𝗛𝗔𝗧𝗘
Dalawang araw na ang nakalipas nang makalabas ako sa lugar na iyon
at palagi rin akong tinatanong ng matandang babaeng yun kung naaalala ko daw siya
Pero laging sagot ko ay iling
napansin ko din na laging walang emosyon ang mga kuya ko daw 'kuno' pag tinitignan ko sila.
"Sweetie you will go with your kuyas in our school okay" panimula nito
Tawagin ko daw siyang mommy at daddy naman at sa mga lalaki ay kuya
kapatid ko daw sila pero nararamdaman kong hangin lang ako sakanila, kapag man
tumitingin ako sakanila ay parang pinaparamdam saakin nang mga mata nila na wala
silang pake sakin.
"Opo m-mommy, nga po pala sino po ba talaga ako?" tanong ko habang nakayuko na kumakain.
Pansin ko namang naismid ang pangalawa kong kuya
"F*CK! WHAT DID YOU SAY, YOU DONT KNOW WHO YOU ARE!! YOU'RE A B*TCH!! THE B*TCH WHO RUINED OUR HAPPY FAMIL-"
"STOP THAT CLARK!!"
Pagpipigil sakanya ni Daddy
Hindi ko namalayang umiiyak na pala ako, hindi ko alam na ganito ang buhay at nararanasan nang dating naninirahan sa katawang ito. Alam ko sa sarili ko na wala dapat akong ikaiyak pero hindi ko mapigilan, may kirot din akong naramdaman dahil sa sinabi nang kinikilala kong kapatid.
"S-sorry po k-kuya h-hindi ko s-sinasadyang i-itanong iyon... pasensya na po talaga..." humihikbi kong paghingi ng pasensya.
"Sweetie don't mind your kuya, finish your food huh okay" saad ni mommy at sabay hinalikan ang noo ko bago bigyan nang masamang tingin ang kapatid ko. Nag nod nalang ako bilang sagot at ngumiti.
Para siyang si ina ( real mother of Violet Light Arantxa ), sobra nadin akong nangungulila sa palasyo. Mapapatanong nalang ako kung nakakasama ko parin ba sila ngayon kung hindi ako naging makulit. Okay lang ba kaya sila doon? Nangungulila din ba sila saakin? Buhay pa ba kaya ang dati kong katawan?
Lalo na si Marjorie ok lang ba siya? Inaalagaan at binabantayan ang dati kong katawan?
Si ina at ama, kamusta na din kaya sila?
Nagbuga nalang ako ng hininga dahil kasalanan ko din naman kung bakit ako nandito. Sana panaginip nalang ito.
CLARK SEVI VAZQUEZ POV ( the one who shouted to LiteLi/Violet )
Nandito kami ngayon sa hideout namin pinag-uusapan ang kapatid kong nagkaamnesia daw ow I mean kapatid sa labas....
Well hindi nyo kami masisisi kung bakit ayaw namin sakanya or should I say lahat kaming magkakapatid. Sya lang naman ang dahilan kung bakit namatay ang babaeng naming kapatid noon na si Elysa. Pagkatapos nang naganap noon ay doon na nagsimulang magbago ang pakikitungo namin sakanya.
We really love Elysa very much, we can't deny the fact that we're cold to others but pagdating sakanyan naging malambot kaming lahat. Binibigay namin lahat ng gusto nya inshort we always spoiling her not until that happens.
FLASHBACK
'Kuya bili moko don ice cream'
'Sige princess pero dito ka lang ha'
-----------
'Kuya doon gusto ko oh''Sige princess haha mag ingat ka ha'
-----------
'Kuya gusto ko kiss''*tsup* yan na prinsesa ko wag pasaway sa school ha'
-----------END OF FLASHBACK
Hindi ko namalayang umiiyak na pala ako habang inaalala ang mga araw na masasaya pa kami, panahong nawawala ang pagod namin pag nakikita namin siyang masaya.
Miss na kita princess Elysa ko...
ng hindi dahil sayo LiteLi.
Pagsisisihan mo ang ginawa mo.
BINABASA MO ANG
I was Reincarnated ON-GOING (EDITING)
Random𝑀𝑎𝑟𝑎𝑚𝑖𝑛𝑔 𝑠𝑖𝑘𝑟𝑒𝑡𝑜 𝑎𝑛𝑔 𝑛𝑎𝑘𝑎𝑡𝑎𝑔𝑜, 𝑠𝑖𝑘𝑟𝑒𝑡𝑜𝑛𝑔 ℎ𝑖𝑛𝑑𝑖 𝑚𝑜 𝑘𝑎𝑘𝑎𝑦𝑎𝑛𝑖𝑛, 𝑠𝑖𝑘𝑟𝑒𝑡𝑜𝑛𝑔 𝑛𝑎𝑘𝑎𝑘𝑎𝑘𝑖𝑙𝑎𝑏𝑜𝑡, 𝑚𝑎𝑦 𝑝𝑎𝑛𝑎ℎ𝑜𝑛 𝑝𝑎 𝑝𝑎𝑟𝑎 𝑖𝑘𝑎'𝑦 𝑚𝑎𝑔𝑡𝑎𝑔𝑜. "𝐀𝐍𝐆 𝐊𝐀𝐁𝐀𝐈𝐓𝐀𝐍 𝐀𝐘...