სკოლის შემდეგ ჰანა სახლში გაიქცა. დიახ, გაიქცა. ამ სიტყვის პირდაპირი გაგებით. სულ რაღაც 4 საათში აკაშისთან პაემანი ჰქონდა და ამისთვის არც მორალურად და არც ფიზიკურად არ იყო მზად.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
-ჰანა, კარგად ხარ საყვარელო? ჰკითხა დედამ, როდესაც აქოშინებულ შვილს სახლის კარი გაუღო.
-კი. წყალი მომიტანე გთხოვ. მიუგო ჰანამ და ამოისუნთქა.
-ჰანა. მორბოდი? ჰკითხა ქალმა და შვილს წყლით სავსე ჭიქა გაუწოდა. გოგონამ თავი დაუქნია.
-სკოლიდან მთელი მანძილი მორბოდი? გაოცდა ქალი. ჰანამ წყლით სავსე ჭიქა ჩაცალა და დედას თავი კვლავ დაუქნია.
-დაიცადე, სკოლიდან სახლამდე 8 კილომეტრია.
-14 სიმღერაში მოვასწარი. ტრანსპორტით 20 სიმღერით მჭირდება ხოლმე.
-ჰანა, საყვარელო, ეს სიგიჟეა. ტანაც, შენი ორგანიზმი მიჩვეული არ არის ამდენ სირბილს. უსაყვედურა ქალმა.
-ო კაი რა დე.
-ჰანა, მე არ ვხუმრობ. შენ ცხოვრებაში არ გივარჯიშია.
- აი ეს კი სიცრუეა. შეეწინაღმდეგა მოზარდი ქალს.
-საყვარელო, მე-2 კლასის სპორტის გაკვეთილები ვარჯიშად არ ითვლება.
-კარგი ხო, გავიგე. ახლა კი მაპატიე დე. საქმე მაქვს. თქვა გოგონამ და კარადის კარი გამოაღო. იქიდან კი მთელი ბღუჯა ტანსაცმელი გადმოყარა.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
