🌧ဖြစ်ချင်တိုင်းသာ ဖြစ်ခွင့်ရှိလျှင်🌧

အပိုင်း၁၁

Jen နဲ့ Ji ကလဲ ဆေရုံကအလုပ်ကိုထွက်ကာ သူတို့ဝါသနာပါရာ Coffee ဆိုင်လေးကိုဖွင့်ထားသည်

Jen တစ်ယောက် သူအိမ်မှာမနေတော့ Ji နဲ့အတူတိုက်ခန်းမှာလာနေသည်

Jen အိမ်ပေါ်ကဆင်းတော့ အိမ်တော်ထိန်းကဝမ်းနည်းပြီးစိတ်မကောင်းဖြစ်နေသည်
သူ့မိထွေးကတော့ ဝမ်းသာနေသည့်ပုံ Unine Irene ကတော့ဘာမှဝင်မပြော။သူပြောင်းလဲလာတာကို Jenသတိထားမိသည် သူပြောင်းလဲလာတာ Jen အတွက်ကောင်းခြင်းလားဆိုးခြင်းလားမသိပေမဲ့ လူတစ်ယောက်ဆိရာကောင်းလာတာဝမ်းသာစရာမဟုတ်လား
မိထွေးကတော့ ဒီတစ်သက်ပြောင်းလဲတော့မယ် မထင်

ခရီးကပြန်ရောက်ပြီး နှစ်ရက်အကြာ ညနေခင်း

Jen တို့အလုပ်ပြန်ဝင်ပြီး ကိုယ်စီအလုပ်များနေကြကာ Ji နဲ့ပင် မျက်နှာချင်းတောင် မဆိုင်နိုင်

ကို တစ်ယောက်လဲ ကမ်းခြေကပြန်လာပြီး အခန်းပြန်ပို့ပေးကတည်းက မတွေ့ရ ဖုန်းလဲ မဆက် ဒီညနေလောက်ဆို လာတွေ့မလားလို့ Jen မျှော်နေတာ ဆိုင်ရောက်ကတည်းက....

ညသာနက်လို့ ဆိုင်ပိတ်ချိန်ရောက်ပေမဲ့ မျှော်နေတဲ့သူမလာ....

Jen-💭ပြောတော့ဖြင့်မြင်ရင်တောင် လွမ်းလေးဘာလေးနဲ့ ဟွန့်😒😒💭

Jen တစ်ယောက် ဒေါတွေကန်ရင်း ဆိုင်ပိတ်ချိန်ထိမျှော်နေဆဲ

Ji-Jen. ..Jen သိမ်းပြီးပြီလား

Jen- omm ပြီးပြီ ဒါနဲ့ Chae ဒီနေ့မလားဘူးနော်

Ji- Chae ကိုတွေ့ချင်နေတာဟုတ်လို့လား

Ji တစ်ယောက် Jen မျှော်နေတာကိုသိလို့ စနေခြင်းသာ

Ji- Jen ရာ သူလဲ ကိစ္စ ရှိလို့နေမှာပေါ့ နင်ဖုန်းဆက်ကြည့်ပါလား

Jen- သူတောင်မဆက်တာ ငါကဘာလို့ဆက်ရမှာလဲ

(ချေပုကိုဘာမှတ်နေလဲ)

Ji-နင်စိတ်ပူပြီး မျှော်နေမဲ့အစား နင်ဖုန်းဆက်လိုက်ပါလား ချစ်သူချင်းပဲ မာနတွေထားမနေနဲ့

Jen- မဆက်ဘူး သိမ်းပြီးပြီမှတ်လားသွားမယ်

Jen အခန်းပြန်ရောက်ထဲကစိတ်လဲတို စိတ်လဲပူ