Nauka i tajemnica

595 17 1
                                    

/języĸ polѕĸι/

Szliście na następne godziny treningu chłopków.
Seungmin poszedł do menadżera a ty szłaś z Chris'em i Felix'em. Dowiedziałaś się że urodzili się chłopaki w Australii wiec zaczęliście rozmawiać po Angielsku. Chłopaki byli pod wrażeniem że umiesz tyle języków. Pytali się czemu tyle umiesz.
-To łatwe. Jestem Polką wiec umiem Polski. Moja prababcia bała się Niemców i Rosjanów dlatego umiem Niemiecki i Rosyjski. Francuski umiem ponieważ uczyłam się w przedszkolu i w szkole podstawowej. Zaś Hiszpański uczyłam się w szkole średniej. Do tego jeszcze Angielki który uczę się od zawsze. A Koreański umiem ponieważ nudziło mi się zawsze w wakacje wiec wtedy uczyłam się Koreańskiego- chłopaki byli naprawdę pod wrażeniem.
-A powiedz coś po polsku!-
-/Stół z powyłamywanymi nogami/- zaczęłaś się śmiać a Felix patrzył na ciebie z otwarta buzią.
-Co to było?- zaczął się śmiać Felix
-Polski to jeden z trudniejszych języków- śmiałaś się z miny Felix'a.
~
Weszliście do sali treningowej i śmiałaś się z Felix'a który próbował mówić po Polsku.
-Kurwa, trudne to!- obraził się i skrzyżował ręce.
-Ohh... Felix, pewnie się w końcu nauczysz- patrzyłaś na Felix'a i po chwili usłyszałaś głos Chris'a.
-/Dzień Dobry/- Chris się zaśmiał i popatrzył na ciebie.
-Wow! Umiesz powiedzieć dzień dobry po polsku!- odwróciłaś się do Felix'a.
-/Kochamy was/- powiedział Felix po czym się uśmiechnął. Zaklaskałaś i uśmiechnęłaś się szczerze.
-Pięknie wam poszło, jestem dumna z was- przytuliłam się do Felix'a i Chris'a.
-A teraz na próbę!- klepnęłam chłopaków w pośladki a chłopaki z niezadowoloną miną poszli na trening.
~
Siedziałaś i pisałaś z Woojin'em
===================================
Woojin : Będę dziś późno [Y/N], wiec nie czekaj.
[Y/N] : Dobrze, jak coś to pisz, zrobię ci kolacje.
Woojin : Nie musisz [Y/N].
[Y/N] : Muszę, muszę!
Woojin : No dobrze, będę około 23-24, jak coś to nie czekaj.
[Y/N] : A co byś zjadł?
Woojin : Możesz mi ugotować ramen?
[Y/N] : Dobrze Woojin! Zrobię ci najlepszy ramen! To do wieczoru 😘
Woojin : Dobrze, ja kończę. Paaaa ❤️😅
===================================
Gdy schowałaś telefon chłopaki byli po próbie i powiedzieli że koniec na dziś. Wiec wstałaś i podeszłaś do Seungmin'a.
-Mogę cię odprowadzić?- podrapałaś się po karku i lekko zarumieniłaś. Seungmin kiwnął na tak.
-Dobrze tylko poczekaj bo muszę wytłumaczyć Jeongin'owi jeden krok- ty kiwnęłaś na tak i pożegnałaś się z wszystkimi. Nawet z Hwang'iem, zostałaś tylko ty, Seungmin i Jeongin na sali. Patrzyłaś jak Seungmin tłumaczy Jeongin'owi układ i pokazywał jak zatańczyć. Jeongin słuchał starszego i próbował powtarzać.
Jeongin był cały spocony i chciało mu się płakać ponieważ nie umiał zrobić jednego kroku gdzie musiał podnieść Chris'a. Jako że Seungmin cię zauważył powiedział abyś przyszła. Posłuchałaś się starszego kolegi i podeszłaś.
-[Y/N] umiesz salto?- Seungmin zadał ci pytanie i popatrzył na ciebie.
-Tak, a co?- Seungmin ustawił się i pokazał co masz wykonać.
-Czyli mam stać, Jeongin mnie weźmie na ręce a ja mam zrobić odwrót do tyłu?- Seungmin ci kiwnął na tak.
~
Ściągłaś bluzę i się trochę rozciągałaś. Stanęłaś przed Jeongin'em. Jeongin cię podniósł a ty zrobiłaś salto i wylądowałaś za Jeongin'em na nogach. Widziałaś jak chłopaki patrzą na ciebie z szerokimi oczami.
-Co się stało?- patrzyłaś na nich.
-Czemu nie wiedzieliśmy że umiesz takie rzeczy?-
-Bo się mnie nie pytaliście- zaśmiałaś się.
-Będziesz mi mogła pomóc i przeprasza za dziś- powiedział Jeongin i popatrzył na ciebie.
-Nie ma sprawy- przytuliłaś chłopaka i się uśmiechnęłaś szeroko.
~
Około 21 wyszliście wszyscy z sali treningowej i poszliście wszyscy do domów.

!kogo chcecie w książce?!

Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.










!kogo chcecie w książce?!

Boje się zakochać - STRAYKIDS Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz