"Oğlum kalk artık"
"Hııı"
"Kalksana oğlum"
"Beğş dakiğka dahağ"
"Oğlum geç kalıyorsun"
"Naayığr"
"EFEE"
"Hı şey efendim"
Annemin tüm evi inleterek bağırmasıyla kalkmıştım. Annem çok nadir bağırırdı ve bağırdığında da hep bir problem olurdu. Başına bir şey geldi zannetmiştim.
Sıçrayıp kalktığımda hızla etrafı süzdüm ve hiçbir tehlike olduğunu fark edince en yakın yastığı anneme fırlatıp hışımla yataktan kalktım.
Saçımı yapıp formamı giydikten sonra evden çıktım. İlk hedefim Emre'nin eviydi. Kapıya gelince elim ancak kapıya değmişti ki kapı açılıp içinden telefona bakıp deli gibi sırıtan bir adet Emre çıktı.
Omzuma çarpıp yanımdan geçip gittiğinde kendimi belli etmek için seslice boğazımı temizlemiştim. En sonunda bana dönen Emre suratından silemediği sırıtıyla bana bakmaya başladı.
"Sen neye sırıtıyon amına koyayım"
"Yok bir şey, hadi gidelim mi okula"
"Benim tanıdığım Emre asla okula gitmek için bu kadar istekli olmazdı, ver o telefonu"
"Hadi oğlum yürüyelim"
"Emre, telefon"
"Vermesem zorla alırsın değil mi"
"Beni bu kadar tanıman güzel"
Elinden kaptığım telefonun ekranına bakmamla gördüğüm şeyle az daha son model telefonu yere düşürüyordum.
Telefonda Furkan vardı, üstünde bokserdan başka bir şey olmayan bir Furkan. Gözlerimi belerte belerte ona baktığımda açıklamaya başladı.
"Şimdi şöyle ki, Furkan kas yapmaya karar vermiş ve ona koçluk yapmamı istiyor, ben de öncesi sonrası yapalım diyince bunu attı ve sen yaparsın dedi"
"Ve sen de buna bakarak sırıtıyordun"
"Ya yok öyle bir şey"
"Külahıma anlat oğluuum, hadi gidip ekürine bakalım"
"Siktir git Efe ya"
"Ne o yalan mı"
"Ben şimdi görcem seni, seninki geliyor"
"Hangi benimki"
"Muhtemelen ben"
"Ulan Emre koşmaya başlamak için 3 saniyen var"
Emre hızla topuklarken yanımdaki Mert'e döndüm.
"Sizi buraya kim attı Mert Bey" dedim sinir bozucu bir ses tonuyla
"Neymiş birlikte gitmeliymişiz, anneme karşı çıkmam"
"İyi düş önüme"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
simplement || bxb (kısa hikaye)
Fanfic"Ne demek Mertler döndü, bu şimdi mi söylenir?"
