KABS Chapter 2

784 22 3
                                    

"Liligawan ko na ba sya?" Nagulat ako. Pwede bang ako na lang? 

"Ako ba tinatanong mo?" Maang kong tanong sa kanya.

"Of course. Ikaw lang naman kaya kasama ko." Kasalukuyang nananahi ako. Hindi ko namalayan na natusok na pala ako ng karayom. "Kate naman! Sabi ko sayo na mag ingat ka." Bigla niyang kinuha sa akin yung dress para sa barbie ko na tinatahi ko at tinignan nya yung daliri ko. Nagulat ata sya ng bigla kong tanggalin sa pagkakahawak niya yung kamay ko.

"W-wala to." Kinuha ko na ulit yung tinatahi ko. "Ikaw ang bahala. Suporta lang ako."

"Baka mabusted ako Princess."

Edi ayos. Para mapansin mo naman ako. "Hindi yan. Ang gwapo mo kaya."

"Ikaw talaga. Thank you pinalakas mo fighting spirit ko." Then he wink at me.

Simula ngayon.... "Simula ngayon....

Kuya na itatawag ko sayo."

 Hindi ko alam bakit nasabi yan.

Ang alam ko lang kasi nasasaktan ako.

Tumayo na ko. At nagsimula ng lumakad palabas ng kwarto. Pero bago yun...

"Kuya, tutulungan kita para sagutin ka niya." 

Pagkalabas ko ng kwarto ko, nagpunta ko sa guess room namin. At ni-lock yung pinto. Hindi ko na napigilan yung pagpatak ng luha ko.

"Kate...." narinig kong sabi nya habang kumakatok sa pinto.

Leave me alone! Gusto ko sanang sabihin sa kanya. Sinimulan ko ng punasan yung mukha ko para hindi niya makitang umiyak ako. Binuksan ko na yung pinto at hinaharap sya.

"Wala talaga akong kawala sayo." I shooked my head while I am saying those words. Naglakad na ako at nilagpasan sya. Ayaw ko lang kasi na makita nya ko ng nasasaktan.

"Problem?"

"Nah. Inaantok lang ang Prinsesa." Nagpunta ako sa kitchen para magprepare ng meryenda. Ewan ko ba pero simula noong matuto akong magluto, at nagpupunta sya dito sa bahay gusto niya luto at gawa ko yung kinakain niya.

Ano ba yan! Naiiyak na naman ako..

"Pano ba manligaw? Hmmmmn." Tanong nya sa sarili nya na sadyang narinig ko. Duhhh! Eh halos 2 meters lang layo namin sa isa't isa.

Speechless ako habang kumakain kami. Ano pa ba ang sasabihin ko? Wala naman na di ba?

"Ei."

"Why?" I asked.

"Wala naman. Naninibago lang ako sayo." Dapat masanay na ko. Kasi sooner or later may bago ka ng Prinsesa.

"Hehehe. Space out."

 Silence....

 Hanggang sa umuwi na sya hindi na ko kumibo. What for? Baka masabi ko lang ang mga hindi dapat masabi.

"Kate."

"Yes Ma?"

"It hurts." Then my Mom pointed my heart.

"How'd you know?" I sat beside her and she hugged me.

"Because you're my daughter. I know you. "

I just smiled as my tears began to fall.

"Cry for a long time, but not for a lifetime Darling. He loves you too."

He loves me too?

"What did you say Ma? You gotta be kidding me." My Mom laugh at me.

"You're becoming deaf little princess. I said He loves you too. How? It's for you to know."

Hanggang sa pagtulog ko nakatatak sa isip ko yung sinabi sa akin ng Mama ko.

Aasa ba ko na meron din syang love na nararamdaman sa akin? O aasa lang ako sa wala?

May iba na kasi syang gusto..

Pano naman ako?

NGANGA?!

 *vote and comment po. Thank you. :)

KUNG AKO BA SYA ... (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon