kırpıp yanımdan geçti. Yani bu kadar basit miydi? Bi cümleyle onu ordan çıkarabilicek durumdaydı ama yine de beni sinir etmeyi yeğlemişti. Dengesiz bu çocuk!

Banyoya gidip yüzüme BB cream sürdüm. Sonra biraz rimel. Bitti. Hazırım. zaten okulda çok makyaj yapmazdım. Onu sınıfın tiki kızı Simten'e bırakıyorum.

Banyodan çıkmak için kapıyı açınca Özgür dur diye bağırdı. Ona aldırmayıp kapıyı açtım. Özgür pantolonunu giymek için havada sekmeye başladı. Onu görünce çığlık atıp banyoya geri girdim ve kapıyı kilitledim. Özgür bağırdı: "Tamam gir artık."

"Hayır!"

"Rüya saçmalama! Giyindim diyorum."

Gözlerimi kapatım başımı kapıdan uzattım ve yavaş yavaş gözlerimi açtım. Tamamen açtığımda Özgür bana üfleyip göz devirdi.

Çantamı hazırlayıp odadan çıktım. Özgür'de peşimden geldi. Kapıdan çıkınca sola döndüm, Özgür'se sağa döndü. 

Rüya-Okula gitmiyo musun?

Özgür-Evet.

Rüya-Durak bu tarafta.

Gülüp yolda yürümeyer devam ettim. Özgür'de peşimden geldi.

Kulaklığımı kulağıma takıp Gary Clark Jr.-Bright Light dinlemeye başladım. Otobüs boyunca birbirimizi tanımamazlıktan geldik. Okula gidince koşa koşa sınıfa gittim. Yerime oturdum. Her zamanki gibi Beste, Derin ve Öykü benden önce gelmişti. 

Seçil ve Öykü arkamda oturuyodu. Derin ve Beste yan tarafımdaki sırada oturuyodu. Bense tek başıma oturuyodum. Çünkü Forever Alone Rüya!

Özgür sınıfa gelince etrafa bakınca ve tek boş yere-yanıma oturdu.

"Git yaa."

"Nereye gidiyim?"

"Cehennemin dibine git!"

"Önce bi cennete uğrasaydım, hemen beni yolladın ateşe."

"Haha! gülmekten geberdim. Özgür git yaa. Öğretmren masasına falan otur."

Beste-siz tanışıyo musunuz?

Özgür-Evet.

Rüya-Hayır!

Özgür-Hayır?

Rüya-Hayır.

Özgür-Hayır.

derin-Evet mi hayır mı?

rüya-Hayır!

Öykü-Sen bi gelsene.

Ayağa kalkıp oflayarak koridordaki bi duvarı full cam olan yere gittik. Zaten duvar uzun değildi.

Öykü-Sen bişey saklıyosun.

Rüya-Ne gibi?

Öykü-Onu da sen söyle.

Rüya-Tamam. Söylicem ama bak abartmadan dinleyin. Özgür ve ben yurtta oda arkadaşıyız.

Derin-Ne?!

 Beste-Nasıl ya?!

rüya-Abartmayın demiştim sanki... Dedim di mi?

Beste beni omuzlarımdan sarstı. "Kızım bu büyük bi ekşın!!!!!"

Gözlerimi kocaman belertip ben de bağırdım. "Bağırma salak!!!"

Derin-Eee şidmi nolcak?

Rüya-İdare edicem. Hayatımdaki tek hayalin bozulmasına izin veremem.