Katelyn's Pov
"Babyyyy!" Halos mabasag ang eardrum ko sa lakas ng sigaw ni Rayven. Mali. Sa lakas ng tawag nya sakin. Tumatakbo sya papunta sakin na akala mo asong naghihingalo na ewan. Nagtinginan tuloy samin karamihan ng schoolmate na nasa park ng campus.
"Ohmyghad" O_O Nanlalaki yung mata na sabi ng classmate ko. "Katelynnn! Wahhhh!" Paranoid. "Kinikilig ako." Tapos nun inalog alog nya pa ko. Malapit na si Rayven sakin. Samin pala. Nanlalaki pa talaga mata ni Chloe. Classmate ko. Wala na kasi kaming klase. Uwian na.
"Baby.." Hinihingal na sabi ni Rayven. Nilabas ko naman yung panyo ko and sinimulan ng punasan yung pawis nya. "We ne..." hinga ulit. Hahaha. Ang kulit.
"Calm down." I said softly. "Ano ba yun?" I asked.
"Kailangan na natin umuwi. May nangyari kasi." Naalarma naman agad ako sa sinabi nya.
"Ano? Saan? Kelan? Paano? Kanino?" Inayos ko na mga gamit ko. "Chloe iwan na kita." She nodded dahil kinikilig pa din sya. Teka. Hinawakan ko na yung kamay ni Rayven at kinaladkad sya.
"Hey Babe. Calm down! Pagod pa ko sa layo ng tinakbo ko kanina." Ayy. Oo nga pala.
"Sareee naman. I'm just worried." I said. He smiled at me. "Mamaya ka na ngumiti!" Kumakawala na naman yung puso ko sa rib cage ko. Eeehhh! Bakit ba sobrang mahal ko sya?
"Opo na. Tara na nga." Naglakad na lang kami habang magkahawak yung kamay. Gossshhhhh! Im burning inside! Ang sweet!
"Ang sweet naman nila."- Girl 1 *kinikilig
"Eh panakip butas lang naman sya ni Rayven eh."- girl2
Nanlamig ako sa sinabi nung girl. Naramdaman ko na lang na huminto ako. Huminto kami. Lumuwag yung pagkakahawak ni Rayven sa kamay ko. Shit! Akala ko okay na. I saw Charlotte at the back of those girls whose talking about me, us. Tama naman sya eh. Panakip butas lang ako.
"Don't." Sabi ko kay Rayven dahil nawala yung ngiti sa labi nya at lalakad na sana papunta sa group nila Charlotte. Nagpapasalamat na lang ako dahil hindi traidor ang mga luha ko. But the moment I heard the girl saying those words, my heart bleed.
"Why?" He looks worried and hurt. Of course, he is worried because he care so much about me. And yes, he is hurting. Because the truth hit me. And the truth hurts.
"Kasi.. totoo naman eh. Di ba?" I whispered. Nakayuko ako habang sinasabi yun. "Tara na. Di ba may pupuntahan pa tayo?" Ngumiti ako. Pero alam ko at alam nya na hindi umabot sa mata ko yung ngiting yun. Hinawakan nya ko sa kamay. And he smiled gently at me.
Lumakad kami papalapit sa group ng Ex nya na syang ikinagulat ko naman.
"Kung wala lang din kayong sasabihin na maganda,sana tumahimik na lang kayo." Humigpit pagkakahawak nya sa kamay ko. "Don't mess up with my girl or else.." halatang natakot yung mga kasama ni Charlotte. Nakita kong nasasaktan sya (Charlotte) kita ko sa mga mata nya. Hindi nakatingin si Rayven sa kanya. I don't know if he still care for her. "Tara na." Inakbayan nya ko at tumalikod na kami sa kanila.
"Bakit mo ginawa yun?" I asked. Kasi kung ibang lalaki yun hindi sila mag aaksaya ng panahon sa mga ganung bagay eh.
"Kasi gusto ko. At ma....." Biglang nagring yung phone nya kaya hindi nya naituloy yung sasabihin nya. Okay na sakin yung sagot nya. Kontento na ko dun.
"Yes Ma. Papunta na po kami dyan." Sabi nya habang naglalakad kami. "Si Mama." He said when he ended the call.
"Halata nga." Inakbayan nya naman ako ng mahigpit. "Eh sinabi mo na kayang Ma. Alanganaman yung kapitbahay nyo yung tinutukoy mo." Natawa naman sya sa sinabi ko.
"Oo na." He said. "Kaya nga mahal kita eh." Na-out-of-balance ako pagkasabi nya nun. Buti na lang nakaakbay sya sakin.
"Bakit?" Nag aalalang tanong nya.
"Eh kasi... di ako sanay na sinasabihan mo na mahal mo ko." Nasa harap na kami ng sasakyan nya at pinagbuksan nya na ko ng pinto ng sasakyan.
"Get in. Dapat masanay ka na." Then he winked at me. Eeehh! Kinikilig ako.
Pumasok na ko sa sasakyan. I pinched my cheeks just to know if I am just dreaming in this moment.
"What are you doing?" Sinaway nya ko sa ginagawa ko sa sarili ko.
"Tell me that I'm not dreaming." Natawa naman sya.
"Kaninang umaga ko pa sinabi sayo na mahal kita." Sabi nya habang nagd-drive. "Mahal kita Baby." He let out a sweet smile. Shockkss! Kilig to the bones! "Hinihintay na nila tayo."
"Hinihintay?" I asked.
Isang makahulugang ngiti lang ang binigay nya sakin..
Ahhhhhh! Bastaaaaa! Kinikilig akong talaga! :D
There's one person you'll always love no matter how much pain they put you through.
