"Yani düğün kuzeninin, sen aptal gibi düğün için takım istiyorum dediğinde ben yanlış anladım?" Akaashi kafasında oturtmaya çalıştığını belli edecek sorular soruyordu. "Evet Akaashi, oradan her şeyi silebilecek gibi mi duruyorum?
Beni öptüğün günün sıcak hissi hiç geçmedi. Alnıma konan masum birkaç öpücük olsa da ben unutamadım. Aslında, dürüst olmalıyım. Bunca zaman, hep daha fazlasını istedim." Keiji, utandığını gizlemek için karşısında oturan geçmişinden bakışlarını çekip başını çevirdi. Koutarou güldü ve kalkıp yavaşça Keiji'ye doğru ilerledi. 7 yılı, onca zamanı telafi edebilirdi. Ofiste kimse olmadığından istedikleri kadar rahat olabilirlerdi. Keiji'yi yavaşça kaldırıp masaya oturttu. Keiji'nin bacaklarının yanına ellerini koyup yüzünü onunkine yakınlaştırdı yeniden. Bir süre birbirlerini izlediler bu şekilde.Keiji elini, kendisi tarafından tokatlanmış yanağına koydu sevdiği çocuğun. "Özür dilerim. Acıdı değil mi?" Uzanıp kızarmış yeri öptü hafifçe. Koutarou başıyla onaylarken dudaklarını, tadını bilmese bile özlediği dudaklarla buluşturdu. Yıllar geçse de yeniden ulaşmıştı ruh eşine, kaderine. Keiji, bunu bekliyormuş gibi kollarını iri çocuğun boynuna sardı. Bir eliyle saçlarını karıştırırken öpüyordu onu. Sakin ve yumuşak. Ama bir o kadar da duygu dolu. Mola verdiklerinde, Koutarou birkaç santimetre uzağındaki şekilli, pembe dudaklara fısıldadı.
"Uzun zamandır, çok uzun zamandır, bu anı bekliyormuşum."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝚏𝚘𝚛𝚎𝚑𝚎𝚊𝚍 𝚔𝚒𝚜𝚜𝚎𝚜 π 𝚋𝚘𝚔𝚞𝚊𝚔𝚊
FanfictionAkaashi Keiji, Paris'in en başarılı terzilerinden birinin mimar oğluydu. "Uzun zamandır, çok uzun zamandır, bu anı bekliyormuşum." *2020