In Love With My Enemy

Κεφάλαιο 8ο

Ο Ντράκο κοιτούσε το κορμί του Χάρυ που καθάριζε τα τσουκάλια ήταν τόσο σέξυ για κάποιον λόγο τα χέρια λευκά και τρυφερά χέρια του να είναι γεμάτα σαπουνάδες μέχρι τον αγκώνα που είχε σηκώσει τα μανίκια από το πουκάμισο του η μέση του σκυμμένη στο έδαφος όλα επάνω του ήταν όμορφα. Ο Χάρυ γονατιστός ακόμα τελείωσε και το τελευταίο τσουκάλι σήκωσε την μέση του η όποια τον είχε πεθάνει στο πόνο. Ακούστηκε ένα κρακ.

«Αααααχ». Έβγαλε έναν βαθύ, και βαρύ αναστεναγμό ο Χάρυ τα μαλλιά του είχαν γίνει χάλια, δεν ήταν πια τόσο χτενισμένα και λουσμένα. Ήταν ακατάστατα, ούτε που προσπάθησε να τα τιθασεύσει, τα άφησε εντελώς φυσικά να μπούνε στα μάτια του και να πετάνε από δω και από κι, σήκωσε το δεξί του χέρι και σκούπισε με τον πήχη του το μέτωπο του. Ο Ντράκο ένιωσε ανάμεσα στα πόδια του ένα έντονο σφύξιμο. Έχωσε τα χέρια του στις τσέπες του και παλυ και προσπάθησε να χαλαρώσει.

Τι διάολο κάνω; Μου αρέσει να τον κοιτάζω όμως. Έτσι ιδρωμένο και...
Και... Αχ αυτός ο αναστεναγμός του.... Σκεφτόταν ο Ντράκο από μέσα του ο Χάρυ γύρισε και τον κοίταξε στα μάτια. Το πρόσωπο του έσταζε από τον ιδρώτα.

«Τι κοιτάς εσύ;». Ρώτησε ο Χάρυ λαχανιασμένος, είχε απλά γυρίσει το κεφάλι του και κοιτούσε τον Ντράκο ο οποίος απλά σήκωσε αδιάφορα τους ώμους του και έφυγε από το θρανίο στο οποίο στηριζόταν. Έπιασε με το αριστερό χέρι τον εαυτό του και τον έτριψε μέχρι να που κάθησε και παλυ στην καρέκλα του καθηγητή Σνέϊπ. Ο Χάρυ δεν το άφησε αυτό να περάσει απαρατήρητο.

«Σε καυλώνω Μαλφόϋ;!!». Ρώτησε ο Χάρυ κάνοντας τον Ντράκο να γουρλώσει τα γαλανά ματιά του, είδε τα φρύδια του να σμίγουν και να τον  κοιτάει με θυμό.

«Φυρί φυρί το πας Πότερ;». Ρώτησε καθώς έβαλε τα χέρια επάνω στην έδρα. Ο Χάρυ σηκώθηκε από το έδαφος το μαύρο παντελόνι του ήταν λευκό τώρα από την σκόνη το πουκάμισο του χάλια εντελώς και η κόκκινο-χρυσή γραβάτα του στραβή τα χέρια του γεμάτα σαπουνάδες και τα μαλλιά του ανακατεμένα.

«Δεν τον πάω φυρί φυρί. Εγώ απλώς εκτελώ την τιμωρία μου. Κάνε και εσύ το ίδιο καμία φορά!». Είπε ο Χάρυ Αλλά μετά χαμωγέλασε με ειρωνεία. «Εμ βέβαια δεν έχεις κάνει και καμιά δουλειά στην ζωή σου ποτέ». Ο Ντράκο με αυτό το τελευταίο σηκώθηκε από την καρέκλα του και πήγε κοντά στον Χάρυ.

«Γύρνα στην δουλειά σου μικρέ! Αντε γιατί έχεις να κάνεις και άλλα εκτός από τα τραπέζια και τα τσουκάλια». Τον διέταξε ο Ντράκο να μαζέψει όλη την τάξη. Ο Χάρυ άνοιξε το στόμα του με έκπληξη και γέλασε ξανά με την ίδια ειρωνεία.