tesadüf || texting

0.4

"Artık sana ihtiyacım yok! En ihtiyacım olduğu zaman neredeydin sen Yağız? Ben söyleyeyim mi?Annemi kaybettiğim gün, en çaresiz olduğum, sana en ihtiyacım olduğu gün sen başka bi kızla yataktaydın!"

"Güzelim yemin ederim hatamın farkındayım yalvarırım affet beni."

"O kadar midemi bulandırıyorsun ki... Senden nefret ediyorum!"

Sokakta bağrış çağırış kavga ediyorduk. Kiminle?Canım eski sevgilimle. Nefretimi kusup oradan ayrılırken koluma yapışan el yüzünden duraksadım.

"Bana bak pişmanım diyorum sana!"

"Ben de benim sikimde değil diyorum! Bırak kolumu!"

"Affetiğini söylemeden şurdan şuraya gidemezsin!"

"Sana bırak dedim!"

"Birader kız bırak diyor neyi zorluyorsun?"

Araya giren bir yabancının sesiydi. En çok ihtiyacım olan şey sanırım buydu.

"Hayırdır kardeşim yürü git yoluna bak."

Yabancı adam imdadıma yetişmişti. Yağız kolumu bırakmışken yerden çantamı alıp koşmaya başladım. Evet adama ayıp olmuştu belki ama canımı kurtarmanın derdindeydim. Yeterince uzaklaştığıma kanaat getirince köşede soluklanmaya başladım. Dakikalardır çalan telefonumu elime aldım ve Hande'nin aramasını görmemle kahve içmeye gideceğimi hatırladım. Aramasını yanıtlayıp hemen geleceğimi söyledim. Kendime geldiğimden emin olduğumda mekana doğru ilerlemeye başladım. Kısa bir sürenin ardından geldiğimde şöyle bir etrafa göz gezdirdim ve tanıdık yüz ile o masaya ilerledim.

"Ooo Beste Hanım hiç gelmeyeceksiniz sandık valla."

"Geldim işte caz yapma."

"Sen benim ne çektiğimden habersizsin tabi!"

"Ayıp oluyor ama şekerparem, alınmaya başlıyorum artık."

"Kusura bakma Erdinç ama bizdeki de kafa yani."

"Ya prensesim bir de bizi düşün her gün çekiyoruz bu malı."

"Allah Allah bir gün eksem sizi hemen bana gelip ağlıyorsun lan. 'Abicim sensiz tadı çıkmıyor.' , 'Görkem ile eğlenilmiyor.' diyen kim."

"Görkem demişken nerde bu çocuk?"

"Hanımefendinin biriyle datei vardı hani?"

"Bestecim sen bi ilgilisin sanki?"

"Ne alaka Erdinç?"

"Tamam şampiyon şaka yaptık."

"İçecek bir şeyler alıp geliyorum ben."

Doğrusunu söylemek gerekirse içimde hala huzursuzluk vardı. Yağız'ın beni tesadüfen bulması pek de olası bir ihtimal değildi. Görünüşe göre bu konu benim aklımı bir süre dolduracaktı. Kahvemi alıp masaya döndüm. Ortada dönen muhabbetten bir haberdim.

"Oğlum nerde kaldın ya."

"Geldim işte."

Araya giren yeni ses tonunu duyana kadar. Ama bir gariplik vardı bu ses o an bana yabancı gelmedi.

"Buseciğinden kopamadın sanırımmm."

"Buluşsaydık belki.

"Lan ne demek buluşsaydık buluşmadınız mı?"

Kafamı çevirdiğimde onu görmeyi beklemiyordum. İşte bu gerçekten şaşırmamı sağlamıştı ve kahvemin boğazımda kalmasını sağlamıştı. Masadaki tüm gözler bana dönünce gözlerimiz buluştu. Kısa ama anlamlı bir bakışmaydı. Gözlerindeki soruları okur gibiydim.

"İyi misin lan?"

"İyiyim iyiyim."

"Dalgın gibisin?"

Hande'nin sorusuyla gözlerim istemsiz Görkem'e kaydı. Umursamaz bakışlarıyla etrafa bakıyordu. Ona baktığımı hissetmiş olmalı ki bana döndü.

"Erken kalktım bugün biraz ondan uykum var hala."

"Beste bir uyur arkadaşlar utanmasa tüm gün yataktan çıkmaz."

O kadar karmaşık hissediyordum ki kendimi ortama dahil edemiyordum. Saatlerin sonunda eve geldiğimde kendimi sakin kafayla düşünmeye zorladım.

Öncelikle ortada pişman bir eski sevgili vardı. Ancak onu affetme olasılığım kıyametin kopma ihtimalinden bile az. Daha sonra Görkem vardı.Ona bundan bahsetmeli miydim?

"Ay daha neler Beste! Çocuk alt tarafı yardım etti bu onun olayı bilmesini gerektirmez."

Peki bir teşekkürü hakediyor muydu?
Sanırım evet.

O olmasaydı işlerin benim için orda zorlaşacağı kesindi. Ama bugün olanları pek umursuyor gibi görünmüyordu.

"Kızım zaten bir şey demeden çocuk gelir gelmez kaçtın hiç değilse teşekkür et değil mi... Evet evet yazayım ben, ne olabilir ki hem.Alt tarafı o umursamıyormuş gibi gözüken tavırları biraz sinirimi bozar o kadar."

Telefonu elime aldım. Gruptan numarasını bulup rehberime kaydettim. Konuşmayı açıp nasıl başlamam gerektiğini düşündüm ve aşırı yaratıcı bir giriş buldum.

Siz : Selam.

Soğuk Nevale : Selam?

Siz : Şey

Siz : Bugün için...

Siz : Teşekkür ederim ben

Siz : Yani kaçmış gibi oldum biraz bir şey demeden gitmem hoş olmadı

Soğuk Nevale : Kaçmış gibi olmadın kaçtın zaten Beste.

Siz : İnsan gibi teşekkür edende kabahat zaten

Siz : İyi akşamlar teşekkür ederim tekrardan

Soğuk Nevale : Bir daha rahatsız edemez seni merak etme.

Siz : Ben gittikten sonra ne yaptın

Soğuk Nevale : Yaptım işte bir şeyler.

Siz : İyi be

Siz : Senle de sohbet edilmiyor

Soğuk Nevale : Gerçekten sohbet etmek istediğini sanmıyorum?

Siz : Doğru sanmışsın muhattabım değilsin

Soğuk Nevale : Duygularımızın karşılıklı olması güzel.

Siz : Soğuk nevale !

Bölüm burda bitiyor evet maşapdmfşapdj
Olay yazısı ya da duygu aktarımında iyi değilim ancak aralarını yapabilmem için böyle bir bölüme ihtiyacım vardı artık idare edelim lütfen öaiqpdmşapnd

☁️ Dilek ve Şikayet Kutusu