8.Bölüm

372 15 4
                                    

Multi: DERİN ve BUĞRA

Tepkimi anlamış olacak ki yavaşça üzerimden kalktı.

"Özür dilerim Derin." dedi neyden özür dilediğini bilmediğim halde. Yüzüme bakmıyordu. Yere öylece birşeylerden pişmanmış gibi bakıyordu. Yavaşça ona yaklaştım ve elimi çenesine koyup bana bakmasını sağladım.

"Ne için?"

"Ahh, evet haklısın. Hem üstüne düştüm hemde seni öpmek istedim. Hangi biri için affedebilirsin ki beni, haklısın." dedi hızlı bir şekilde. Oysaki ben ikisinide önemsemiyordum. Sadece beni öylece öpmesini istememiştim. Beni sevdiği için öpmesini isterdim ama bu şekilde bunu kabul edemezdim.

"Sorun yok. Ayrıca düşmemizin suçlusu da benim sen değilsin."

Gözlerimin içine şaşkınlıkla bakıyordu. Herhalde diğer kızlar gibi 'sen ne yapıyorsun, pis sapık' falan deyip suratına tokatı geçireceğimi falan düşünmüştü ama öyle yapmamıştım. Buna şaşırmış olmalıydı. Yüzüme bakmak istemiyor ondan nefret veya sinirli olduğumu düşünüyor gibiydi. Oysa ki öyle değildi.

"Artık gitsem iyi olacak" dedi üzgün bir şekilde. Ben hala gitmesini istemiyordum ama kararlı gibi görünüyordu.

"Tamam o zaman." dedim isteksiz bir şekilde. Yüzüme bakıyordu ve sanki birşeyler söylemek istercesine ama susmayı tercih etti ve konuşmadı.

"İyi geceler Derin." dedi.

"İyi geceler Buğra dikkatli bir şekilde git." dedim sakin bir şekilde. Kapıdan çıktıktan sonra bende cama doğru yöneldim. Ona bakıyordum beni görmesini istiyordum. Sonunda beni görmüştü ve bana bakıp gülümsüyordu. Arabaya binmek istemiyor gibiydi hala bana bakıyordu benim ona baktığım gibi bakıyordu. Sonunda arabaya binip gitti. Hep yanımda olsun istiyordum bu akşam olmasını istediğim gibi. Yatağıma uzanmış Buğra'yı düşünüyordum ki o anda telefonum çalmaya başladı bir anda heycanlanıp telefona koştum. Buğra arıyordu.

"Efendim."dedim sakince.

"Sesini duymak istedim." dedi üzgün bir şekilde. Ne diyeceğimi bilemiyordum onun sesini duymak bir anda beni benden aldı. Cevap veremiyordum heycanlıydım çünkü.

"Derin ordamısın."dedi şaşkın bir şekilde sesimi zor çıkarttım.

"Evet." dedim afallayarak.

"Neden cevap vermiyorsun." dedi.

"Bir anda konuşamadım." dedim.

"Heycanlandın mı ben aradım diye."dedi gülerek. İşte şimdi ne söyleyeceğimi bilmiyordum.

"Ne alakası var şimdi." dedim sinirli ve söylediklerimi kendim bilmezken. İşte bunun cevabı ne olucaktı ben bile bilmiyordum.

"Niye sinirlendin ki ben..." dedi ve sözünü yarıda kesti. Ne diycekti acaba işte meraklanmaya başlamıştım.

DENİZ MAVİSİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin