Her zamanki gibi odamda yine kitap okuyorum. Düşünmek de okumak ve yazmak gibi, insan ülkesinde kardeş eylemlerden. Varlığımın hem tesellisi hem de asil bir tecellisi, düşünmek. Yüz milyarlık kurulan bir iletişim ağının aktif alanını genişletmek ve bunlar arasındaki snaptik bağlantıları güçlendirmek demek düşünmek.
Beyin ve benlik ağacımın en nadide meyvesi düşünmek. Yalınlığımın ve anlamlı yalnızlığımın en nurlu tezahürü bu kutsal eylem.
Terminolojide akletmek veya tefekkür etmek şeklinde geçen bu insan fiili ile yerinde duran bedenimize muhalif olarak hep yolculuk yaparız.
Nerelere gitmeyiz ki onunla?
Bazen gönüllere gireriz onların haberi olmadan, bazen uzayın ıssızlığında dolaşırız bazen de ülke ülke şehir şehir gezeriz.
Yine onunla mazinin derelerinde istikbalin tepe ve zirvelerinde seyahat edebiliriz.
Neyse odamda kitap okuyorum demiştim. Tenteneli perdenin arkasına, fesleğenlerimin yanına bir güvercin geldi birden.
Tenteneli perdeler arkasını gösterir.
İşte ben de her şeye arkasını gösteren bir Tenteneli perde gibi bakıyorum. Dikkatlice bakınca bedenimin arkasındaki ruhu, çamurlu toprağa bakınca Rahmetin mutfağını, resme bakınca ressamı, güneşe bakınca cenneti görüyorum.
Aslında bu sebep sonuç ilişkisi içinde bulunan her şeyde vardır. Dikkatlice bakınca sebeple sonucun hiç öyle yan yana göründükleri gibi olmadığı, aralarındaki mesafenin yıldızlar kadar olduğu görülecektir.
Mesela her insan hafızası mükemmel bir kütüphane gibi yaşanılan her şey inceden inceye kaydediliyor. Bu bir sonuç.
Peki bu sonuca sebep olacak kalem ve kağıt kullanımını görebiliyor muyuz?
O halde buradan aklımızla daha mükemmel bir mantığa intikal etmemiz gerekmiyor mu?
Her neyse bu hamur çok su götürür. Kaliteli ve düşünmeli okumalar dilerim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kendimce
Non-FictionAçıklama kısmına ne yazsam bilemedim. Ancak tek diyeceğim "Okumak Aydınlanmaktır"
