Bugs

Chap 27

Yoshiro's POV

Dumiretso ako sa classroom bago pa magbell at nadatnan si Kyouhei na nakikipag kwentuhan sa mga boys. Tahimik lang akong pumunta sa upuan ko at nilabas yung sketch book at lapis ko.

"You were not in the JCR when I got there" sabi ni Kyouhei pagka alis ng mga kausap niya.

"Because I'm somewhere else"

"Oh, anyway, I got the team hyped up and we decided to practice every afternoon after class and train for two hours"

"I could stay here until six since hindi lang month-end school paper ang tatapusin ko kundi flyers at programs para sa upcoming Sports Feast"

"We also want to practice in the morning til noon every weekend"

"You sound like you're asking for my permission"

"Those lads are surely terrified of you"

"I'm not prohibiting you to do anything that is for goodness. If you must train half day in every weekend then do it"

"They'd be glad to hear that later"

"You'll start your training this afternoon?"

"Yeah"

"I'll wait you in JCR then"

"What about Dustin?"

"I don't know. Maybe he'll go and see how Kiara's doing later"

Dumating si Dustin. Tahimik lang at walang kibo. I should do the same thing I do. Si Kyouhei, napansin niya pero nanahimik lang siya. Ganun din sa bahay. Magsasalita lang siya kapag kakausapin o may kailangan o tatanungin. I paid no mind to it and spent my time with Kyouhei. Sumasama ako sa early morning jogs niya kasama ang team at focus lang ako sa klase at sa JCR. A week passed at bumalik na nga si Kiara sa school. Nagsimula na naman ang mga mahika niya kahit lagi na niyang kasama si kuya. Ang nagbago lang, hindi na siya kinokompronta ni kuya.

At nagkaroon na nga ng student body meeting tungkol sa sportsfest. Pinapanuod ko lang silang magdebate. Ang kailangan ko lang naman malam ay yung theme, list of events, persons in charge, at schedule of match-ups. May walong team in total at bawat team ay may members from the different year levels and sections. Pagakatapos kong makuha lahat ng information na kailangan ko, ginawa ko na yung flyer at ilang parts ng program.

"Ano ulit?" tanong ko sa grupo ng studyante na biglang dumating dito sa JCR.

"Gusto naming tumulong sa trabaho mo this coming festival. May magagaling kaming photographers at quick writers--"

"Sige" I broke off pero parang di ata nila narinig ang sinabi ko.

"Kung gusto niyong tumulong, sige. It's not like you need my permission. Do your own scoop and give it to me. Walang problema" at umalingawngaw ang victory shout nila.

Kinahapunan, pinatawag ako ni sir Alfred sa office niya at andun yung mga studyante na naganong sakin kanina. Hinati ni sir Alfred ang grupo sa bawat event. Inassign namin ni sir ang mga team leaders at sinabi na din kung ano mga dapat pagtuunan nila ng pansin.

They rid me of my duty but it's my responsibility to do my own recordings on my own. Kailangan din nilang mamonitor from time to time sabi ni sir. Pagkatapos ng meeting, kaming dalawa na lang ang naiwan.

"Kailangan mo ng maghanap ng grupo na mapagkakatiwalaan mo. Graduating ka na at wala akong ibang kilalang studyante na makakatumbas sa ginagawa mo"

"So that's your purpose" hindi siya nagsalita

"May mga napili na ako sa mga article passers ko. Ang problema ko na lang ay yung mga marunong sa photography, softwares, at editing"