ဒီေန႔ခ်စ္နိုင္ငံျခားသြားရမယ့္ေန႔ျဖစ္သည္
ဒီေန႔အေစာႀကီးနိုးေနသည္ အခုမွမနက္ေလးနာရီပင္
ျဖစ္တယ္ အိပ္လို႔ပင္မေပ်ာ္ေတာ့ပါ မနက္အေစာႀကီး
သဲ၁ေယာက္အေတြးမ်ားနဲ႔ခ်ာခ်ာလည္ေနသည္
ခ်စ္ရယ္ငါနင့္ကို နိုင္ငံျခားကိုထြက္မသြားေစခ်င္ဘူး
ဇင္ကိုကလည္းငါနဲ႔ေဝးရာကိုထြက္သြားၿပီ ငါ့မွာရွိတာဆို
လို႔ ခ်စ္နင္၁ေယာက္ပဲရွိေတာ့တာ ငါအရမ္းခ်စ္ရတဲ့
လူ၁ေယာက္ကိုလည္း စြန္႔လႊတ္ၿပီးၿပီ ငါနင့္ကိုမစြန္႔လႊတ္
ခ်င္ဘူး ခ်စ္ရယ္ ဒါေပမယ့္လ ည္း ငါနင့္ကိုမလႊတ္ခ်င္ရင္
ေတာင္နင္သြားရမွာပဲ နင့္ပညာေရးအတြက္ပဲေလ
ငါအရမ္းေၾကာက္တာက ငါစိတ္အားငယ္ရင္ အရင္လို
ငါ့ကို အားေပးမယ့္သူရင္ရွိေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး
ငါ့ကိုေပ်ာ္႐ႊင္ေအာင္လုပ္ေပးမယ့္သူလည္းမရွိေတာ့ဘူး
ငါရင္ဖြင့္ရင္ ငါ့စကားေတြနားေထာင္ေပးမယ့္သူလည္း
မရွိေတာ့ဘူး ငါအရမ္းဝမ္းနည္းတယ္ ခ်စ္ရယ္
ဒါေပမယ့္လည္း ဘယ္တတ္နိုင္မလဲ အေတြးေတြကိုအဆံုး
သတ္ၿပီး အိပ္ရာထၿပီးျပင္ဆင္ေနလိုက္သည္ ခ်စ္ကို
ေလဆိပ္လိုက္ပို႔ရအံုးမယ္
'ငါ့သမီးေလးအေစာႀကီးနိုးေနပါ့လား'
'ဟုတ္တယ္ေမေမရဲ႕ အိပ္မေပ်ာ္လို႔'
'အခုဘယ္သြားမလို႔လဲ'
'ခ်စ္ကိုလိုက္ပို႔မလို႔ေလ ေမေမရဲ႕'
'ေအာ္ ေအးေအး ျမန္ျမန္သြားၿပီးျပန္လာခဲ့ သူငယ္ခ်င္း
ေရွ႕မွာ မငိုနဲ႔အံုး ဟိုက သြားရတာ စိတ္မေျဖာင့္ပဲေနအံုး
မယ္'
'ဟုတ္ကဲ့ပါ ေမေမရဲ႕😁😁'
'သမီးသြားၿပီေနာ္'
'ေအးးေသခ်ာဂရုစိုက္ၿပီးသြားအံုး'
'ဟုတ္ကဲ့ ေမေမ'လို႔ေျပာၿပီး သဲ အိမ္မွ ထြက္ခဲ့တယ္
