සතියක් තිස්සෙ ගෙදර ඉඳන් 'සැමට සිනා... නැතිය දුකා' චරිතෙ රඟපාලම මට ඇති වෙලා තිබ්බෙ. මොකද ඔන්නි එක්ක ඉන්දැද්දි එයාට මගෙ වෙනස් වීමක් හරිම ඉක්මනට අල්ල ගන්න පුළුවන් නිසා මට සිද්ධ වුණා මං ඉන්නෙ හොදින් කියල පෙන්නන්න.😏
"ආ... අද වැඩට යන්නද... ඇති යන්තම්. අර තිරනාටකේ ඉවර වෙනවා. Yoongiyah එක්ක කතා කරලා ප්‍රශ්නෙ විසඳගන්නව. එහෙම බැරි උනොත් අර Tae - ssi රඟපාන අලුත් Drama එකේ චරිතරක් ඉල්ල ගන්නව. හැබැයි වැඩේ හරියන එකක් නෑ. තමුසෙ රඟපානව අන්තිමයි..."
"යා... මොනාද කියවන්නෙ... මං කවද්ද රඟපෑවෙ. මේ මගේ ස්වභාවික හැසිරීමනෙ..."
"ස්වභාවික... මඟුල තමයි... හරි හරි... අදවත් ඔය ප්‍රශ්නෙ ඉවරයක් කර ගන්නව. යනව යනව. "
ආයිශ්... එතකොට ඔන්නිට තේරිලාද... 😬
අඩල අඩල වෙච්චි දේවල් ගැන හිතල හිතලම මට ඇති වෙලා තිබ්බෙ. Bighit එකට එන ගමන් මං කල්පනා කරේ Yoongiyahට මූණ දෙන්නෙ කොහොමද කියල.😑 මට තිබ්බෙ yoongiyah හපල හපල මරන් කන්න ත්‍රම් තරහක්.
"ආ... මොන මඟුලකට මම මේකට වැඩට ආවද මන්දා... මේ ඔක්කොටම වග කියන්ඩ ඕනි ඔන්නි... නෑ... මුලින්ම මම තමයි වැඩේ කාගත්තෙ Beautician කෙනෙක් වෙන්ඩ ඉගෙන ගෙන. ඒකත් ඉතිං උනේ ඔන්නිගෙ වදේටනේ... ආයිශ්... ඔන්නි.......................................... නන් නෝ ශිරෝ................................. නෝමු නෝමු ශිරෝ......................... ශි..................රෝ................................"
Makeup room එකට යන්න lift එකට නැග්ග මං උඩට එනකම්ම ඔන්නිට බැන බැන පුළුවන් තරම් කෑ ගගහ ආව. (වෙලාවට මං එන වෙලාවෙ කවෘවත් lift එකේ හිටියෙ නෑ.)
Makeup room එකට ආව ගමන් ඔන්නිල ටික වටවුණා.
"දැන්නම් මොකුත් කතා කරන්න බෑ. කලින් වෙච්ච කිසිම දෙයක් සිද්ධ වුණේ නෑ කියල හිතමු... "
මං Bag එක බිමින් තියන ගමන් කිව්ව.
වෙලාවට තව ටිකකින් අපිට Meeting එකක් තියෙනව කියල Mrs.Kim අපි හැමෝටම එන්න කිව්ව.
ඔන්නිල ඉන්නෙත් Upset එකේ කියල මට දැනුන. මට ටික ටික ආයෙම දුක වැඩි වෙන්න ගත්ත.
'දැන් ඉතිං Yoongiyahත් එයි... කොහොමද මා ඉස්සර වගේ ඉන්නෙ... '
මං රොබෝවෙක් වගේ meeting room එකට ගියෙ මං දන්න, අහල තියෙන, හිතින් මවා ගත්ත, හැම දෙයියෙකුටම Yoongi ඔප්පව meeting room එකට එවන්ඩ එපා කියල ප්‍රාර්ථනා කර කර.
