: Ruhunun Rengi

1.8K 143 56
                                    

Bu günlük ; aşkını itiraf etmeyi becerememiş zavallı Min Yoongi tarafından , yüzünde gülümsemesinin solmaması için ömrümün sonuna kadar dualar edeceğim, güzelim; Jung Hoseok'a yazılmıştır.

Ruhunun o güzel renklerine bir kaç satır sığdırmadan uçup gitmek istemedim.

Eğer bu günlüğe ulaştıysan Hoseok, bil ki yolun okulumuzun arkasında kalan ağaç evime düşmeli. Bil ki senin yüzündeki gülümseme için edeceğim dualarım ömrümün sonuna yaklaşmış, yaklaşmışsın ağaç evimin patikalı yollarına, biriciğim.

Bundan sonra beni görebileceğini pek zannetmiyorum, biliyorum da ben kimim, nereden bilecek olasın.

Okulumuz, benim seni çiçekler içine sarmam için fazla pis, kollarında soluklanabilmem için ise fazla gaddardı.

Burası, insanların kendini geliştirmesi, bir şeyler öğrenebilmesi ve belki de en büyük acılarını, en güzel mutluluklarını yaşadığı en zor ama en güzel yer olmalıdır hayatlarında.

Okul sensin benim için, seni görmek için kalkıyor bedenim, uyanıyor ruhum. Kahvaltı yapamıyor midesi bulanıyor ama yine de süsleniyor oluyorum senin için her sabah. Çünkü Tanrı biliyor benim sana olan zaafımı, bir şekil yüzyüze geliyor irislerimiz, senden bir bukle gülümseme benden bir bukle intihar çığlıkları.

Geliştirmem gerekirdi kendimi suratına bakabilmek için, sana merhaba diyebilmek, belki de yanında bir paket süt içebilecek kadar gelişmeliydim... beceremedim.

Aşık olmamalıydım bir erkek bedeninde, senin keskin  ve kıvrak uvuzlarına, biçimli adem elmanın her kıvrınışına, yanımdan geçerken yaydığın erkeksi odun kokuna, gömleğinin açılan bir iki düğmesinde gözüken kahve tenine aşık olmamalıydım... öğrenemedim.

Bunca çektiğim acıların arasında, giden annemin harlanan beddualarına, kaybettiğim babamın anısına, bunca tramvanın içinde hiçbir şey anlamayan küçük kardeşimin ve tüm bunlarla birlikte yalnız başıma kalan benim, en güçlü kişi olamadığım  halde tüm bu acıları bir şekilde geçirebilirken, seni başkalarına dokunurken, severken belki sarılırken belki de sadece onların yanında nefes alırken benim gerinde kalıp  sadece seni izleyebildiğim için acı çekmemeliydim... nankörlüktü bu.

ya da sadece mutlu olduğunu bilip, lügatımda mutluluğu, senin yapmalıydım.

İnsanlar tahmin ettiğimden çok daha kötü.

Beni dışlıyorlar epey bir zamandır, çıtım çıkmıyor, haklılar demek isterdim ama aklım almıyor niye böyleler, pekte düşünmek istemiyor haldeyim.

Ben çok yoruldum güzelim, daha fazla dayanamıyorum.

Elini çabuk tutarsan, belki son raddesini hissedebilirsin kalbimin atışını, senin için atıyor, durmadan hissedebilmeni çok isterdim.

Okulun arkasında ki ağaç evi kontrol etmeyi unutma.

Bir süre orada olacağım, belki sen gelene kadar...

başka bir belki yok. Bu dünyada sadece senin için var olacağım, öldüğüm andan gömüldüğüm ana kadar.

Sonrasının da bir önemi yok, ruhum en başından beri senin, bedenimden ayrıldığında ise sadece koynuna sokulacak o kadar, korkma, sana zarar vermem, öper ve giderim.

Benim için endişelenme, mutlu gideceğim.

Tarih : 01.06.20

Seni seviyorum.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

merhabalar..

bir çocuğunuz çok sevdiği bu kitabımın yazımını biraz daha güzelleştirmek istedim o yüzden düzenlemeye aldım. İlk defa geldiyseniz hoşgeldiniz, bir daha geldiyseniz çok daha fazla öpücükledim sizi :)

liseli yoonseok için ağır bir aşk yazmışım, bir de ilk kitabım fena duygusallaştım yalan söylemeyeyim..

kitabı, wattpadte'ki sayfa rengini ayarladığımız kısımda sarı rengi seçerek okumanızı öneririm, günlük havasını daha güzel yansıtıyor.

tarihleri alayım, başlıyoruz.

- 19.05.2024

Color Of Your Soul : YoonseokHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin