Lahanalı Turşum ~ Yarı Texting (✓)

1

İyi okumalar ❤️🥂

"Beren! Kalk artık. Okula geç kalacaksın bacaksız!"

Aşağıdan annemin seslenişi duymama rağmen kalkasım hiç gelmiyordu. En sonunda dayanamayıp kalktım. Yorganı üzerimden atmam ile vücudumu bir soğuk kapladı. Üşümemi es geçip banyoya doğru ilerledim. İşimi hallettikten sonra okul formamı giyindim. Bu ara da bugün okulun ilk günü. Son iki yılım kalmıştı. Bu yıl elimi baya sıkı tutmalıydım.

Üzerimi giydikten sonra aşağı kahvaltı masasına doğru ilerledim. Hiç bir zaman vazgeçmeyeceğim şey olan lahanalı turşu vardı.

Evet size kahvaltıda turşu yemek garip gelebilir. Ama benim için hayat felsefesi demekti. Masa da olmadığı zaman kriz geçirdim.

"Günaydın annem, günaydın babaların en yakışıklı babası." Deyip elimle babama bir öpücük attım. Şimdi Allah var babam üfff bütün oğlanlara taş çıkarır. Neyse anneminde maşallahı var taş gibi kadın. O kadından ben gibi 1.50 çocuk nasıl oldu. Hala inanamıyorum. Bazen evlatlık mıyım diye düşünmüyor değilim.

Bir de 1.85 boyunda abim var. Evet duydunuz abim. Allah yardımcımız olsun. Siz yokken başıma gelmeyen kalmadı. Sizlerle beraber neler olur Allah bilir.

"Günaydın çöl devesi."

"Sus lan, kısasın diye beni çok uzun görüyor. Hıyara bak."

"Sensin o hıyar." Annem araya girerek;

"Çocuklar sakin olun. Yemeğinizi yiyip defolun gidin."

"Bizde seni seviyoruz anneciğim." Deyip kahvaltımızı yaptık. Kahvaltıdan sonra babam elimize harçlıklarımızı verip gitti. Ayakkabılarımı giyerken abim yine yapmadığını bırakmıyordu.

"Ulan çöl devesi önce ben giyeyim. Ayaklarım küçük hemen giyebiliyorum. Sense 1.85 boyunda hıyarsın zor geçer senin ayağına."

"Yuh lan iki dakika da demediğini bırakmadın. Helal olsun küçük 1.50'lik hıyar."

"Abi! Sabrımı taşırma!" Deyip üzerine yürümeye başladım. Korkudan hızlıca aşağı kata gitmişti. Ayakkabısız hemde.

Annem görmedi Allah'tan yoksa ağzımızdan girer malum yerimizden çıkar.

Okula abimle giderken 15 dakikalık yol oluyor sana bir saat.

"Lan kaplumbağa."

"Bir ben kaplumbağa değilim. İki sen çok uzunsun hıyar."

"Bak ağzına bir vuracağım o zaman hıyarı görürsün!"

"He he. Ne diyecektin de de kurtul."

"Ha. Biliyorsun bu yıl ben on ikinci sınıfım ve çok önemli bir sınava gireceğim."

"Devam et."

"O yüzden bu yıl çok sessiz ol." Dedi ve kahkahayı bastı.

"Ulan hıyar. Bende ciddi bir şey diyeceksin sandım." O sıra da okulun önüne gelmiştik bile.

"Neyse hıyar abiciğim. Ben kaçar. Bu yıl arkadaşsız kalmak istemiyorum." Bunu dedikten sonra geçen yıl yaşadıklarım geldi aklıma.

"Hadi ama bunun için kendini mi üzeceksin? O onların salaklığıydı." Evet geçen yıl ki arkadaşlarım bir oyun karşılığı benimle arkadaş olmak zorunda kalmışlar. Bende yıl sonu öğrendiğim de iki ay boyunca ağladım. Neden çünkü ben salaktım. Bu yıl öyle olmaz diye umut ediyorum da. O da zor.

Benim boyuma yaklaşıp;

"Biliyor musun? Bu yıl senden sadece arkadaşlık değil farklı şeyler de yaşayacağına inanıyorum. Biliyorsun, ne düşünsem gerçekleşiyor." Deyip göz kırptı.