ᴅᴀɴᴄᴇ ᴍᴇ ᴛᴏ ᴛʜᴇ ᴇɴᴅ ᴏғ ʟᴏᴠᴇ π ᴅᴀɪsᴜɢᴀ

C23

"Biz çıkıyoruz, çok umrunda ya, haberin olsun! Eve göz kulak ol saçma bir şey yapma!" Üst kattaki amcasına bağırıp küçük kız kardeşinin elinden tuttu ve çıktı evden. Ayumi çok heyecanlıydı, çok sevdiği abisinin çok sevdiği erkek arkadaşına yatıya gidiyorlardı. Çekinerek sordu abisine. "Onii-chan, sence Daichi onii-san zürafalı pijamamı beğenir mi?" Abisi şaşırsa da kahkaha attı ve cevapladı. "O sana öyle çok yakışıyor ki Daichi'nin bayılacağına eminim. Ama aklıma geldi de, Daichi'yi neden bu kadar çok seviyorsun?" Ayumi gülümseyerek önüne döndü ve abisinin elini tutarak zıplamaya başladı. "Çünkü o seni mutlu ediyor. Ve çok da tatlı biri. Kocaman kolları var ve beni omzuna aldığında çok yüksekten bakabiliyorum. Daichi onii-san çok güçlü ve yumuşak." Suga güldü, Daichi hakkında konuşa konuşa eve varmışlardı.

Daichi güler yüzle karşıladı onları. Ayumi özlediği kollara sıkıca sarılmanın ardından koşarak salona geçti. Suga kardeşinin bu haline gülüyordu ki dudaklarına bırakılan öpücükle afalladı. Beline kollarını sarıp onu iyice kendine çeken çocuğun göğsüne hafifçe vurdu. "Napıyorsun ya, Ayumi görebilirdi." Daichi kıkırdayarak başını Suga'nın boynuna gömdü. "İnanamıyorum hala. Düne kadar umutsuz bir vakayken, şimdi buradasın, hem de rüya değil. Çok garip..." Mırıldanarak öptü sevdiğinin boynunu. Bu kadar rahat hareket etmesinin sebebi, içeriden televizyonun açıldığını belirten SpongeBob jeneriğiydi. Ayumi onu izlemeyi çok severdi, tıpkı Daichi'nin Koushi'yi izlemeyi sevmesi gibi.

Televizyonun karşısındaki koltukta şimdi üçü birlikteydi. Ortada Daichi vardı. Dizlerinde saçlarını okşayarak mayıştırdığı Ayumi, omzunda başını öpmekten sıkılmadığı sevgilisi vardı. Akşam olmasa da yorgundu Koushi'nin kardeşi. Ufak bir uykuya hayır diyemedi ve birkaç dakika içerisinde göz kapakları kapanıverdi.

✨✨✨

"Şimdilik benim yatağıma yatırdım. Uyanınca yine televizyon izleriz." Dedi kumandaya uzanıp TV'yi kapatırken. Suga'nın çenesini avcuna yaslayıp kendisini izliyor olması utandırdı iri çocuğu. Koltuğa geçip sarıldı sevdiğine. Koushi ise bunu bekliyormuş gibi koltuktan destek alarak geriye yatırdı Daichi'yi. Uzandı ve kardeşinin abarttığı kadar güçlü olan kolların arasına girdi, iyice sokuldu ona. "Hava soğuk ya, ondan." Gri saçlı çocuğun yaptığı açıklamaya kısa bir süre gülmenin ardından dayanamadılar tabi. Yalnızlığı fırsat bilerek ayrı geçen 1.5 ayı düşündüler. Öpmeye doyamadı Koushi. Uzun uzun paylaşılan öpücüklerin verdiği hissiyat, özlemlerinin geçmediği gerçeğiyle aynıydı.