ᴅᴀɴᴄᴇ ᴍᴇ ᴛᴏ ᴛʜᴇ ᴇɴᴅ ᴏғ ʟᴏᴠᴇ π ᴅᴀɪsᴜɢᴀ

C3

Nekoma takım halinde Karasuno Lisesinin spor salonuna girdiğinde, Sugawara telefonuyla ilgileniyordu. Kenma'yı sırtından hafifçe destekleyen Kuroo ile göz göze geldiğinde telefonunu aceleyle kapattı ve gülümseyerek karşılarına geçti. Kuroo ile el sıkışıp hal hatır sordu. Kuroo konuşurken istemsiz gözü Hinata ile konuşmaya gitmiş olan Kenma'ya kayıyordu. Suga bu haline kıkırdadı seslice. "Yine yakın arkadaşı olmasına rağmen Hinata'yı kıskanıyorsun, Kenma bundan hoşnut görünmüyor Kuroo-san." Kuroo bir iç çekip sırıttı. "Bırak şimdi Kenma'yla beni, Daichi nerede?" Kuroo'nun sorusu Suga'nın gülüşünün yavaşça solup yerine ifadesiz bir bakış yerleştirmesine sebep oldu. "Ah gelir birazdan, ortalığı toparlıyordu en son." Gergince ensesini kaşıdı. Bunu demek onun için zordu, Kuroo ayrıldıklarını öğrendiğinde zaten detay isteyecekti çünkü çok meraklıydı. Bunu yalnız yapamayacağını düşündü, en azından herkesin içinde. Ağlamasını durduramazdı belki de.

Partinin üstünden 2 hafta geçmişti -bu da demekti ki Daichi ile ayrılalı 3 hafta olmuştu- ve Suga için zordu, Daichi'yi özlüyordu. Her gün yüzünü görmek hem mükemmeldi hem de çekilmez. Suga'nın dalgınlığını bozup irkilmesine sebep olan, tişörtün üstünden bile tanıdık gelen, beline sarılan güçlü koldu. "Hoş geldiniz, yenilgiye hazırsan başlayalım Kuroo." Birileriyle şakalaşan Daichi'nin bu ifadesi çok sevimliydi. Kuroo, Daichi'nin omzuna vurup kahkaha atmasının ardından, Kenma'nın olduğu tarafa yürümeye başladı. Suga'nın gözleri Daichi'nin gülüşündeydi ama Daichi gözlerini ona çevirdiğinde saniyesinde gözlerini yerle buluşturdu. "Kuroo'ya çaktırmak istemiyor gibiydin, yalanına ortak oldum kısa bir süre için. Sarıldığım için kusura bakma." Suga cevap bile vermeden Daichi'nin kolundan kurtuldu ve maça geçmek üzere takımı topladı.