ჰანას მშობლები და ტრინა ორშაბათს უნდა ჩამოსულიყვნენ, რაც იმას ნიშნავდა, რომ გოგონა კიდევ 2 დღეს დარჩებოდა ჰაიამების სახლში. ჰანას ძალიან უნდოდა ეს 2 დღე გამოეყენებინა და კოტაროს დახმარებოდა, მაგრამ, როგორც ჩანს ბიჭს მისი დახმარება საერთოდაც არ სჭირდებოდა. კოტარო თავის ჩვეულ ცხოვრების რეჟიმს დაუბრუნდა, რომელშიც მხოლოდ კალათბურთი არსებობდა.
-კოტარო, დღეს კარგ ხასიათზე ჩანხარ. მიუგო აკაშიმ ლანჩზე.
ქერათმიანმა ბიჭმა თავი დაუქნია.
-რა თქმა უნდა, 1 კვირაში კაიჯოსთან მატჩი გვაქვს. ერთი სული მაქვს კისეს ვეთამაშო.
-კოტარო, კისეს ვერ მოუგებ. მშვიდად უთხრა კაპიტანმა.
აკაშის სიტყვებზე ბიჭს სახე აელეწა.
-კოტარო, მე ის ვიგულისხმე, რომ შენ მარტო არ ხარ! ჩვენ ერთად დავამარცხებთ კისესა და კაიჯოს გუნდს! უპასუხა აკაშიმ.
კაპიტნის ამ სიტყვებზე ყველა გამხიარულდა.
-აი აკაში ტყუილად კი არ ხარ ჩვენი კაპიტანი. ყოველთვის იცი რა უნდა თქვა! მიუგო ეიკიჩიმ და წითელთმიან ბიჭს მხარი გაჰკრა. აკაშის გაეღიმა.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
-გამარჯობა! შეიძლება თქვენთან ერთად დავჯდე? ჰკითხა ჰანამ.
-ჰანა-ჩან, ამას კითხვაც არ უნდა. უპასუხა პირგამოტენილმა ეიკიჩიმ.
-ჯერ დაღეჭე და მერე ილაპარაკე, შე დაკუნთულო გორილა! მიაძახა კოტარომ.
ჰანა აკაშის გვერდით დაჯდა. ბიჭმა გოგოს ხელი გადახვია.
