tesadüf || texting

0.8

Yağız : Barmenin ordayım.

Allah'ın belası! O tabureye oturan popon kırılır inşallah!

Beni gördüğünde "Beste'm hoş geldin." diyerek ayağa kalktı.Öpmek için yaklaşıyordu ki hemen engelledim.

"Sakın!Sakın bana dokunma!"

Güldü. Sinirlenmişti. Ama umrumda değildi. Ondan iğreniyordum. Nasıl hiçbir şey olmamış gibi onu affetmemi bekliyor aklım almıyordu gerçekten.

"Geldim işte. Söyleyeceğini söyle gideceğim."

"Bak pişman olduğumu söylüyorum sana. Yemin ederim bir daha yapmayacağım ya. Ne olur affet beni Beste'm."

"Ya senin ağzından çıkanları kulağın duyuyor mu?Ne demek bir daha yapmayacağım? Bir de yap istersen Yağız! Ama şunu unutma bizden bir daha olmaz! Bir daha beni ne ara, ne takip et, ne de karşıma çık tamam mı?"

Delirmiş olmalıydı. Saçma sapan konuşması sinirlerimi zıplatmıştı. Gerçi Yağız'ın sinirlerimi zıplatması için saçma sapan konuşmasın gerek yoktu. Kendisi başlı başına yetiyordu bunun için. Çantamı bar tezgahının üstünden alıp geldiğim gibi giderken kalabalıkta ilerlemek zor oluyordu. Gürültüden son duyduğum Yağız'ın bana seslenmesiydi.

"Beste, dur. Diyeceklerim daha bitmedi."

"Benim için bitti senin için bitmese ne fayda?"

Kalabalığı yararak ilerlemeye devam ettim. Peşimden geliyordu.Başıma ciddi bela almıştım sanırım. Kalabalığın azaldığı noktaya geldiğimde hızımı arttırmaya karar verdim. O sırada birine çarptım.

"Çok pardon, acelem var da."

"Beste?"

"Beste bekle!"

Ya ben ünlü oldum da haberim mi yok? Bu ne arkadaş herkes bana sesleniyor. Kafamı kaldırdığımda çarptığım kişinin Görkem olduğunu fark ettim.

"Görkem?"

"Beste dur diyorum sana!"

O sırada bana yetişen Yağız bizi görünce durdu ve yüzünde sinir bozucu bir gülüş belirdi.

"Ooo sevdalını da çağırdığını bilmiyordum Beste Hanım!"

"Lan piç herif yine mi sen?Sana kızı rahat bırak demedim mi?"

"Lan sen kim oluyorsun da bizim aramızdaki meseleye karışıyorsun?"

"Erkek arkadaşı olarak karışıyorum ne yapacaksın?"

Erkek arkadaş?

"Ne?" diye fısıldadım Görkem'e doğru.

"Kapa çeneni. Seni rahat bırakmasını istemiyor musun?"

"İstiyorum."

"Bana bırak o zaman."

"Beste ne diyor bu herif?"

"Ne dediyse o Yağız. Duyma problemin mi var?"

Güldü. Yavaş adımlarla yaklaştı ve karşımızda durdu. Görkem'in gözlerinin içine çatık kaşlarıyla bakarken birden yumruğunu kaldırıp Görkem'in suratına indirdi. Kendime hakim olamayıp çığlık atarken Görkem sinirle doğrulup Yağız'a arka arkaya yumruklarını geçirmeye başladı. Görkem'e engel olmaya çalışıyordum. Barda müzik sesi kesilmiş herkes bizi izliyordu.

"Ne izliyorsunuz yardım etsenize ayırmama!"

Barmen ve birkaç iri adam onları ayırabildiğinde Yağız'ın yüzünün felaket olduğunu gördüm. Dehşet içinde Görkem'e döndüğümde sakinleşmeye çalıştığını ancak pek başarılı olamadığını gördüm. Dudağında ve kaşında küçük patlaklar vardı.Onu kolundan tutup çıkışa doğru çekmeye başladım.