Chapter 9: Ninth Time

16 4 23
                                    

Hannah's Point of View

I've been hauted by Blezy's face in my dreams. Her face when I saw her corpse lying on the mortuary.

"Ann" tawag ko sa pangaln niya ng makasalubong ko siya sa Hallway pero di niya ako pinansin kaya pinigilan ko siya sa braso.

"Pede ba tayong mag usap?" tanong ko sa kaniya.
.
.
.
.
.
"Anong gusto mong sabihin?" tanong niya sakin kaya napakagat labi ako.

"Sorry." tanging saad ko na ikinagulat niya.
"Sorry sa mga nasabi ko sayo kahapon." dugtong ko pa pero wala siyang sinabe.

"Yun lng yung gusto kong sabihin sige aa–"
"Sorry din, di ko alam basta ako ang may kasalanan ng lahat ng to." saad niya at saka pekeng tumawa ang pinunasan ang luha na tumulo.

"Alam ko, alam ko ang tungkol sa sakit ni Blez pero wala akong ginawa, sabi niya gusto niyang maging masaya bago siya mawala pero wala akong ginawa." naiyak na saad niya kaya naman niyakap ko siya at saka tinakip takip yung likod niya.

"Hindi ko alam sorry, sorry" bulong ko sa kaniya.
Di ko alam kung ilang oras kaming umiiyak don, di na nga kami nakapasok sa class namin ehh.

"So ano ng gagawin natin ngayon?" tanong ko sa kaniya.

"Hindi ko alam, but siguro mas mabuting ituloy ko na ang paglayo." sagot niya kaya naman napalingon ako sa kaniya.

"Madami din silang problema ayaw ko ng dumagdag pa." sagot niya na ikinatango ko, hindi ko alam kung anong sasabihin ko.
"They are struggling too, lalo na si Aprielle." saad niya kaya napalingon ako sa kaniya.

"What do you mean?" tanong ko sa kaniya.

"Wala tara na, Let's be strangers, bye Hannah." saad niya at nauna ng umalis, napabuntong hininga ako at saka tumingala para pigilan yung luha ko, strangers huh?.

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

Aprielle's Point of View

"Ate Quiin." tawag ko sa kaniya saka umupo sa tabi niya.

"Oh ano bakit?" tanong niya sakin, saka ako napalingon sa bagong pasok na si Ann.

"Ahh—we need to talk as a group, as in the original group, together with Hannah, Ann and Steph." sabi ko sa kaniya.

"Why?" singit ni Kuys Mark.

"I have some important things to tell." sagot ko sa tanong.

"Gano naman kaimportante yan?" singit ni Nath na ikinasimangot ko, chismoso.

"Nakadepende dito ang buhay ng isa." saad ko sa kanila na ikinatahimik nila.

"Bukas, uwian, Nath, gather them all at the roof top." utos ni Kuys Mark, naks iba talaga power ni Kuys.

"Yes seeerrr." saad ni Nath with matching saludo pa.
.
.
.

"Bakit buhay ang nakasalalay?" bulong sakin ni Ate Quiin na nginitian ko lng.

"Sorry ate hindi ko pa masasabi sayo ngayon, mas maganda kung sabay sabay niyong malalaman." sagot ko sa kaniya.

Hinarap ko yung katabi ko sa kanan at saka ito kinulbit.

"Oh? Bakit?" tanong niya sakin.

"Usap tayo." sagot ko sa kaniya.

"Naguusap na tayo." pilosopong sagot niya sakin kaya tinapik ko siya sa braso.

"Hindi bano, private now na." saad ko sa kaniya at saka tumayo ramdam ko naman ang pag sunod niya sakin.

We ended up at the school's garden.

Given Time (A Novelette)Where stories live. Discover now