Το μεσημέρι της παραμονής της πρωτοχρονιάς πήγαν στο οίκο των Malfoy! Το σπίτι ήταν σαν παλάτι, καταθλιπτικό, αλλά πελώριο!!!! Μετά από το μεσημεριανό τους ο Draco και ο JJ άφησαν τους πατεράδες τους να πουν τα δικά τους και φωλιασαν στο δωμάτιο του Draco!
Draco " Γιατί είναι πρησμένη η μύτη σου???"
JJ " Ε...?! Τίποτα!"
Κάλυψε διακριτικά με το χέρι του την μύτη του, αλλά ο Draco το τράβηξε!
Draco " Δεν σου έχω πει ότι δεν θα καθεσε να τις τρως σαν βλάκας!"
JJ " Δεν είναι εύκολο ξέρεις, πατέρας μου είναι!"
Draco " Που δεν γνωρίζει τι θα πει πατρότητα! Και εμένα ο πατέρας μου είναι οξύθυμος αλλά δεν το φτάνει μέχρι εκεί!
JJ " Γιατί έχει μια γυναίκα να τον γαληνεύει δίπλα του! Η μητέρα μου τον εγκατέλειψε! ΚΑΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΚΑΙ ΕΜΈΝΑ!!!"
Ο Ντρακο δεν συνέχισε, ήξερε ότι αυτή ήταν η ευαίσθητη του χορδή! Για να τον κάνει να ξεχαστεί έφερε την συλλογή του από τις κάρτες σοκολατινιου βατράχου που ήξερε ότι ο κολλητός του λάτρευε!
Όλα κύλησαν ήρεμα και ευχάριστα! Η κυρία Malfoy είχε ψήσει καταπληκτικά κουλουράκια με άχνη ζάχαρη από πάνω που μοσχοβολησαν όλο το σπίτι! Ζήλευε πολύ τον Draco (με την καλή έννοια) που είχε μια τόσο στοργική μητέρα!
Στην αλλαγή του χρόνου έκανε μια απλή ευχή! Αυτή η χρονιά να του φέρει κάτι που να τον κάνει να ξεχάσει τους πόνους του, να τον γαληνεύει, να δώσει άλλη νότα στην μουντή μουσική του! Αλλά για να είμαστε ειλικρινείς, άρχισε με μια απλή ευχή και συνέχισε με πιο σύνθετες! Όπως το να μπει στην ομάδα Quidditch ή να θριαμβεύσει και να πατήσει όλους τους Gryffindor!
Το φετινό δώρο από τον πατέρα του ήταν μια κιθάρα, ξύλινη, καινούργια, έτοιμη να την ημερευσουν τα δάχτυλα του! Τουλάχιστον αυτός ο άνθρωπος είχε καταλάβει την κρυφή του λατρεία την μουσική!
Η επιστροφή του στο Hogwarts δεν άργησε! Οι μέρες κύλησαν σαν νερό και ξανά βρέθηκε γρήγορα σε αυτό το κόκκινο το τρένο! Μια μικρή αλλαγή παρατήρησαν όταν γύρισαν στο σχολείο! Ότι η δυάδα είχε γίνει τριάδα! Το απροβασμα της κοινωνίας, η λασποαιματη Granger είχε προσθέσει στο σκουπιδαριο!
