psikolojik

3. bölüm ~GICIKSIN~

4 saat sonra

Fatma teyze gitmeme izin vermemiş ti ne desiysem çıkamamıştım ama iyi olmuştu bana evini acti cok iyi birine benziyo üstelik ama nolursa olsun gitmeliydim çünkü onlarada yük olmak istemiyordum.

Burdan çıksam nereye gidebilirdimki  üvey anne ve babamami "hayır!".
Beni bir zerre sevmeyerek işgence  eden amcamlaramı ve yine kocaman bi "HAYIR!"
Galiba bu durumda fatma tetzeden baska gidecek yerim yoktu amaa onada yük olmak istemiyorum sonucta ev ev üstune olmaz eğer yarinda burda kalmaya devam edersem bi iş bulmam gerekiyordu .zil sesiyle irkildim kapının zili caliyodu fatma teyzede markete bi kac sey almak icin çıkmıştı evdede ben oldugumua göre benim acmam lazim bian önce düşüncelerimden kurtularak üzerimdeki kazagimi çekiştirerek yerimden kalktim ve kapiya doğru ilerledim.

Kapının arkasindan bir ses yükseldi.

"Anne benim "

Bu fatma teyzenin bahsettiği oglu olmasi gerek hemen bekletmeden açtım kapıyı .

Dağınık saçları,yorgunlukla bakan mavi gözleri, ince dudaklarlari ve 1.80 lerde boyuyla güzel bir fizgi vardir aman niye inceliyosam ALLAH sevdigine kavuştursun.
"Siz?"
Bana seslenmesiyle düşünclerimden sıyrılarak cevap verdim .
"Ben büşra fatma teyzenin misafiriyim bi kac saaat kalip gidecegim "tebessum ederek ve derin nefes alarak devam ettim.
"Sizde fatma teyzenin oğlu emre olmalısınız "
"Evet benimde galiba eve girmeme izin yok" dedi alayci bi tavırla
"Ayy kusura bakmayın ben..."diyebildim utandığım i belli ederek.
Gülerek "tamam tamam annem nerede?"
"Markete gitti"
"Peki o zaman ben odamda olucam annem gelince anneme söyleyebilirmisin?"
"Söylerim "dedim kısa keserek.
Buda neydi çok bilmişş bisey çıktı ukala iste ne beklediysem .
İc sesim"yalanlara bak ne çeviriyon kızım sen aşık oldun o adama hahahah"
Ne aşkı sus ya ne saçmalıyorsun aa ayıp diyerek göz devirdim.

Uğur  abimi arasamiydim ki ona burda olduğumu haber vermem lazim eve giderse benimde evde olmadığımi görürse cok kızar.

Hemen telefonumu kavrayıp uğur abimin numarasını cevirdim .

Aranıyorr...

Araniyor...

"Kızım nerdesin sen!?"

Cok sinirli bir sekilde söylemişti ah büşra simdi yandin insan bi abisine haber verir

"E-eefendim a-abi"

"Tamam tamam kızamadım korkma sana nasıl kızabilirim güzel gözlüm neredesin söyle aliyim"

Benim öz abim olmamasına rağmen beni hicbir zaman boşluğa düşürmemişti bazan babam gibi beni koruyodu bazen abim gibiydi aile sevgimi yaşatmıştı .bana kiyamiyodu .sırıtıyodum ya özlemişim.

"Büşra ordamısın!?"

Bian telefonu unutmuşum!

"Burdayim abi kusura bakma dalmışım ne sormustun?"

"Sen iyi degilsin Büşra!! Neredesin dedim?!!?"
Sesi sinirli ve endişeli geliyodu.
"A-abii ben fatma teyzedeyim"
"Fatma teyze ??"
"Şey anlatirim çok uzun sen gel konum atıyorum bekle"
"Tamam hemen geliyorum "
Diyip telefonu suuratima kapattı gıcıkkk sanki görebilcekmis gibi göz devirdim.

"Büşra?"

Bu emrenin sesiydi .yönümü sesin geldiği yere cevirdim .
- "Efendim emre"
- "Nasılsın annem hala gelmedimi"
- "Iyiyim de gelmedi ya bende  merak etmeye başladım "
- "dur bakim arayalim"

Elindeki telefonunu aceleci tavriyla acti annesini aradi .
5. Çalışta açmıştı
- "Anne nerdesin sen!"

- "Kuzum ben dolaba yemek koydum büsrayla yiyin ben bugun gelmeyebilirim aysel teyzen hastalanmış biliyosun kimsesi yok"

- "tamam anne gelelimmi bi ihtiyacınız varsa"
- "yok yok olum iyiyiz biz bak büşra nin gitmesine izin verme gidecek yeri yok"

Bana bir bakış attı güldü..

-"tamam anne izin vermem "dedi
Şeytani şeytani ...

Telefonu kapativerdi fatma teyze

Hemen lafa girdim

-"ben gidecegim "

- "hayır o dediğin asla olmaz şimdi mutfaga gidip yemek yiyecegiz"

- "aç DEĞİLİM"

- "Büşra bak seni tanimiyorum sende beni tanimiyosun ama ben inatciyim yiyeceksin dedim"

- "off emre ama   ben senin nasil biri olduğunu  biliyorum GICIKSIN "

- "gıcık ha?"dedi  Kahkaha atarak

~Bölüm sonu~