Efsa... 🔥
Normal bir hayat'ı olan genç bir kız,talihsiz bir olay ile Anne Babası'nı öldürmek zorunda kalır.
Ve o günden sonra hiç bir şey normal olmaz,ve kendini orman da yaşamaya mahkum eder...
Feza... ❄
Lise son sınıf öğrencisi olan,tek amacı lis...
Yeni bölüm ile karşınızdayım, sınır yine dolamadı maalesef. Çok ısrar üzerine bölümü yazıp attım. Şimdi sınır dolar umarım.
SINIR: 250 Okunma 100 Yorum 50 Oy
BÖLÜM ŞARKISI: 🎧
Sam Smith - Fire On Fire 🎵
Not:Bölümü medyada ki şarkıyı dinleyerek okuyabilirsiniz.
Keyifli okumalar🔥❄
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
7. Bölüm: İlk Yangın ''Ben evimi yaktım!''
Efsa'nın ağzından;
Yolda ağlayarak hızlı hızlı yürüyordum. Arda bana bunu nasıl yapmıştı? Hala aklım almıyordu ve ya almak istemiyordu. Ben onu bu kadar severken, o sırf bana dokunamadığı için beni nasıl aldatırdı? Cidden bütün erkekler böyle miydi?
Yolda elime topuklu ayakkabılarımla almış, bitik bir halde yürümeye devam ediyordum.
''Şşşt kızıl afet! Sen buralarda yeni misin?'' diyen ses ile adımlarımı durdurup yürümeyi bıraktım.
Sinirlenmemeye çalışıp, yüzüme sahte gülümsememi taktım ve hızla arkamı döndüm.
''Evet yeniyim.'' dedim samimiyetsiz bir gülümseme ile, karşımda duran 3 erkeğe bakarak.
''Yolunu kaybetmişe benziyorsun, istersen seni gideceğin yere bırakalım.'' dedi içlerinden kıvırcık saçlı, yaşının 17 olduğunu düşündüğüm çocuk sırıtmaya başlayarak.
''Emin ol.'' dedim ve bir adım atıp kafamı dikleştirdim. Hepsi meraklı gözlerle bana bakıyordu.
''Yolumu kaybetsem de sizin bulmanızı tercih etmem.'' diyerek bitirdim cümlemi ve samimiyetsiz bir şekilde gülümsedim.
''Kız güzel konuştu şimdi abi.'' dedi çilli çocuk kıvırcığa bakarak.
Kıvırcık ise ona sinirli bir bakış attı ve hızla bana döndü.
''Bence o kadar emin olma, bakarsın bir gün bize işin düşer.'' deyip tek kaşını kaldırdı.
''Düşse bile, kalkmasını bilir sen merak etme.'' diyerek yanlarından geçmek için, sağa doğru bir adım attım.
Önüme uzatılan kol ile adımlarımı durdurmak zorunda kaldım. Kaşlarımı çatarak kafamı kaldırdım ve kolunu uzatan kişiye baktım. Kıvırcık çocuk gitmemi engellemek için, kolunu uzatmıştı. Sinirle kafamı dikleştirdim.
