🌧ဖြစ်ချင်တိုင်းသာ ဖြစ်ခွင့်ရှိလျှင်🌧

အပိုင်း၁၂

နှလုံးသားကြောင့် ခြေလှမ်းတင်ပင်လေးလံကာ

Jen ဆိုင်ကိုဘယ်လိုပြန်ရောက်လာမှန်းမသိ

တကယ်ဆိုသူမကအမြင်နဲ့တင်သုံးသပ်တတ်တဲ့သူတစ်ယောက်မဟုတ်ပါ သို့သော်

အခုကအမြင်ထက်ပိုပျက်နေတဲ့ ကို မျက်နှာ
တစ်စုံတစ်ရာရှင်းပြဖို့တောင် ဘယ်ကစရမှန်းမသိတဲ့မျက်ဝန်း

ပြီးတော့

သူမနားနဲ့ဆက်ဆက်ကြားလိုက်ရတဲ့ သူပိုင်တဲ့အချိန်ပါလို့ အတိအလင်းကြေညာလိုက်တဲ့ အမျိုးသမီးအသံ

ထိုအသံမှာ အမိန့်နဲ့တူစွာ ရပ်တန့်ကျန်ရစ်ခဲ့တဲ့ ကို ရဲ့ခြေလှမ်း

ဒါဆိုသူမက ကို ကို အခြားသူတစ်ယောက်နဲ့မျှဝေကာ

ရင်ထဲလှိုက်တက်လာတဲ့ ဝမ်းနည်းမှု မျက်ရည်တော့မကျချင် ကိုယ့်ထက်အခြားသူကိုပိုလိုအပ်ရင်လဲ နောက်ဆုတ်ယုံသာ

ဆက်မတွေးချင် ကိုယ်တည်ဆောက်ထားတဲ့ အချစ်တစ်ခုအပေါ်အဲ့လောက်အထင်မသေးချင် ယုံကြည်ထားချင်သေးသည် သူပေးတဲ့လှိုက်လှဲမှုတွေက ကိုယ့်အတွက်မူပိုင် ဖြစ်ကြောင်း....

ကို ဆီကတစ်စုံတစ်ရာမသိရခင်အထိ ယုံကြည်ထားချင်သေးသည်

Jen-😤😤

သက်ပြင်းတွေချကာ အတွေးတွေထဲက ရုန်းထွက်နေဆဲ

Ji-ဘာတွေဖြစ်ခဲ့လို့လဲ Jen

ဘယ်ချိန်ကရောက်နေမှန်းမသိတဲ့soo

Ji-Lisa နဲ့ဘာဖြစ်လာတာလဲ

Jen- ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး

Soo စိတ်မရှည် Jen ပုခုံးကိုဆွဲလှည့်ကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် သေချာကြည့်ရင်း

ဆိုင်ထဲရောက်ထဲက မျက်နှာမကောင်းတာသူသိတာပဲ

Ji-နင့်မှာငါ့ကိုတောင် ပြောမပြနိုင်တဲ့ ကိစ္စ တွေရှိနေပြီလား

Soo အဲ့လိုမေးတော့ Jen မနေသာ

Jen-နင့်ကိုမပြောပြနိုင်တာမဟုတ်ဘူး ငါကိုယ်တိုင်ပြောပြနိုင်လောက်အောင် မသိလာခဲ့တာ

Soo သက်ပြင်းချကာ

Ji-နင့် တစ်ခုခုဖြစ်နေတာကို ငါမသိရရင် နင်သေပြီသာမှတ်