ᴅᴀɴᴄᴇ ᴍᴇ ᴛᴏ ᴛʜᴇ ᴇɴᴅ ᴏғ ʟᴏᴠᴇ π ᴅᴀɪsᴜɢᴀ

C31

Bu bölüm itiraf bölümü olduğu için diğerlerinin 2 katı kadar uzun. Sıkılmadan okursunuz umarım, Haruto hatalıydı ama kötü biri değil. Affedilir yanı olmasa da çift taraflı düşünün. Daichi'ye sövmeyeceğiniz bir bölüm sonunda lol.
İyi okumalar.

Koushi kendisine dönen çocuğu dikkatle dinlemeye başladı. "Amcanla babamın küçüklükten beri çok yakın olduğunu biliyorsun. Birbirleri için her şeyi yaparlar, sana yaptıkları şeyler gibi... Amcan babanı hep kıskanmış, bunlar size anlatıldı mı bilmiyorum, babanızın her açıdan -kendisinin aksine- çok şanslı olduğunu düşünüyormuş. Bu yüzden babana olan hırsından gözü dönmüş, size bu kadar kötü davranmasını ona bağlıyor. Tabi bu bir savunma olamaz ama..." Duraksayıp yanındaki şişeden bir yudum su içti ve devam etti.

"Babam küçüklükten beri amcanın neler hissettiğine şahit olan biriymiş. Baban hala amcana güvenip sizi ona bırakıyor, bu da işlerine geldi. Yine de babanızdan intikam almak için sizi kullanmak kimin fikriydi bilmiyorum. Ben bir anda bu durumun ortasında buldum kendimi. Babam benimle gurur duyan biri değildir, başta gözüne girerim diye ne derse yapmaya hazırdım. Sana kötü davranmam gerektiği söylenince karşı çıktım, ben bunu yapacak kadar kötü biri değildim. Beni zorladı, annemle tehdit edildim. Ailevi meselelerimizi buraya dökmeyeceğim ama annem zayıf noktam, bu yüzden istemeden de olsa yapmak zorunda hissettim.
Bana güvenmedikleri için kamera koyduklarını söylemiştim. Seni iş yerinde odama çağırmak, rahatsız etmek hiç hoşnut olduğum bir durum değildi. Evine gelip seni aldığım gün, erkek arkadaşının seni sorduğunu söylemiştin bana. Yardım çağır demek istedim ama yapamadım. Sana kızgınmışsın gibi ona mesaj atmanı söyledim. Hepsi izlendiğimiz içindi, ben bunları yapmasam size zarar vermek için başka birini seçeceklerdi. Kimi seçerlerse seçsinler benim gibi gizli saklı senin yanında olacağını sanmıyordum. Bu yüzden göz önünde sana kötü davranmaya devam ettim. Ayumi'yi korkuttuğum ve üzdüğüm için özür dilerim."

Koushi duyduklarını kafasında oturtmaya çalışıyordu. "Yani beni aldığınız gün, babanla amcam evinizden gittikten sonra anahtarı verip 'kaç hadi' demen benim için miydi? Ve bir kere de amcam bana vurmak için geldiğinde beni kenara çekmiştin. Ona 'planladığımız gibi' diye fısıldayıp beni odama sokmuştun. Sonra sadece masamda bir şeyler karalayıp Ayumi'nin resimlerine baktın, başka bir şey yapmadın. Bunlar kasıtlı mıydı?"

Haruto burukça gülümsedi. "Evet, seni mümkün olduğunca korumaya çalıştım. Polise gidemediğini biliyordum, gidersen Ayumi ve seni ayırma ihtimalleri yüksekti. Amcan zaten tehdit etmişti bir de Annenlerin Japonya'ya dönmesi, olan tüm bu şeyler... Hepsi uzun işti."

"Artık sana iyilik yapmaya çalıştığımı saklamayacağım. Ben seni seviyorum, yanlış anlama dostane bir sevgi bu. Erkek arkadaşınla zaten çok yakışıyorsunuz." Gülümsedi çekinerek.

"Şey bir de, her şeyi anlattım madem bunu da söyleyeyim. Arkadaşlarınla ilişkini ve onlara karşı korumacı oluşunu çok sevmiştim. Hep senin arkadaşın olmak istedim çevrende olduğum bu süreçte. Ama sen benim gibi biriyle neden arkadaş olmak isteyesin ki? Her neyse, yaptıklarım affedilir yanı olan şeyler değil bu yüzden özür dilemeye yüzüm hiç yok. Ama yine de, gerçekten çok özür dilerim."

Suga affetmezdi hemen, düşünecekti. Yaku'ya da danışacaktı ve bir çözüm bulacaktı. Anlattıklarından sonra gözyaşlarını tutamayan genç çocuğa çekingen ama arkadaşça bir sarılma hediye etti Suga, onları yolun karşısından izleyen Daichi'den habersiz.