ALZLEIMER

~Truth

    Энэ явдлаас хойш Жин кафе д тасралтгүй ирсэн юм.  Суран тэр хоёр өмнө нурсан харилцаагаа сэргээж байлаа.
 
   Хэдий тэр хоёр уулзаж чадсан ч Суран Жин д үнэнийг хэлэхгүйгээр шшидсэн байсан юм. Хачин нь Жин өмнө нь ярьж байгаагүй зүйлсийн талаар Суран тай ярилцаж байсан юм.

~Кафе 23:47
Жин:
-...Юу гээч. Манай аав ээж хоёр 'Клоун' компаний захиралууд тийм болохоор өөрсдийнхөө бизнессийг томсгох гэж тэр бүсгүйтэй гэрлүүлэх гэж байсан юм шиг байгаан. Гэхдээ чамайг харсны дараа...Суран.. чи мэдэх үү? ..Ча..Чамайг хараад л нэг л дулаахан мэдрэмж төрснийг...
  Суран Жин хоёр кафе гаа хаагаад ууж сууцгаасан юм. Жин ийг архи сайн даадаггүйг Суран өнөөдөр л мэдэж байлаа. Одоо Жин согтсоноосоо болоод бүх л амьдарлаа тоочиж байна.
Суран:
-Жин??? Чи дэндүү их уучихсан байна. Надад гэрийнхээ хаягийг хэлээд өг чамайг хүргэж өгий.
-Hey hey хэзээ ч (зогсуйлах) ..ийм царайлаг жэнтлэман залуу...ийм хөөрхөн бүсгүйгээр гэртээ хүргүүлнэ гэж үү? Үгүй шүү! (Тасрах)
   
    Suran's pov:

Ёстой нээрээ яахаараа хэмжээгээ мэдэхгүй уудаг байна. 

  Жин хоёулаа ямар хэцүү байдалд байгааг чи мэдэх чгүйдээ. 
  Яаж энэ өвчнөөс салах вэ?
  Яавал хоёулаа хамт байж чадах юм бэ?
Чи намайг дахиж орхиж явахгүй биз дээ. Одоо чи намайг орхиод явах юм бол...

Гэнэт гадаа бороо асган орно. Суран хэлэх гэж байсан үгээ зогсоон цонх руу толгойгоо чиглүүлэн удаанаар нүдээ аниад 'Бүх зүйл сайхан болно ' гээд гүнзгий амьсгаа аваад Жин д хөнжил авчирахаар суудлаасаа босох гэтэл гарнаас нь Жин барьсан байх бөгөөд Суран руу хараад:
-Битгий яв! Би чамайг орхиж явахгүй болохоор гуйя хажууд минь бай.

Сураны нүдэнд нулимс цийлэгнэн буцаж суудалдаа суугаад:
-Чи миний хэлсэн бүгдийг сонссон  уу?
-Тийм ээ.Одоо надад юу болоод байгааг тайлбарлаал өгөөч? Суран чи надаас юу нуугаад байгаа юм? Хоёулаа өмнө уулзаж байсан юм уу? Яагаад чамайг харах болгонд зүрх хурдан цохилж , огт мэдэхгүй мэдрэмж биеэр минь гүйж, чамтай хамт байсан хэдий ч юу ч мэдрэгдэхгүй тийм дурсамжууд толгойд орж ирээд байгаа юм?

Би одоо яах ёстой хэлэх хэрэгтэй юу?
Түүнээс хэр удаан нууж чадах юм бэ?

-Жин.Чи үнэхээр үүнийг сонсоход бэлэн гэдэгт итгэлтэй байна уу?

-Би яагаад энд чамтай уугаад эргэлзэх ч үгүй чамд бүхнээ яриад байгааг мэдмээр байна. Энэ хангалттай биш гэж үү?

-Тийм бол...(санаа алдах)
...Сайн сонсоорой. Би 5 настай байхдаа ой санамж алдах эмгэг буюу 'Alzheimer'-тай гэдгээ мэдсэн юм...

Би эдгээр зүйлсийг хэлэхдээ зориг муутай байсан тул Жин рүү харвал нухацтай гэг чинь царай гарган суусан байх аж. 'Тэгээд' гэсэн харцаар намайг үргэлжлүүлэхийг хүсэж байлаа.

-...Тэгээд тэр үед тийм ч нухацтай хүлээж аваагүй.  Эмч хэлэхдээ бүрэн эдгэрэх боломжгүй харин түр зогсоох эсвэл ой санамжийг минь сайжруулах арга байгаа гэсэн юм. Энэ бол яагаад би энд кафе ажиллуулж, цэцгийн баглаа боодог шалтгаан.

-Яагаад? Яагаад гэнэт ийм өвч.. бишээ эмгэгтэй болчихсон юм?

-Аан тэр үү? Би ч сайн мэдэхгүй ч аав маань ээжээс гэнэт салахад шоконд орсондоо тархи минь гэмтсэн гэж боддог.
Зза энэ ч яахав. Чамтай уулзах хүртэл би бүхий л зүйлээ кафе, цэцгийн дэлгүүрт зориулдаг. Чиний мэдрэмж зөв өө. Хоёулаа өмнө нь уулзаж байсан. Уулзахаас ч илүү бие биендээ хайртай байсан...

  Миний нүдэнд нулимс цийлэгнэн нусаа татан суухад Жин дулаан гар хацрыг минь илбэж нулимсыг минь арчиж өгөөд эрүүнээс минь өөр лүүгээ ойртуулж өргөөд...

A/n- tgher bgaz bi ene zohioloo duusgad dhij zohiol bicihgu gj bdoj bn. Ug ni enige c duusgahku bolidinmu gj bdson c ydaj enige duusgad zhiol biche bolinoo:33 ghde hayg mani baijil bh blhor husvel zhiolig min unsharai:33