Ayami met an accident and wake up in a hospital room not remembering who she is. Then she met a group of people younger than her. One by one, they die. Killed by an unknown creature.
Will she be able to get to know who she is and get the hell out of...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
A Y A M I
Hindi ako makapaniwala sa lahat ng nasasaksihan ko magmula nang makilala ko si Earl na siyang pinakasalan ko sa harap ng altar hanggang sa mangyari ang aksidente kung saan kasama ko si Dave, my first love.
Naghiwalay kami dahil mas pinili niya ang trabaho sa New York kaysa sa relasyon namin.
After two years, I met Earl na madali kong napagkagaanan ng loob. We had the same likes, dislikes and interests. Yeah, we clicked.
Iyon ang simula ng aming love story. We were okay until I saw Dave again.
He cried hard when he knew I was married. That's when I knew that the feelings were just there.
I cheated on Earl. And I don't have any excuses right now with my actions. But I loved Dave. Iyong tipo ng pagmamahal na sa kaniya ko lang naiparamdam at naibigay.
Still, I am cheating. And it's not something I am proud of.
We planned to escape from the reality. Kaya napagkasunduan namin ni Dave na aalis nang magkasama, magpakalayo kami kung saan walang nakakakilala sa amin.
Pero tadhana na ang umayaw. Hinatulan pa kami ng kamatayan, ito na siguro ang aking parusa.
"Baka nga." I froze. Shit! Nandito pa pala itong isang ako. I looked at her. "What? Totoo naman. This is your punishment."
"Sino ka ba talaga?"
"Me? I told you. I am you."
There is no point arguing with her. But yes, she really looked like me. In every angle. Para akong nakikipag-usap sa salamin. Ang kaibahan namin, she looked wicked.
"Ah, of course. Hindi kasi ako ang nakikita sa labas." She smirk at me and run towards me.
I closed my eyes thinking, "katapusan ko na." pero hangin lang ang nararamdama kong humampas sa akin.
Tila ba agad kaming pinag-isa. At doon ay mas nakilala ko siya. Tama nga, siya ang sarili kong hindi nakikita sa iba.
× × ×
"Davey." I called him out while he's in the bathroom.
"Yes, hun?"
"May naisip na akong paraan."
Bumukas ang door tapos iniluwa doon si Dave half naked with a towel on.
"What is it, hun?"
"Hm-mmm." I cling unto him like a hungry aninal waiting to be fed. "Let me eat you first."
He chuckled sexily. "Gustuhin ko man, hindi pwede. Earl will be here in an hour."
Napasimangot na lang ako pagkarinig ko sa pangalan ng asawa ko. Kaya bumalik ako sa pagkahiga sa kama.
"Like I told you, may naisip ako. Let's travel together."
"Travel?"
"Hm-mmm. Well, more likely magtanan. Let's escape from this fucking reality!"
"Saan naman tayo magpunta?"
"Kahit saan, mas mabuti kung sa lugar na walang nakakilala sa ating dalawa. Then kunyari, i'll be gone for a week. Dahil sa trabaho. Tapos mapapaaga ang uwi ko dahil paniguradong may tatawag."
"Tatawag?"
"Hm-mmm. Na patay na ang asawa ko. You know, bago ako aalis ng bahay, makikipag-usap muna ako sa kaniya during lunch time. Without knowing na may poison akong ilalagay sa foods niya."
"Are you sure, hun? Baka—"
"Ssh. No complaints please. Akala ko ba gusto mo akong makasama habang buhay? Iniwan mo na nga ako—"
"Oo na po. Sige na. Huwag na natin itong pag-awayan. Kailan mo pala gagawin?"
"Bukas. Kaya mag-empake ka na."
+ + +
What do you think, meowshies? Share your thoughts in the comment section below! Stay safe. ü
