Αγάπη πίσω στον χρόνο

Kεφάλαιο 1

Αθήνα 20 Μαρτίου 2020

Είναι μια συννεφιασμένη μέρα στην πρωτεύουσα, οι οδηγοί κορνάρουν στο Σύνταγμα και τα περιστέρια κυκλοφορούν ανέμελα ανάμεσα στους περαστικούς,όπως κάθε άλλη μέρα. Η ρουτίνα της πόλης αφήνει τελείως ανεπηρέαστη την Σάρα, μια 17χρονη μαθήτρια που γυρνάει από το σχολείο στο μικρό διαμέρισμα που νοικιάζει με τα χρήματα που της άφησαν οι γονείς της πριν πεθάνουν. Η Σάρα είναι η πρωταγωνίστρια της ιστορίας μας και θέλετε δε θέλετε, έτσι και θα παραμείνει, και επρόκειτο αυτή η ρουτίνα της πόλης να ανατραπεί και να ζήσει κάτι πιο συναρπαστικό.

Στο πρόγραμμα της Σάρας είναι γραμμένο το μεσημεριανό που αυτή θα μαγειρέψει, το σκούπισμα και το σφουγγάρισμα που αυτή πάλι θα εκτελέσει, όπως και το μοναχικό διάβασμα για την επόμενη μέρα. Ζει μόνη εδώ και δύο χρόνια, αφού έφυγε από το ορφανοτροφείο καθώς δεν άντεχε άλλο την καταπιεστική παρουσία της υπεύθυνής της και την έλλειψη ελευθερίας. Αν κάποιος παρακολουθούσε την ζωή της θα έλεγε ότι αποτελείται από μονοτονία, αλλά η νεαρή Σάρα είναι αισιόδοξη, καθώς δουλεύει σκληρά για να περάσει στο πανεπιστήμιο. Αντιμετωπίζει την καθημερινότητά της με ευγένεια και ευγνωμοσύνη στο Θεό για όσα έχει. Στο σχολείο υπερασπίζεται τον εαυτό της σε όποια προσπάθεια υποβάθμισής της από τους συμμαθητές της και λίγο την ενδιαφέρει το αν την συμπαθούν.

Όλες αυτές οι λεπτομέρειες θα αποτελέσουν αφορμή για την επιλογή αυτής της κοπέλας από μία άγνωστη παρουσία να την στείλει σε έναν άλλο κόσμο. Μην προσπαθήσετε να βρείτε ποια είναι αυτή η παρουσία, θα χάσετε τον χρόνο σας. Το βασικό πράγμα που πρέπει να συγκρατήσετε είναι ότι η Σάρα του 2020 που ξέρατε δεν θα παραμείνει ούτε η ίδια ανέμελη και αδιάφορη για τους γύρω της κοπέλα, ούτε θα παραμείνει εδώ στην Αθήνα του 2020... γιατί;;;;; θα το μάθετε αμέσως τώρα.

Η φράση «ταξίδι στον χρόνο» σας θυμίζει κάτι; Αυτή λοιπόν είναι η απάντηση στα παραπάνω. Τα πράγματα έγιναν με πολύ απλό τρόπο. Η Σάρα γλιστράει, πέφτει από τα σκαλιά και αντί να προσγειωθεί στο πάτωμα, προσγειώνεται σε ένα χωράφι. Ναι χωράφι. Για να μην πολυλογώ....

«Έι κοπελιά, τι κάνεις εκεί πέρα;»

«Συγνώμη ποιος είστε; Και που βρίσκομαι; Δεν έχω ιδέα τι μου έχει συμβεί.»

«Είσαι έξω από τα Γιάννενα και εγώ είμαι ο ιδιοκτήτης αυτού του χωραφιού στο οποίο εσύ εμφανίστηκες από το πουθενά, με αυτό το κοντό φουστάνι που φοράς. Στα μέρη σου έτσι ντύνονται οι γυναίκες;»

«Έξω από τα Γιάννενα;;;; Τι χρονολογία έχουμε;;»

«20 Μαρτίου 1820. Μωρέ κουζουλάθηκες;»

«1820;;;» Ωχ, όχι... Τι κάνω τώρα;

...