Chapitre 6

395 28 73
                                    

1 hafta önce

"Meeeet! Ağaç oldum kapının önünde!"

"Geliyorum!"

"Hadi ama ya, tüm mahalle seni beklediğimi öğrendi."

"Geldim ya, geldim."

Mert sonunda yanıma gelince kolunu omzuna attım ve okula doğru yürümeye başladık. Tepeden kar taneleri düşmeye başlayana kadar. 20 Kasım'daydık ve kar yağıyordu. Biraz erken değil miydi? Hayır. Fazlasıyla erkendi.

Bir anda olduğum yerde durarak avucumu açtım. Kar taneleri elime dolarken gülümsedim.

"Karı bu kadar sevdiğini bilmiyordum."

"Bana çocukluğumu hatırlatıyor. Dur kal öyle, fotoğrafını çekeceğim."

"Ama niye"

"Kıpırdanma!"

"Bitti mi?"

"Evet, bak. Ne kadar tatlı çıktın baksana."

"Oha evet"

Mert'in resmini çektim. Saçlarına kar taneleri düşmüş beyaz beyaz parlıyordu, gözlerinin içi gülüyordu, elleri havaya kalkmış yüzünü gökyüzüne dönmüştü, dudakları yukarı kıvrıktı.

Fotoğraf çok hoşuma gitmişti. İçimde bir şeyleri(?) harekete geçiriyordu. Birlikte yürümeye devam ettik tekrardan. Okula girer girmez yanağını sıktım ve Emrelerin yanına yürüdüm.

............zaman atlaması.............

"Efe?"

"Efendim Mert"

"Geliyor musun?"

"Hayır işim var. Sen istiyorsan şimdi git, akşam 22 de sahada olacağız istiyorsan oraya gelirsin."

"Annemi ikna etmem lazım kabul ederse gelirim."

"Gelebilirsen gelirsin ama gelemezsen sahadan sonra uğramaya çalışırım."

"Tamam görüşürüz."

"Mert. Gelemezsem sorun yapma lütfen."

"Etmeyeceğimi biliyorsun"

"Neyse görüşürüz"

"Görüşürüz"

Mert'e el salladıktan sonra Emre'ye döndüm.

"Emre."

"Söyle kanka"

"Kalk gidiyoruz"

"Nereye?"

"Kırtasiyeye, anlattım ya sana. Şu çektiğim fotoğrafı bastıracağım."

"Haa, hadi kalk gidelim. "

Birlikte kırtasiyeye gittik ve ben Mert'in sabah çektiğim fotoğrafını bastırdım. Çok hoşuma gitmişti fotoğraf. Gerçekten çok tatlı ve yakışıklı çıkmıştı. O fotoğrafa her baktığımda güzelleşiyordu sanki halbuki kendi fotoğraflarımda tam tersi oluyordu.

Kırtasiyeden çıkınca Emrelere geçtik ve üstümüzü değiştirdik.

"Lan Emre, ben kaç aydır bunu arıyorum sende miydi?"

"Ha şey evet abi ya"

"Oğlum söyleseydin ya"

"Fark edersin diye düşündüm ya ondan şey etmedim"

"Tamam Emre, kızmadım."

Yemeğimizi yedik ve ödevlerimizi bitirdik. Ardından da sahaya doğru ilerledik.

simplement || bxb (kısa hikaye)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin